Zmiana niektórych przepisów o adwokaturze w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.
Dz.U.1922.109.1009
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 12 grudnia 1922 r.
zmieniające niektóre przepisy o adwokaturze w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.
Niemiecka ordynacja adwokacka z dnia 1 lipca 1987 r. 22 maja 1910 r. (Dz. Ust. Rzeszy z 1878 r. str. 177 z 1910 r. str. 772) w brzmieniu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1922 r. o adwokaturze w górnośląskiej części Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 46, poz. 402) ulega następującym zmianom:
"Do adwokatury może być dopuszczony tylko obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, który w myśl przepisów, obowiązujących w górnośląskiej części Województwa Śląskiego, lub wedle przepisów, obowiązujących w Województwie Poznańskiem i Województwie Pomorskiem, uzyskał uzdolnienie do piastowania urzędu sędziowskiego".
"Prawników jednak, którzy wedle przepisów, obowiązujących w b. zaborze rosyjskim, nabyli kwalifikacje na sędziego lub adwokata, albo którzy wedle przepisów obowiązujących w b. zaborze austrjackim, w cieszyńskiej części Województwa Śląskiego lub w b. Bośni i Hercegowinie, nabyli kwalifikacje na sędziego, adwokata lub notarjusza, należy do wykonywania zawodu adwokackiego dopuścić dopiero wtedy, gdy conajmniej przez jeden rok byli czynni w górnośląskiej części Województwa Śląskiego albo w Województwie Poznańskiem lub w Województwie Pomorskiem, jako sędziowie".
"7. Jeżeli wnioskodawca, należący do prawników, wymienionych w ustępie drugim § 4, nie był conajmniej przez jeden rok czynnym w górnośląskiej części Województwa Śląskiego albo w Województwie Poznańskiem lub w Województwie Pomorskiem jako sędzia".
"Dopuszczenie do wykonywania zawodu adwokackiego w górnośląskiej części Województwa Śląskiego obejmuje w sobie uprawnienie do wykonywania tego zawodu przy wszystkich sądach tamtejszych i przed Sądem Najwyższym.
Uprawnienie powyższe przysługuje także adwokatom, dopuszczonym do wykonywania zawodu adwokackiego w Województwach Poznańskiem i Pomorskiem".
"Odpis listy i wszelkie zaszłe w niej zmiany podaje sąd apelacyjny do wiadomości Ministerstwu Sprawiedliwości, Sądowi Najwyższemu, wszystkim sądom swego okręgu oraz sądom apelacyjnym na obszarze Województwa Poznańskiego i Województwa Pomorskiego, które zawiadamiają sądy swych okręgów".
"Celem zniewolenia członków do poddania się wydanym zarządzeniom można nakładać grzywny do wysokości łącznej sumy stu tysięcy marek".
"3 grzywna do miljona marek".
Artykuł 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1922 r. o adwokaturze w górnośląskiej części Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 46, poz. 402) otrzymuje brzmienie następujące:
"W czasie do dnia 1 sierpnia 1923 r. prawnicy, którzy po dniu 10 stycznia 1920 r. złożyli egzamin sędziowski przed komisją egzaminacyjną przy Ministerstwie b. dzielnicy pruskiej lub przed komisją egzaminacyjną przy Ministerstwie Sprawiedliwości wedle przepisów, obowiązujących w b. dzielnicy pruskiej, albo którzy po dniu 22 czerwca 1922 r. złożyli egzamin asesorski wedle przepisów niemieckich lub pruskich (§ 5 ustawy o ustroju sądownictwa w brzmieniu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1922 r., zaprowadzającego zmiany w ustroju sądownictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego, Dz. U. R. P. № 46 poz. 390), nabywają prawo do dopuszczenia ich do wykonywania zawodu adwokackiego dopiero wtedy, gdy conajmniej przez jeden rok byli czynni w górnośląskiej części Województwa Śląskiego albo w Województwie Poznańskiem lub w Województwie Pomorskiem, jako asesorzy lub sędziowie".
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego z dniem ogłoszenia.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »