Zmiana podziału miejscowości na klasy pod względem wysokości dodatku drożyźnianego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.96.882

Akt utracił moc
Wersja od: 9 listopada 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 29 września 1922 r.
w sprawie zmiany podziału miejscowości na klasy pod względem wysokości dodatku drożyźnianego.

Na zasadzie art. 5 (ust. ostatni) ustaw z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu urzędników i niższych funkcjonarjuszów państwowych, pracowników kolei państwowych oraz wyższych i niższych funkcjonarjuszów Policji Państw. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429, 430 i 431), ustawy z d. 31 marca 1922 r. o uposażeniu profesorów (Dz. U. R. P. № 28, poz. 226), ustaw z d. 13 lipca 1920 r. o uposażeniu nauczycieli (Dz. U. R. P. № 65, poz. 433-435), tudzież art. 10 (ustęp przedostatni i ostatni) ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 65, poz. 436), zarządza się co następuje:
Z dniem 1 października 1922 r. zmienia się obowiązujący dotychczas podział miejscowości w Państwie Polskiem na klasy dodatku drożyźnianego w sposób wskazany w następnych paragrafach.
Z dniem i października 1922. r. do pierwszej klasy dodatku drożyźnianego zalicza się następujące miejscowości:
a)
b. Królestwo Kongresowe: Augustów, Częstochowa, Grodzisk, Lublin, Łódź, Mińsk Mazowiecki, Olkusz, Radom, Radzymin, Sejny, Suwałki, Warszawa, Zawiercie, Zgierz, cały po wiat będziński i cały powiat warszawski;
b)
b. dzielnica pruska: Bydgoszcz, Działdowo, Gdynia, Gniezno, Grudziądz, Hel, Inowrocław, Kartuzy, Puck, Reda, Tczew, Toruń, Wejherowo, oraz cały powiat poznański;
c)
b. zabór austrjacki: Biała, Cieszyn, Gorlice, Kraków, Lwów, Zakopane i cały powiat drohobycki.

Ponadto wciela się do pierwszej klasy dodatku drożyźnianego wszystkie miejscowości, zaliczone dotychczas do drugiej klasy dodatku drożyźnianego, a położone na obszarze, na którym był wypłacany zgodnie z odnośnemi uchwałami Rady Ministrów funkcjonarjuszom państwowym dodatek kresowy (nadzwyczajny dodatek drożyźniany).

Z dniem 1 października 1922 r. znosi się dodatek kresowy (nadzwyczajny dodatek drożyźniany) wypłacany funkcjonarjuszom państwowym na obszarze województw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego oraz powiatów: grodzieńskiego, wołkowyskiego, białostockiego, bielskiego i sokolskiego województwa białostockiego, na obszarze ziemi Wileńskiej, województw wschodniej Małopolski oraz na Śląsku Cieszyńskim.
Wszystkie pozostałe miejscowości zostają zaliczone do drugiej klasy dodatku drożyźnianego.
Funkcjonarjusze państwowi etatowi i nieetatowi, których pobory służbowe normują ustawy o uposażeniu z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 429-431 i 434-436) oraz z dnia 31 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 28, poz. 226), jak również pracownicy kontraktowi oraz oficerowie (równorzędni), chorążowie (równorzędni) i zawodowi szeregowi otrzymują dodatek wyrównawczy w wysokości 30%, o ile pełnią stale obowiązki służbowe w Warszawie, w Wilnie-w wysokości 20%, w Łodzi-w wysokości 10%, i we Lwowie-w wysokości 5% dodatku drożyźnianego.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.