Zm.: ustawa z dnia 8 czerwca 1920 r. o podatku od skrzynek depozytowych (safes).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.54.377

Akt jednorazowy
Wersja od: 8 listopada 1923 r.

USTAWA
z dnia 1 maja 1923 r.
w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustawy z dnia 8 czerwca 1820 r. o podatku od skrzynek depozytowych (safes) (Dz. U. R. P. № 50 poz. 303).

Na mery art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1920 r. o podatku od skrzynek depozytowych (safes) (Dz. R. P. № 50 poz. 305) otrzymuje brzmienie następujące:

"Stawka podatkowa od jednej skrzynki depozytowej rocznie wynosi:

a) do 10.000 cm.3 objętości 6.000 mk.

b) ponad 10.000 do 20.000cm.3 objętości 25.000 "

c) ponad 20.000 cm.3 objętości 50.000 "

Część ostatnia art. 5 powołanej wyżej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Podatek, w terminie nie uiszczony, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwłokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga Się przymusowo wraz z karami za zwłokę i kosztami egzekucyjnemi".

Część druga art. 8 powołanej wyżej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Dodatkowy podatek, nie uiszczony w tym terminie, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwlokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga się. przymusowo wraz z karami za zwłoką i kosztami egzekucyjnemi".

Kwotę grzywny, oznaczoną w art. 11 ustawy, podwyższa się do 1.000.000 mk.

Upoważnia się Ministra Skarbu do corocznego podwyższania, względnie obniżania, poczynając od roku podatkowego 1924, wszelkich kwot pieniężnych, oznaczonych w niniejszej ustawie, za pomocą ich mnożenia lub dzielenia przez wykładnik stosunku przeciętnej cen hurtowych w roku 1922 do przeciętnej tych cen w roku, poprzedzającym rok podatkowy.

Wykładnik podwyżki, względnie zniżki, w myśl części pierwszej niniejszego artykułu, w postaci liczby całej lub conajwyżej z jednym znakiem dziesiętnym, ustala Minister Skarbu w pierwszej połowie stycznia roku podatkowego na podstawie danych, dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza uzyskuje moc obowiązującą z dniem 1 lipca 1923 r.

Kwoty podatku, przypadającego za rok 1923 w mysi art. 1 niniejszej ustawy, winny być wypłacone w terminie co dni 14, licząc od dnia następnego po ogłoszeniu niniejszej ustawy, przyczem na poczet przypadających kwot należy zaliczyć sumy podatku, już wpłacone w mysi części pierwszej art. 5 ustawy z dnia 8 czerwca 1920 r.

Do sum podatku, nie uiszczonych w wyżej oznaczonym terminie, będą stosowane przepisy art. 2 niniejszej ustawy.

1 Z dniem 8 listopada 1923 r. normę 10% podwyższa się do 5% za każdy dzień, tym że powyższą karę stosuje się do kwot podatków już zaległych oraz płatnych do końca r. 1923 i w roku 1924, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 24 października 1923 r. w przedmiocie podwyższenia kar za zwłokę (Dz.U.23.112.891).
2 Z dniem 8 listopada 1923 r. normę 10% podwyższa się do 5% za każdy dzień, tym że powyższą karę stosuje się do kwot podatków już zaległych oraz płatnych do końca r. 1923 i w roku 1924, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 24 października 1923 r. w przedmiocie podwyższenia kar za zwłokę (Dz.U.23.112.891).