Zmiana niektórych ustaw dotyczących zatrudnienia oraz zaopatrzenia emerytalnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.21.84

Akt utracił moc
Wersja od: 17 czerwca 1994 r.

USTAWA
z dnia 15 lutego 1992 r.
o zmianie niektórych ustaw dotyczących zatrudnienia oraz zaopatrzenia emerytalnego.

W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 i z 1991 r. Nr 104, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 11:
a)
w ust. 2 w zdaniu drugim wyraz "pierwszego" zastępuje się wyrazem "trzeciego",
b)
w ust. 5 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy "z wyrównaniem od pierwszego miesiąca tego kwartału";
2)
w art. 54 w ust. 1 po wyrazach "Inwalidzie wojennemu i wojskowemu" stawia się przecinek oraz dodaje wyrazy "którego inwalidztwo powstało w związku ze służbą wojskową".

W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422) w art. 27:

1)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki.",

2)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę na warunkach innych niż określone w ustawie oraz określić w takich przypadkach:

1) zasady obniżania emerytury do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w art. 26 pkt 1 proporcjonalnie do liczby miesięcy brakujących do wieku emerytalnego, nie więcej jednak niż 0,25% podstawy wymiaru za każdy miesiąc,

2) zasady zawieszania emerytury na czas osiągania wynagrodzenia lub dochodu z tytułu wykonywania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, której wykonywanie podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego."

W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 1 skreśla się ust. 3;
2)
w art. 7a w ust. 1 w ostatnim zdaniu wyrazy "świadczeń przewidzianych w art. 8" zastępuje się wyrazami "odprawy przewidzianej w art. 8";
3)
w art. 8:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Pracownikowi, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn, o których mowa w art. 1 przysługuje odprawa pieniężna.",

b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty 15-krotnego najniższego wynagrodzenia obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy, ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie odrębnych przepisów.",

c)
w ust. 3:
-
skreśla się pkt 1,
-
po pkt 3 dodaje się pkt 4-6 w brzmieniu:

"4) zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy i otrzymującemu emeryturę lub rentę albo zatrudnionemu w innym zakładzie pracy w pełnym wymiarze czasu pracy lub w kilku zakładach pracy łącznie w pełnym wymiarze czasu pracy,

5) prowadzącemu działalność gospodarczą na własny rachunek,

6) prowadzącemu gospodarstwo rolne o powierzchni użytków rolnych powyżej 5 ha przeliczeniowych albo gospodarstwo stanowiące dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu przepisów podatkowych, z którego wysokość podatku rolnego przekracza wysokość podatku z 5 ha przeliczeniowych.",

d)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W razie zbiegu prawa do odprawy przewidzianej w ust. 1 i jednorazowej odprawy pieniężnej w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką, pracownikowi przysługuje jedna, korzystniejsza dla niego odprawa.",

e)
skreśla się ust. 5 i 6;
4)
w art. 17 w zdaniu drugim wyrazy "przysługują świadczenia pieniężne, przewidziane" zastępuje się wyrazami "przysługuje odprawa, przewidziana", a wyrazy "takich świadczeń" zastępuje się wyrazami "żadnych świadczeń z tego tytułu."

W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz. U. Nr 106, poz. 457) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 2:
a)
w ust. 1:
-
pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) przeciętnym wynagrodzeniu - oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w poprzednim kwartale od dnia ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski",

-
skreśla się pkt 5,
-
w pkt 9 w lit. a) wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 13 lit. b) i c)" zastępuje się wyrazami "z wyjątkiem osób wymienionych w pkt 13",
b)
skreśla się ust 5;
2)
w art. 10 w ust. 3 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy "właściwy terytorialnie dla rejonowego urzędu pracy, przy którym utworzona jest rejonowa rada zatrudnienia.";
3)
w art 15:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Wysokość zasiłku szkoleniowego wynosi 115% zasiłku.",

b)
skreśla się ust. 2-4 i 6;
4)
w art. 20:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Wysokość zasiłku wynosi 36% przeciętnego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 11 oraz art. 25 pkt 2.",

b)
skreśla się ust 4,
c)
w ust. 5 skreśla się wyrazy "w myśl ust. 4" oraz wyraz "przewidywanego",
d)
skreśla się ust. 6,
e)
w ust. 7 skreśla się wyrazy "w wysokości 33% kwoty przewidywanego przeciętnego wynagrodzenia",
f)
skreśla się ust. 8-10,
g)
w ust. 11 wyrazy "11% przewidywanego" zastępuje się wyrazami "12%",
h)
dodaje się ust. 14 w brzmieniu:

"14. W przypadkach określonych w art. 2 ust. 2 wysokość zasiłku zmniejsza się o kwotę osiągniętego wynagrodzenia lub dochodu.";

5)
w art. 22 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyraz "dwukrotnie";
6)
w art. 23 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Bezrobotny, który nabył prawo do emerytury lub renty, jest obowiązany do zwrotu zasiłku wypłaconego za miesiące, za które otrzymał emeryturę lub rentę.";

7)
w art. 25:
a)
skreśla się pkt 1,
b)
w pkt 2:
-
skreśla się wyrazy "6 i",
-
na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy "zasiłek podlega waloryzowaniu na zasadach przewidzianych dla świadczeń emerytalno-rentowych",
c)
skreśla się pkt 3;
8)
w art. 34 w pkt 3 wyrazy "w art. 25 pkt 1" zastępuje się wyrazami "w art. 15 ust. 1";
9)
w art. 56 w ust. 1:
a)
w pkt 2 skreśla się wyrazy "i art. 25 pkt 1",
b)
w pkt 7 skreśla się wyrazy "dodatków wyrównawczych i" oraz wyrazy "art. 25 pkt 3 i",
c)
pkt 18 otrzymuje brzmienie:

"18) kosztów wysyłki wezwań, zawiadomień i przekazywania bezrobotnym należnych świadczeń pieniężnych,";

10)
w art. 61 w ust. 2 skreśla się wyrazy "albo przewidywanego przeciętnego wynagrodzenia";
11)
art. 64 otrzymuje brzmienie:

"Art. 64. Do dnia 31 grudnia 1992 r. zadania wynikające z niniejszej ustawy realizują Minister Pracy i Polityki Socjalnej oraz wojewodowie przy pomocy wojewódzkich i rejonowych biur pracy pozostających w ramach rządowej administracji ogólnej. W okresie tym decyzje w sprawach określonych w ustawie dla rejonowych urzędów pracy wydają rejonowe biura pracy. Organem wyższego stopnia w stosunku do rejonowego biura pracy jest wojewoda."

W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 15:
a)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. W razie zbiegu okresów opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników i Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników, przypadający od 1 lipca 1977 r., z innym ubezpieczeniem społecznym, świadczenie ulega zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3, za okres opłacania tych składek, nawet jeśli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone w myśl art. 2-4, nie wymagałyby uzupełnienia w celu nabycia prawa do świadczenia.",

b)
w ust. 5 wyrazy "ust. 1-3" zastępuje się wyrazami "ust. 1-3a";
2)
w art. 17 w ust. 1 liczbę "105%" zastępuje się liczbą "110%";
3)
w art. 18 w ust. 2 liczbę "105%" zastępuje się liczbą "110%";
4)
w art. 20 w ust. 1 skreśla się wyraz "zaliczkowo";
5)
w art 24:
a)
w ust. 3 skreśla się pkt 1 i oznaczenie pkt 2,
b)
dodaje się nowy ust. 5 w brzmieniu:

"5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do rent z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.",

c)
w dotychczasowym ust. 5 wyrazy "ust. 3 pkt 2 i ust. 4" zastępuje się wyrazami "ust. 3 i 4",
d)
dotychczasowe ust. 5 i 6 otrzymują oznaczenie ust. 6 i 7;
6)
w art. 32 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Jeżeli kwota świadczenia ustalona w myśl art. 28-30 nie przekraczałaby kwoty 1.000.000 zł miesięcznie i byłaby niższa od kwoty wypłaconego świadczenia, świadczenie wypłaca się w kwocie dotychczasowej, nie wyższej jednak niż 1.000.000 zł miesięcznie, do czasu, gdy jego wysokość, ustalona w myśl art. 28-30, w wyniku waloryzacji przekroczy tę kwotę.";

7)
po art. 43 dodaje się art. 431) w brzmieniu:

"Art. 431) Kwoty najniższej emerytury i renty, kwoty dodatku pielęgnacyjnego, dla sieroty zupełnej, za tajne nauczanie, kombatanckiego oraz kwoty zasiłku pogrzebowego - określone niniejszą ustawą w odpowiednim procencie przeciętnego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ostatnio przeprowadzonej waloryzacji - ustala się z zaokrągleniem do pełnej setki złotych.";

8)
w art. 44 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) dodatek pielęgnacyjny i dodatek dla sieroty zupełnej wynoszą 178.500 zł miesięcznie,".

Kwota podstawy wymiaru renty inwalidzkiej i renty rodzinnej przysługującej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin po dniu 31 grudnia 1991 r. nie może być niższa od kwoty określonej w art. 44 ustawy wymienionej w art 5 niniejszej ustawy.

(utracił moc).

Do stosunków pracy, które zostały rozwiązane lub wypowiedziane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 3, dotyczące uprawnień do odprawy pieniężnej i dodatku wyrównawczego w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 2 niniejszej ustawy zachowują moc przepisy dotychczasowe.

Na wniosek osoby, której świadczenie zostało ustalone bez uwzględnienia art. 15 ust. 3a ustawy wymienionej w art. 5 w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, ustala się ponownie wysokość świadczenia.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym, że przepis art. 5 pkt 5 i 6 z mocą od dnia 1 stycznia 1992 r., a art. 5 pkt 8 z mocą od dnia 15 listopada 1991 r.

1 Art. 7 utracił moc - z dniem 17 czerwca 1994 r. - zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 czerwca 1994 r. (Dz.U.94.69.306).