Rozdział 6 - Obliczanie opłat stemplowych i pokrewnych danin publicznych we frankach złotych. - Zmiana przepisów o opłatach stemplowych i pokrewnych daninach publicznych, obowiązujących na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.1.6

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1927 r.

VI.

Obliczanie opłat stemplowych i pokrewnych danin publicznych we frankach złotych.

§ 30. Wymiar danin publicznych, których dotyczą poprzednie paragrafy niniejszego rozporządzenia, oraz wymiary kar, nakładanych z powodu przekroczenia. przepisów o tych daninach, dokonywane począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przez władze skarbowe lub przez inne władze i urzędy państwowe, czy to w formie nakazu płatniczego czy też bez takiego nakazu (wymiary doraźne), mają być uskutecznione we frankach złotych.

Przepis ten nie dotyczy wymiarów, dokonywanych przez notarjuszów.

§ 31. O ile stawka opłaty określona jest w obowiązujących przepisach w markach polskich, wymiaru (§ 30) dokonywa się w ten sposób, że przedewszystkiem oblicza się sumę należnej opłaty lub kary (wielokrotnej) w markach polskich; następnie zaś kwotę tę przelicza się na. franki złote, dzieląc ją przez liczbę, wyrażającą wartość franka złotego w dniu powstania obowiązku do uiszczenia opłaty stemplowej.

Przepis zawarty w ustępie poprzednim stosuje się również w przypadkach, w których stawki opłat wyrażone są w obowiązujących przepisach w formie procentowej.

Wymiaru kary, określonej w przepisach obowiązujących (§ 30). w markach polskich, dokonywa się przedewszystkiem w markach według stawki, obowiązującej w chwili wydania decyzji o karze, a następnie przelicza się kwotę kary na franki złote 2 uwzględnieniem wartości franka złotego w dniu wydania decyzji o karze.

§ 32. 25 W przypadkach, w których przy zastosowaniu § 31 ma być uwzględnioną wartość franka złotego za czas do 1 stycznia 1924 r., należy dokonać przerachowania według następującej tablicy:

Liczba	Oznaczenie okresu dla którego ustala się wartość				Wratość franka złotego w markach pol.
1	do	końca	1919	r.	8,68
2	I	kwartał	1920	r.	28,8
3	II	"	"	"	35,4
4	III	"	"	"	41,7
5	IV	"	"	"	82,9
6	I	"	"	"	157,7
7	II	"	"	"	190
8	III	"	"	"	560,1
9	IV	"	"	"	715,3
10	I	"	"	"	713,3
11	II	"	"	"	787,2
12	III	"	"	"	1.358,1
13	IV	"	"	"	2.886,9
14	styczeń		1923	r.	5.015,5
15	luty		"	"	8.032,7
16	marzec		"	"	8.291
17	kwiecień		"	"	8.586,3
18	maj		"	"	9.479,1
19	czerwiec		"	"	16.042,6
20	lipiec		"	"	24.475,5
21	sierpień		"	"	46.209
22	wrzesień		"	"	53.764,3
23	październik		"	"	165.472,5
24	listopad		"	"	360.541,6
25	grudzień		"	"	956.506

§ 33. Osobom, obowiązanym do uiszczenia danin publicznych, których dotyczy rozporządzenie niniejsze, służy prawo wpłacenia zaliczek; kwoty, wpłacone na ten cel, będą przy wymiarze (§§ 30, 31 i 32) uwzględnione po zwaloryzowaniu wedle kursu franka złotego, miarodajnego w dniu uskutecznienia wpłaty zaliczki.

§ 34. Osoby i instytucje, które w myśl obowiązujących przepisów albo specjalnych zezwoleń wpłacają opłaty stemplowe lub pokrewne daniny publiczne gotówką bez urzędowego wymiaru w ten sposób, że sumę opłat należnych w ciągu pewnego okresu wpłacają po upływie tego okresu, mogą bez przeliczenia na franki złote uiszczać daniny należne za czas od dnia 1 do 15 każdego miesiąca - do dnia 22 tegoż miesiąca; opłaty zaś, należne za czas od 16 do końca miesiąca - do dnia 7 miesiąca następnego.

Daniny, niewpłacona w powyższych terminach, ulegają przeliczeniu na franki złote w ten sposób, że sumę opłat, należnych w każdym miesiącu, dzieli się przez przeciętną wartość franka złotego w danym miesiącu, ogłaszaną na podstawie § 3 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 18 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do państwowego podatku przemysłowego (Dz. U. R. P. №.134 poz. 1113).

§ 35. W przypadkach, w których władze, wymienione w § 30 niniejszego rozporządzenia, dokonały przed dniem 10 stycznia 1924 r. wymiaru opłat stemplowych lub pokrewnych danin publicznych, a wymierzona opłata nie została jeszcze przed tym dniem całkowicie zapłaconą, należy niewplaconą kwotę opłaty przeliczyć na franki złote, dzieląc niewpłaconą sumę marek polskich przez liczbą, wyrażającą kurs franka złotego, który obowiązywać będzie w dniu 10 stycznia 1924 r.

Przepis powyższy stosuje się również do prze-rachowania niewpłaconych do dnia 10 stycznia 1924 r. kar, nałożonych z powodu przekroczenia przepisów o daninach, wyżej określonych, jak również kar za zwłokę, narosłych do dnia 10 stycznia 1924 r., oraz kosztów egzekucyjnych.

§ 36. Jeśli przy zastosowaniu niniejszego rozporządzenia wyniknie kwota franków złotych więcej niż o jednem miejscu dziesiętnem, a zarazem setne części franka złotego wynoszą 5 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do pełnej dziesiątej części franka złotego; w przeciwnym razie setne i dalsze części franka złotego opuszcza się.

§ 37. Uiszczenia należności, obliczonych na zasadzie rozporządzenia niniejszego we frankach złotych, uskutecznia się w markach polskich według wartości franka złotego, w dniu uiszczenia należności.

Jeśli z przeliczenia należnej sumy franków złotych na marki polskie, dokonanego przy wpłacie należności, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez dziesięć tysięcy, a zarazem cztery ostatnie cyfry tworzą liczbę 5.000 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć tysięcy; jeśli ostatnie cztery cyfry tworzą liczbę niższą niż 5.000, to cyfry te zastępuje się zerami.

Postanowienie końcowe.

§ 38. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w dniu 10 stycznia 1924 r. i obowiązuje na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego.

²⁵ § 32 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 stycznia 1924 r. w sprawie ustalenia przeciętnej wartości franka złotego za miesiąc grudzień 1923 r (Dz.U.24.3.17) z dniem 14 stycznia 1924 r.