Art. 12. - Zm.: ustawa z dnia 5 sierpnia 1922 r. o zaopatrzeniu emerytalnem wojskowych i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.59.416

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 października 1921 r.

Art.  12.

Ustęp 1 art. 49 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Zawodowym wojskowym, którzy wstąpili do wojska polskiego najpóźniej pod koniec 1920 r., a przed wstąpieniem do wojska polskiego pełnili w jednem z b. państw zaborczych służbę samorządową, lub oddawali się pracy zawodowej, dolicza się do wysługi emerytalnej czas tej służby lub pracy w ilości, nie przekraczającej lat 20:

a) gdy zawodowy wojskowy stał się trwale niezdolnym do pełnienia służby wojskowej, lub gdy przekroczył 55 lat życia, pod warunkiem przesłużenia w wojsku conajmniej 10 lat, obliczonych według czasu kalendarzowego,

b) gdy zawodowy wojskowy przesłużył w wojsku polskiem conajmniej 15 lat, obliczonych według czasu kalendarzowego, i gdy przekroczył 53 lata życia. Czas służby w wojsku polskiem liczy się od daty faktycznego jej rozpoczęcia, nie wcześniej jednak niż od 1 listopada 1918 r."

W ustępie 2, wierszu 1 skreśla się słowo "ci" po słowach "O ile wojskowi".