Zmiana niektórych przepisów karnych, obowiązujących w województwach: poznańskiem i pomorskiem oraz w górnośląskiej części województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.92.721

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 lipca 1924 r.

USTAWA

z dnia 11 sierpnia 1923 r.

zmieniająca niektóre przepisy karne, obowiązujące w województwach: poznańskiem i pomorskimi oraz w górnośląskiej części województwa śląskiego. ^{* 1}

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1. ²

Grzywny (jako środki karne, karno-administracyjne, dyscyplinarne, porządkowe, sądowo i administracyjno-egzekucyjne), nawiązki i wynagrodne, granice upoważnień organów władz administracyjnych do zagrażania grzywnami lub nakładania grzywien w drodze administracyjnej, tudzież granice upoważnień organów władzy dyscyplinarnej do nakładania grzywien w drodze dyscyplinarnej (porządkowej) zawarte w ustawach i rozporządzeniach ogłoszonych przed dniem 1 stycznia 1920 r. oznacza się w stosunku do kwoty pierwotnej w ten sposób, że marki niemieckie, marki polskie i złote polskie zastępuje się taką samą liczbą złotych.

Art.  2.

W niemieckim kodeksie karnym z dnia 15 maja 1871 r. (Dz. Ustaw Rzeszy z r. 1876 str. 40) wprowadza siq następujące zmiany:

1) Ustępy 2 i 3 § 1 otrzymują brzmienie następujące:

"Czyn, zagrożony osadzeniem w twierdzy do pięciu lat, więzieniem, albo grzywną powyżej miljona pięciuset tysięcy- marek polskich, jest występkiem.

Czyn, zagrożony aresztem lub grzywną do miliona pięciuset tysięcy marek polskich, jest wykroczeniem".

2) § 27 otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższy wymiar grzywny przy zbrodniach i występkach wynosi trzydzieści tysięcy marek polskich, przy wykroczeniach dziesięć tysięcy marek polskich.

Przy wymiarze grzywny należy uwzględnić także stosunki gospodarcze skazanego".

3) Po § 27 dodaje się jako § 27 a) postanowienia następujące:

"Jeżeli stosunki gospodarcze skazanego czynią prawdopodobnem, że Skazany nie jest w stanie grzywny zaraz zapłacić sąd może w wyroku lub później zakreślić mu stosowny czasokres do uiszczenia grzywny, albo dozwolić na spłacenie jej w określonych ratach. Jeżeli skazany spłat ratami nie uiszcza na czas, albo jeżeli jego stosunki gospodarcze ulegną istotnej zmianie, sąd może zezwolenie na spłacenie grzywny ratami odwołać. Przepisy § 494 ustawy o postępowaniu karnem stosuje się odpowiednio".

4) W § 28 wprowadza się zmiany następujące:

a) W ustępie 1 dodaje się jako zdanie drugie postanowienie następujące:

"Usiłowania ściągnięcia grzywny można zaniechać, jeżeli przewiduje się z całą pewnością, że nie będzie można jej ściągnąć z majątku osoby skazanej".

b) Ustęp 2 otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli za występek grozi grzywna wyłącznie albo na pierwszem miejscu, albo do wyboru obok aresztu, wówczas można grzywnę zamienić na areszt, o ile nałożona grzywna nie przekracza sześciu miljonów marek polskich, a zastępująca ją kara na wolności sześciu tygodni."

5) Ustęp 1 § 29 otrzymuje brzmienie następujące:

"W razie zamiany grzywny, nałożonej z powodu zbrodni lub występku, należy za równą jednodniowej karze na wolności uważać sumę od trzydziestu tysięcy do stupięćdziesięciu tysięcy marek polskich, w razie zaś zamiany grzywny, nałożonej z powodu wykroczenia, sumę od dziesięciu tysięcy do stupięćdziesięciu tysięcy marek polskich."

6) Po § 29 dodaje się jako §§ 29a) i 29b) postanowienia następujące:

"§ 29a). Jeżeli za występek, wedle ustawy nie zagrożony grzywną lub zagrożony nią tylko obok kary na wolności, skazuje się na karę pozbawienia wolności poniżej trzech miesięcy, a cel kary ze względu na stosunki gospodarcze skazanego da się osiągnąć przez nałożenie grzywny, można karę pozbawienia wolności zamienić na grzywnę aż do wysokości dziesięciu miljonów marek polskich i to niezależnie od zasady, wyrażonej w § 29.

W razie nieściągalności grzywny lub jej części wstępuje w jej miejsce orzeczona kara na wolności, względnie stosunkowa część jej.

§ 29. b). Za przestępstwo, popełnione z pobudek zysku, a niezagrożone grzywną, można obok kary pozbawienia wolności, przepisanej w ustawie, wymierzyć grzywnę aż do sześćdziesięciu miljonów marek polskich.

W razie nieściągalności grzywny lub jej części stosuje się odpowiednie postanowienia § 28 oraz ustępu 2 § 29; najwyższy wymiar kary więzienia, wstępujący w miejsce nieściągalnej grzywny lub jej części, wynosi jednak trzy lata.

7) Liczby 4, 5 i 6 ustępu 1 § 70 otrzymują brzmienie następujące:

"4. osadzenie w twierdzy, albo więzienie od dwóch do pięciu lat, albo grzywnę poniżej sześćdziesięciu miljonów marek polskich, w dziesięciu latach.

5. osadzenie w twierdzy, albo w więzieniu do dwóch lat lub grzywnę powyżej miljona pięciuset tysięcy do sześćdziesięciu miljonów marek polskich, w pięciu latach.

6. areszt, albo grzywnę do miljona pięciuset tysięcy marek polskich, w dwóch latach".

Art.  3.

Ustęp 2 § 13 pruskiej ustawy o kradzieżach leśnych z dnia 15 kwietnia 1878 r. (Zb. Ust. str. 222) otrzymuje brzmienie następujące:

"Kwotę od dziesięciu tysięcy do pięćdziesięciu tysięcy marek polskich należy uważać za równą jednodniowej karze więzienia".

Art.  4.

W § 6 pruskiej ustawy o policji polnej i leśnej z dnia 1 kwietnia 1880 r. (Zb. Ust. str. 230) wstępuje w miejsce kwoty dotychczasowej - kwota stu tysięcy marek polskich.

Art.  5.

W niemieckiej ustawie o ustroju sądownictwa z dnia 27 stycznia 1877 r. (Dz. Ust. Rzeszy str. 41) wstępują w miejsce kwot dotychczasowych:

1) w § 27 1. 2 kwota sześciu miljonów marek polskich,

2) w § 27 1. 4, 5, 6 i 7 oraz w § 28 kwota miljona pięciuset tysięcy marek polskich.

Art.  6.

Kwotę grzywny, którą mogą wymierzać mandatem karnym (§ 447 ustawy o postępowaniu karnem) sądy powiatowe (pokoju) - podwyższa się do wysokości miljona pięciuset tysięcy marek polskich; izby karne wymierzać mogą grzywny mandatem karnym bez ograniczenia co do wysokości.

Art.  7.

W zdaniu 1 ustępu 3 § 1 pruskiej ustawy o wydawaniu policyjnych rozporządzeń karnych z powodu wykroczeń z dnia 23 kwietnia 1883 r. (Zb. Ust. str. 65) wstępuje w miejsce kwoty dotychczasowej - kwota trzystu tysięcy marek polskich.

Art.  8. ³

Upoważnia się Radę Ministrów do wprowadzania zmian w kwotach pieniężnych, określonych, w niniejszej ustawie oraz w przepisach karnych, ogłoszonych po 8 stycznia 1919 r., choćby po wejściu w życie niniejszej ustawy-o ile przepisy szczególne takiego upoważnienia nie przyznają innej władzy; przepis art. 9 stosuje się odpowiednio.

Art.  9.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie w województwach: poznańskiem i pomorskiem po upływie 14 dni po dniu ogłoszenia, a w górnośląskiej części województwa śląskiego z dniem 1 listopada 1923 r., lecz nie stosuje się do przestępstw, popełnionych przed jej wejściem w życie.

Art.  10.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza-się Ministrom: Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Skarbu.

^* Z dniem 1 listopada 1923 r. w województwach: poznańskiem i pomorskiem i górnośląskiej części Województwa Śląskiego § 1 i § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 października 1923 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karno-administracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych (Dz.U.23.109.858) stosują się odpowiednio odnośnie do oznaczonych w nich okresów czasu do grzywien i innych przedmiotów, zgodnie z § 4 rozporządzenia zmieniającego.

Z dniem 1 stycznia 1924 r., stawki podwyższone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 października 1923 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karno-administracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych (Dz.U.23.109.858), podwyższa się pięćdziesięciokrotnie. Jeżeli stawkę określono wymienioną tam liczbą, należy tę liczbę, jeżeli zaś podano nie sarną stawkę, lecz tylko sposób jej obliczenia, należy wynik tego obliczenia (iloczyn) pomnożyć przez pięćdziesiąt, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1923 r. (Dz.U.23.135.1121).

Z dniem 1 stycznia 1924 r. stawki, podwyższone w art. 1-7 nin. ustawy, ulegają dalszej podwyżce, zgodnie z § 1 i § 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1923 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych, określonych w przepisach karnych, karno-administracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych (Dz.U.23.135.1121). Stawki te podwyższa się pięćdziesięciokrotnie. Jeżeli w przepisach wyszczególnionych w § 1 rozporządzenia zmieniającego stawkę określono wymienioną tam liczbą, należy tę liczbę, jeżeli zaś podano nie sarną stawkę, lecz tylko sposób jej obliczenia, należy wynik tego obliczenia (iloczyn) pomnożyć przez pięćdziesiąt.

Z dniem 1 lipca 1924 r. kwoty pieniężne ustalone nin. ustawą zmienia się w sposób wskazany w rozporządzeniu z dnia 21 stycznia 1924 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot (Dz.U.24.9.89), przyjmując, zarazem za podstawę obliczenia złoty.

¹ Ustawa zmieniona przez zarządzenie w sprawie sprostowania błędu z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz.U.23.128.1051). Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

² Art. 1 zmieniony przez § 11 rozporządzenia z dnia 21 stycznia 1924 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot (Dz.U.24.9.89) z dniem 1 lutego 1924 r. - zob. też § 11 rozporządzenia zmieniającego.

³ Art. 8 zmieniony przez zarządzenie w przedmiocie sprostowania błędu z dnia 15 grudnia 1923 r. (Dz.U.23.128.1052).