Zmiana granic miasta Dąbrowicy w powiecie sarneńskim, województwie wołyńskiem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.73.538

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 1933 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW

WEWNĘTRZNYCH

z dnia 16 września 1933 r.

o zmianie granic miasta Dąbrowicy w powiecie sarneńskim, województwie wołyńskiem.

Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 20 lutego 1920 r. w przedmiocie zaliczania osad wiejskich w poczet miast oraz zmiany granic miast na obszarze b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 92), w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1932 r. w sprawie zmiany właściwości niektórych władz w zakresie podziału administracyjnego Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 109, poz. 895), zarządzam co następuje:

§ . 1. Z gminy wiejskiej Dąbrowica w powiecie sarneńskim, województwie wołyńskiem, wyłącza się wieś Dąbrowica oraz część gruntów niezabudowanych o obszarze 267 ha 81 a 68 mtr kw i włącza się je do gminy miejskiej Dąbrówka w powiecie sarneńskim, województwie wołyńskiem.

Granica tak rozszerzonego miasta Dąbrowicy jest następująca:

Na południe - państwowa kolejka wąskotorowa, na zachodzie i północy grunta orne poszczególnych właścicieli i pastwisk wspólnych, na wschodzie - rzeka Horyń i jej odnoga. Rozpoczynając od punktu przy moście kolejki wąskotorowej koło rzeki Horyń, granica biegnie wzdłuż toru kolejki w kierunku północno - zachodnim na długości 195,35 mtr i dochodzi do gruntów cerkiewnych parafji Dąbrowicy. Dalej granica biegnie miedzą, oddzielającą grunty cerkiewne od sadyb włościańskich w kierunku północno - wschodnim na długości 410,35 mtr i dochodzi do drogi polnej. Od tego punktu granica biegnie wzdłuż drogi w kierunku południowo-zachodnim na długości 94,50 mtr, skąd przez pola włościan wsi Dąbrowica w kierunku północno-zachodnim na długości 696,10 mtr i dochodzi do drogi polnej, od której granica biegnie wzdłuż zabudowań włościańskich w kierunku północno-wschodnim na długości 760,95 mtr i dochodzi do miedzy Stefana Małofieja. Od tego punktu granica biegnie w kierunku północno-zachodnim na długości 250,50 mtr miedzą, dzielącą grunty Stefana Małofieja i Demiana Małofieja, pozostawiając te ostatnie poza granicą miasta, która to linja przecina drogę na Niweck i dochodzi do dróżki polnej. Dalej wzdłuż drogi polnej w kierunku północno - zachodnim na długości 279,40 mtr i dochodzi do sadyby Dudara Jana. Następnie miedzą wzdłuż parceli Dudara Jana w kierunku północno - wschodnim na długości 405,90 mtr, przecinając drogę na Moczuliszcze, przechodzi przez pastwiska wspólne i dochodzi do parceli Romana Hawryluka. Od tego punktu granica biegnie miedzą w kierunku południowo - wschodnim na długości 680,10 mtr, pozostawiając grunty Romana Hawryluka poza granicą miasta i dochodzi do sadyb włościańskich. Dalej wzdłuż miedzy ponad sadybami w kierunku północno-wschodnim na długości 938,00 mtr przecina wspólne pastwiska i dochodzi do drogi na Dukarowskie. Od tego punktu granica biegnie w kierunku północno-wschodnim na długości 675,00 mtr przecina grunty włościańskie i dochodzi do traktu na Łuniniec. Dalej w kierunku południowo-wschodnim na długości 218,85 mtr wzdłuż miedzy, dzielącej parcelę Denisa Bełana i Jakóba Marlyńczuka i dochodzi do odnogi rzeki Horyń. Od tego punktu granica biegnie wzdłuż odnogi rzeki Horyń, dalej - wzdłuż rzeki Horyń i dochodzi do początkowego punktu wyjściowego.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 października 1933 r.