Rozdział 2 - Przepisy przejściowe i końcowe - Zmiana niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.134.646

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1993 r.

Rozdział  2

Przepisy przejściowe i końcowe

W ustawie, o której mowa w art. 1, na 1994 r. wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 27 w ust. 1 skala podatkowa otrzymuje brzmienie:
Podstawa obliczenia podatku w złotych

ponad do

Podatek wynosi
90.800.00021 % podstawy obliczenia minus kwota 1.212.000 zł
90.800.000 181.600.00017.856.000 zł+33% nadwyżki ponad 90.800.000 zł
181.600.00047.820.000zł+45% nadwyżki ponad 181.600.000 zł
2)
w art 32:
a)
w ust. 1 stawki "20%", "30%" i "40%" zastępuje się odpowiednio stawkami "21%", "33%" i "45%",
b)
w ust. 1a stawki "20%" i "30%" zastępuje się odpowiednio stawkami "21%" i "33%";
3)
w art. 34 w ust. 3 stawkę "20%" zastępuje się stawką "21%".
1.
Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 1994 r. nabyli prawo do odliczenia wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. g) ustawy wymienionej w art. 1 i nie odliczyli przed tym dniem przysługującej im kwoty, zachowują prawo do odliczenia pozostałej części wydatków od dochodów uzyskanych po tym dniu.
2.
Przepis art. 26 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w części dotyczącej możliwości odliczania wydatków udokumentowanych fakturą (rachunkiem) wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, w 1994 r. nie ma zastosowania u tych podatników, którzy przed dniem ogłoszenia ustawy zawarli umowy o wykonanie czynności określonych w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b) oraz lit. d)-g) i w pkt 6 z osobami korzystającymi ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz w terminie do dnia 31 stycznia 1994 r. zawiadomili o zawarciu tych umów urzędy skarbowe właściwe w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
3.
Przepis art. 26 ust. 10, w brzmieniu obowiązującym w latach 1992 i 1993, ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie również do spłaty kredytów lub pożyczek podlegających odliczeniu na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie niniejszej ustawy.
4.
Przepis art. 37 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 3, w części dotyczącej utraty prawa do zwolnienia z powodu ogłoszenia upadłości spółki, ma zastosowanie do spółek, które korzystają ze zwolnienia w dniu ogłoszenia ustawy lub uzyskają zwolnienie do dnia 31 marca 1994 r.
5.
Przepis art. 22 ust. 1a ustawy wymienionej w art. 4 ma zastosowanie, jeżeli decyzja o odroczeniu terminu zapłaty lub rozłożeniu podatku na raty została wydana po dniu 1 stycznia 1994 r.
6.
Podmioty gospodarcze prowadzące, zgodnie z odrębnymi przepisami, podatkową księgę przychodów i rozchodów są zobowiązane do posiadania rachunku bankowego nie później niż przed upływem 60 dni od dnia ogłoszenia ustawy; art. 3 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5 stosuje się od dnia otwarcia rachunku.
7.
Zawiadomień, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5, należy dokonać w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy, z wyjątkiem podmiotów gospodarczych prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, dla których termin ten wynosi do 60 dni.

Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolite teksty ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitych tekstów.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r., z tym że przepisy art. 1 i 2 stosuje się do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 15 lit. c) oraz pkt 21 lit. d), które stosuje się również do rozliczenia podatku dochodowego za 1993 r.