Art. 8. - Zmiana niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.100.461

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 sierpnia 1996 r.
Art.  8.

W ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577) wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"Art. 1. Ustawa dotyczy osób, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy, trwale lub okresowo, utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, jeżeli uzyskały orzeczenie:

1) o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w art. 2, lub

2) o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów, albo

3) o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, na podstawie odrębnych przepisów,

zwanych dalej "osobami niepełnosprawnymi".

Art. 2. 1. Ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się dla realizacji celów określonych ustawą:

1) znaczny,

2) umiarkowany,

3) lekki.

2. Orzeczenie ustalające stopień niepełnosprawności stanowi także podstawę do przyznania ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów.

3. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu w sposób uniemożliwiający podjęcie zatrudnienia albo zdolną do wykonywania zatrudnienia w szczególności w zakładzie pracy chronionej, o którym mowa w art. 19, wymagającą niezbędnej, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

4. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, zdolną do wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym odpowiednio do potrzeb i możliwości wynikających z niepełnosprawności, wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, częściowej lub okresowej pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

5. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, zdolną do wykonywania zatrudnienia, nie wymagającą pomocy innej osoby, w celu pełnienia ról społecznych.

6. Ograniczona możliwość samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie, bez pomocy innych osób, podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, przyjmowanie pokarmów, mycie, ubieranie, załatwianie czynności fizjologicznych oraz poruszanie się i komunikację.";

2)
po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu:

"Art. 2a. 1. Powołuje się zespoły orzekające o stopniu niepełnosprawności:

1) wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności - jako pierwsza instancja,

2) Krajowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności - jako druga instancja.

2. Wojewódzki zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwany dalej "zespołem", powołuje i odwołuje dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy.

3. Krajowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności powołuje i odwołuje Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych.

4. Zespół orzeka na wniosek osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.

5. Od orzeczenia Krajowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Postępowanie w sprawach odwołań jest wolne od opłat i kosztów sądowych.

6. W orzeczeniu zespołu, poza ustaleniem stopnia niepełnosprawności, powinny być zawarte wskazania dotyczące w szczególności:

1) szkolenia, w tym specjalistycznego,

2) odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby,

3) korzystania z rehabilitacji, ze wskazaniem form odpowiednich do potrzeb i możliwości, z wyłączeniem turnusów rehabilitacyjnych,

4) korzystania z systemu pomocy społecznej,

5) konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,

6) uczestnictwa w terapii zajęciowej,

7) korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych i opiekuńczych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki.

7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania i odwoływania oraz sprawowania nadzoru nad zespołami, o których mowa w ust. 1, zakres ich działania, a także zakres ich współdziałania z organami administracji rządowej i samorządowej.

8. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady orzekania o stopniu niepełnosprawności, tryb postępowania przy orzekaniu oraz zakres, skład i sposób działania zespołów orzekających.";

3)
w art. 24 w ust. 2:
a)
po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

"2a) współpraca z organami rentowymi działającymi na podstawie odrębnych przepisów, w tym:

a) organizacja szkolenia dla osób skierowanych przez organy rentowe stosownie do psychofizycznych możliwości tych osób,

b) wnioskowanie do organów rentowych w sprawie przedłużenia prawa do renty szkoleniowej w związku z koniecznością przedłużenia czasu niezbędnego szkolenia lub cofnięcia tego prawa, jeżeli osoba nie uczestniczy w szkoleniu,"

b)
po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

"5a) sprawowanie techniczno-organizacyjnej obsługi zespołów orzekających o stopniu niepełnosprawności,";

4)
po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:

"Art. 42a. Użyte w art. 10 i art. 15 ust. 1 ustawy wyrazy "I lub II grupy inwalidów", a w art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 1 wyrazy "inwalidów I lub II grupy" zastępuje się wyrazami "znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności."