Art. 34. - Zmiana niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz zmiana niektórych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.120.1268

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 2000 r.
Art.  34.

W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. Nr 78, poz. 461, z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin położonych w strefie nadgranicznej, a także wzór tablicy określającej zasięg strefy nadgranicznej z napisem «Strefa nadgraniczna» i tablicy, o której mowa w art. 9 ust. 5, oraz zasady ich utrzymania przez Straż Graniczną.";

2)
w art. 16 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala morskie i stałe lotnicze przejścia graniczne oraz określa rodzaj ruchu dozwolonego przez te przejścia, uwzględniając w szczególności umowy międzynarodowe.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, może:

1) ustalać na czas określony dodatkowe lotnicze przejścia graniczne,

2) zarządzić czasowe zamknięcie określonych przejść granicznych lub ograniczyć ruch przez te przejścia, ze względu na bezpieczeństwo państwa, zapewnienie bezpieczeństwa publicznego albo ochronę przed zagrożeniem życia lub zdrowia ludzi, a także zapobieganie szerzeniu się epidemii chorób zwierząt.";

3)
w art. 18 skreśla się ust. 2;
4)
dodaje się art. 18a w brzmieniu:

"Art. 18a. 1. Lot obcego wojskowego statku powietrznego może być wykonany na podstawie zezwolenia właściwego podmiotu i organu zarządzania ruchem lotniczym.

2. Każdy statek powietrzny, który przekroczył granicę państwową bez wymaganego zezwolenia, może być wezwany przez właściwy organ zarządzania ruchem lotniczym do:

1) opuszczenia przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej,

2) odpowiedniej zmiany kierunku lub wysokości lotu,

3) lądowania na wskazanym mu przez ten organ lotnisku polskim.

3. Statek powietrzny, w przypadku niezastosowania się do wezwania, o którym mowa w ust. 2, może być:

1) przechwycony przez polski wojskowy statek powietrzny, zwany dalej statkiem przechwytującym. Przechwycenie polega na identyfikacji statku powietrznego, nawiązaniu z nim łączności radiowej i kontaktu wzrokowego oraz naprowadzeniu go na właściwy kierunek lotu lub wysokości albo wymuszeniu lądowania na wskazanym polskim lotnisku,

2) ostrzeżony strzałami ostrzegawczymi przez statek przechwytujący, a w przypadku dalszego niestosowania się do tego wezwania, może być zniszczony,

3) zniszczony bez dokonania czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, w sytuacji:

a) dokonywania czynnej agresji przy użyciu posiadanej broni przeciwko celom położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy:

- przekroczył granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej,

- dokonuje agresji z przestrzeni powietrznej na pełnym morzu,

b) gdy nie posiada załogi na pokładzie.

4. Zmuszony do lądowania statek powietrzny, jego załogę, pasażerów, ich bagaż oraz ładunek służby lotniska przekazują do dyspozycji Straży Granicznej lub innych organów.

5. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską. Jeżeli umowy międzynarodowe właściwe w zakresie lotnictwa wiążące Rzeczpospolitą Polską zawierają odmienne postanowienia względem ustawy, stosuje się wówczas przepisy tych umów.

6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykonywania lotów w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej przez własne i obce wojskowe statki powietrzne, w tym szczegółowe zasady:

1) postępowania wojskowych statków powietrznych w stosunku do statków powietrznych przekraczających granicę państwową bez wymaganego zezwolenia,

2) zniszczenia statków powietrznych naruszających przestrzeń powietrzną Rzeczypospolitej Polskiej przy użyciu różnych rodzajów środków ogniowych."