Zmiana przepisów postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.36.229

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1962 r.

USTAWA

z dnia 18 czerwca 1959 r.

o zmianie przepisów postępowania karnego.

Art.  1. 

W kodeksie postępowania karnego wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 51 § 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) obejmowanie i odstępowanie na rozprawie od oskarżenia w myśl art. 65;";

2) w art. 51 § 2 dotychczasową lit. c) oznacza się jako literę d), a dotychczasową lit. d) jako lit. e);

3) w art. 58 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się nowy § 2 w brzmieniu:

"§ 2. W sprawach, w których jako pokrzywdzony występuje Skarb Państwa lub jednostka gospodarki uspołecznionej, prawa pokrzywdzonego przysługują również organom inspekcji i kontroli państwowej, które ujawniły przestępstwo lub spowodowały wszczęcie postępowania karnego.";

4) w art. 105 wyrazy: "do 750 złotych" zastępuje się wyrazami: "od 100 do 2.000 złotych";

5) w art. 106 wyrazy: "do 1.500 złotych" zastępuje się wyrazami: "od 100 do 3.000 złotych";

6) w art. 152 dodaje się nowe §§ 3 i 4 w brzmieniu:

"§ 3. Tymczasowe aresztowanie stosuje się w razie wydania w pierwszej instancji wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności powyżej 2 lat.

§ 4. Sąd może w wypadku określonym w § 3 odstąpić od stosowania tymczasowego aresztowania jedynie wówczas, gdy ze względu na szczególne okoliczności sprawy zastosowanie tymczasowego aresztowania uzna za niewskazane.";

7) w art. 235 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się nowy § 2 w brzmieniu:

"§ 2. Prokurator może powierzyć prowadzenie śledztwa także Milicji Obywatelskiej, jednakże w tym wypadku czynności przewidziane w art. 236 § 1, 237, 238, 244, 245¹, 245² § 1 dokonywa prokurator albo na jego zlecenie referendarz śledczy lub asesor prokuratury.";

8) w art. 237 dodaje się nowe §§ 4 i 5 w brzmieniu:

"§ 4. W przypadkach nie cierpiących zwłoki, w szczególności gdy zwłoka mogłaby spowodować zatarcie śladów przestępstwa, a zachodzą warunki niezbędne do sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów określonej osobie, Milicja Obywatelska może w toku śledztwa prowadzonego w myśl art. 235 § 2 przesłuchać tę osobę w charakterze podejrzanego, jeszcze przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów.

§ 5. W wypadku przewidzianym w § 4 prokurator najdalej w ciągu dni trzech od daty przesłuchania podejrzanego przez Milicję Obywatelską wydaje postanowienie w przedmiocie przedstawienia zarzutów.";

9) w art. 244 § 3 otrzymuje brzmienie:

"§ 3. Jeżeli nie zajdzie potrzeba uzupełnienia śledztwa, prowadzący je wydaje postanowienie o zamknięciu śledztwa i ogłasza to postanowienie lub doręcza jego odpis podejrzanemu, po czym sporządza akt oskarżenia.";

10) art. 245³ otrzymuje brzmienie:

"Art. 245³. § 1. Śledztwo umorzone może być na nowo podjęte, jeśli nie będzie się toczyć przeciwko osobie, której w poprzednim postępowaniu przedstawiono zarzuty.

§ 2. Prowadzący śledztwo lub Milicja Obywatelska może dokonać odpowiednich czynności śledczych, jeżeli dla wydania postanowienia o podjęciu śledztwa zachodzi potrzeba sprawdzenia okoliczności faktycznych.

§ 3. Postanowienie o podjęciu na nowo śledztwa wydaje prokurator, który poprzednio śledztwo prowadził lub nadzorował.";

11) po art. 245³ dodaje się nowy art. 245^3a w brzmieniu:

"Art. 245^3a. § 1. W stosunku do osoby, której przedstawiono zarzuty w toku śledztwa prawomocnie umorzonego, nastąpić może tylko wznowienie śledztwa. Wznowienie umorzonego śledztwa może nastąpić tylko w razie ujawnienia nowych istotnych okoliczności, nie znanych w poprzednim postępowaniu. Łączny czas pozbawienia podejrzanego wolności nie może jednak przekraczać okresów wskazanych w art. 158.

§ 2. Przepis art. 245³ § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Postanowienie o wznowieniu śledztwa wydaje prokurator nadrzędny nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym śledztwo.";

12) w art. 245¹¹ dodaje się nowy § 3 w brzmieniu:

"§ 3. Jeżeli dochodzenie nie mogło być ukończone w ciągu trzech miesięcy, należy w tej sprawie wszcząć śledztwo.";

13) po art. 245¹⁷ dodaje się nowy art. 245¹⁸ w brzmieniu:

"Art. 245¹⁸. W ciągu sześciu miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia, w stosunku do osoby, której przedstawiono zarzuty, Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może takie postanowienie uchylić, jeżeli stwierdzi, że umorzenie postępowania było bezzasadne.";

14) po art. 388 dodaje się nowy art. 388¹ w brzmieniu:

"Art. 388¹. § 1. W razie oczywistej bezzasadności rewizji, sąd rewizyjny wymierza opłatę sądową co najmniej podwójną nie więcej jednak jak pięciokrotną w stosunku do należnej za pierwszą instancję.

§ 2. Przepis § 1 nie stosuje się do oskarżyciela publicznego.";

15) w art. 396¹ dodaje się nowy § 4 w brzmieniu:

"§ 4. Do podania o założenie rewizji nadzwyczajnej strona lub inna osoba wymieniona w art. 464 § 1 załącza dowód wpłacenia do kasy sądowej zryczałtowanej opłaty w wysokości 300 złotych.";

16) art. 420 otrzymuje brzmienie:

"Art. 420. § 1. Na prośbę skazanego sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, może odroczyć na czas do sześciu miesięcy, a kobietom brzemiennym na czas do jednego roku, wykonanie kary pozbawienia wolności, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny skutki zbyt ciężkie.

§ 2. O odroczeniu wykonania kary sąd orzeka na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego po wysłuchaniu wniosku prokuratora.

§ 3. Odroczenie może być odwołane przez tenże sąd lub na wniosek prokuratora przez sąd wyższej instancji, jeżeli ustaną przyczyny, dla których odroczenia udzielono, lub jeżeli skazany nie korzysta z odroczenia w celu powołanym w jego prośbie."

Art.  2. 

W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. z 1950 r. Nr 38, poz. 348, z 1954 r. Nr 34, poz. 142, z 1955 r. Nr 46, poz. 309, z 1958 r. Nr 18, poz. 76) art. 5 § 2 pkt c) otrzymuje brzmienie:

"c) w art. 1 ustawy z dnia 18 czerwca 1959 r. o odpowiedzialności karnej za przestępstwa przeciw własności społecznej (Dz. U. Nr 36, poz. 228), o ile szkoda wyrządzona lub zamierzona nie przekracza 5.000 zł."

Art.  3. 

§ 1. 1  W razie wyrządzenia czynem przestępnym szkody w mieniu społecznym Milicja Obywatelska może w toku dochodzenia lub śledztwa dokonać u podejrzanego tymczasowego zajęcia mienia ruchomego dla zabezpieczenia roszczeń o naprawienie szkody, grożącej mu kary grzywny lub przepadku majątku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo usunięcia tego mienia. U osoby nie występującej w charakterze podejrzanego, lecz będącej z nim w bliskim stosunku (art. 288 § 3 kodeksu zobowiązań) tymczasowemu zajęciu podlegają rzeczy i prawa majątkowe, których na podstawie art. 6 i 7 ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa (Dz. U. Nr 4, poz. 11) dotyczy domniemanie, że należą do podejrzanego.

§ 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki Milicja Obywatelska może dokonać także tymczasowego zajęcia mienia ruchomego u osoby, podejrzanej o popełnienie czynu określonego w § 1, jeszcze przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów.

§ 3. Tymczasowe zajęcie następuje przez wciągnięcie zajętych ruchomości do protokołu i sporządzenie opisu, a w razie potrzeby także przez opieczętowanie ruchomości. Tymczasowe zajęcie jest dokonane z chwilą podpisania protokołu przez organ Milicji Obywatelskiej. Zajęte kosztowności i pieniądze mogą być odebrane i zdeponowane.

§ 4. Organ Milicji Obywatelskiej doręcza odpis protokołu zajęcia osobie, u której przeprowadza rewizję, a w razie oddania zajętej ruchomości pod dozór osoby trzeciej, także tej osobie.

§ 5. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w terminie 14 dni od daty jego dokonania nie zostanie utrzymane w mocy postanowieniem prokuratora.

Art.  4. 

Minister Sprawiedliwości i Minister Zdrowia określą w drodze rozporządzenia zasady i tryb usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników procesu z powodu choroby.

Art.  5. 

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami określi w drodze rozporządzenia sposób wykonania orzeczeń, o których mowa w art. 62 kodeksu karnego.

Art.  6. 

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Łączności określi w drodze rozporządzenia zasady i tryb doręczania pism sądowych przez pocztę w sprawach karnych i cywilnych.

Art.  7. 

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia.

¹ Art. 3 § 1 zmieniony przez art. 4 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. (Dz.U.61.53.296) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1962 r.