Art. 22. - Zmiana przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. Ust z r. 1907 Nr 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dn. 25 czerwca 1914 r. o ubezpieczeniu pensyjnem (Austr. Dz. Ust. Nr 138).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.370

Akt jednorazowy

Wersja od: 12 lipca 1921 r.

Art.  22.

§ 33 otrzymuje brzmienie następujące:

"Stałe premje za każdy miesiąc płacy (miesiąc wkładkowy) wynoszą 1% od poborów rocznych, służących za podstawę do ubezpieczenia.

Za ubezpieczonego, który nie pobiera wcale wynagrodzenia, bądź pobiera wynagrodzenie tylko w naturze, bądź którego pobory, służące za podstawę do ubezpieczenia, nie przewyższają 3.000 mk. rocznie, służbodawca opłaca premję w całości; przy Wyższych policzalnych poborach rocznych do kwoty 40.000 mk. włącznie, służbodawca płaci 2/3, ubezpieczony 1/s część premji, o ile zaś pobory roczne ubezpieczonego przewyższają kwotę 40.000 mk., służbodawca i ubezpieczony płacą premję po połowie.

Obowiązek płacenia premji zaczyna się z powstaniem obowiązku ubezpieczenia i razem z nim się kończy".