§ 1. - Zmiana i uzupełnienie rozporządzenia z dnia 1 lipca 1920 r. w przedmiocie urzędowych świadectw zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.89.663

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1921 r.

§ 1. Artykuł 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego z dnia 1 lipca 1920 r. w przedmiocie urzędowych świadectw zdrowia (Dz. Ust. № 58, poz. 365) otrzymuje brzmienie następujące:

"Na prośbę osób zainteresowanych, złożoną na piśmie z należycie uiszczoną opłatą stemplową; urzędy wymienione w art. 1 są obowiązane, a urzędy wymienione w art. 2 mogą wydawać wszelkie urzędowe świadectwa zdrowia, jeżeli świadectwa te mają być przedłożone władzom państwowym z obowiązkowem oznaczeniem w tych świadectwach celu, w jakim zostały wystawione.

Urzędy, wydające badanym świadectwa powyższe, pobierają opłatę w wysokości 1000 mk., z których 250 mk. na korzyść lekarza badającego, a reszta na rachunek dochodów Ministerstwa Zdrowia Publicznego. Koszta przejazdu lekarza pokrywa strona zainteresowana.

W świadectwie musi być zaznaczone: a) na zasadzie jakich dokumentów stwierdzono tożsamość osoby badanego i b) wysokość pobranej przez lekarza opłaty".