Zmiana niektórych przepisów o ochronie własności społecznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.57.283

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1954 r.

DEKRET

z dnia 23 grudnia 1954 r.

o zmianie niektórych przepisów o ochronie własności społecznej.

Art.  1.

W dekrecie z dnia 4 marca 1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej (Dz. U. Nr 17, poz. 68) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 § 1 otrzymuje brzmienie:

"§ 1. Kto kradnie, przywłaszcza sobie, wyłudza lub w jakikolwiek inny sposób zagarnia mienie społeczne,

podlega karze więzienia do lat 5.";

2) w art. 1 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§ 2. Kto dopuszcza się przestępstwa określonego w § 1 będąc już skazanym za zagarnięcie mienia społecznego,

podlega karze więzienia do lat 10.";

3) w art. 3 § 1 otrzymuje brzmienie:

"§ 1. Kto nabywa lub w jakimkolwiek celu przyjmuje mienie społeczne wiedząc, że zostało skradzione lub w inny sposób zagarnięte, albo pomaga do jego zbycia lub ukrycia,

podlega karze więzienia do lat 5 i karze grzywny.";

4) skreśla się art. 4;

5) art. 5 otrzymuje brzmienie:

"Art. 5. W sprawach o przestępstwa określone w niniejszym dekrecie nie stosuje się warunkowego zawieszenia wykonania kary, chyba że sąd ze względu na wyjątkowe okoliczności danego przypadku uzna zawieszenie wykonania kary za celowe."

Art.  2.

W dekrecie z dnia 4 marca 1953 r. o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami (Dz. U. Nr 17, poz. 69) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 § 1 otrzymuje brzmienie:

"§ 1. Kto w uspołecznionym zakładzie pracy lub w innym miejscu dopuszcza się drobnej kradzieży mienia społecznego,

podlega karze aresztu do roku.";

2) w art. 1 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§ 2. Kto dopuszcza się przestępstwa określonego w § 1 będąc już skazanym za drobną kradzież lub za jakiekolwiek inne zagarnięcie mienia społecznego,

podlega karze więzienia do lat 2.";

3) art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Art. 4. § 1. Kto nabywa lub w jakimkolwiek celu przyjmuje mienie społeczne o wartości nie przekraczającej 300 zł wiedząc, że zostało ono skradzione lub w inny sposób zagarnięte, albo pomaga do jego zbycia lub ukrycia,

podlega karze aresztu do roku.

§ 2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w § 1 stałe źródło dochodu,

podlega karze więzienia do lat 3 i karze grzywny.";

4) skreśla się art. 6.

Art.  3.

§ 1. Kto w celu zagarnięcia dokonuje wyrębu drzewa w lesie, stanowiącym mienie społeczne, albo kto kradnie lub w jakikolwiek inny sposób zagarnia z lasu, stanowiącego mienie społeczne, drzewo wyrąbane lub powalone,

podlega odpowiedzialności karnej według odpowiednich przepisów dekretu o wzmożeniu ochrony własności społecznej lub dekretu o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami.

§ 2. Odpowiedzialności karnej według odpowiednich przepisów dekretów wymienionych w § 1 podlega również ten, kto nabywa lub w jakimkolwiek celu przyjmuje drzewo zagarnięte z lasu, stanowiącego mienie społeczne, wiedząc, że zostało zagarnięte, albo pomaga do zbycia lub ukrycia takiego drzewa.

§ 3. Jeżeli z czynu określonego w § 1 wynikła nieznaczna szkoda, a sprawca nie był jeszcze karany za wyrąb lub za zagarnięcie drzewa z lasu, stanowiącego mienie społeczne, sprawca podlega karze pracy poprawczej do 3 miesięcy lub karze grzywny do 3.000 zł w trybie orzecznictwa karno-administracyjnego; ponadto można orzec obowiązek zwrotu wartości zagarniętego drzewa.

§ 4. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Prokuratorem Generalnym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów określi w drodze rozporządzenia, jaką szkodę należy uważać za nieznaczną.

Art.  4.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.