Zm.: ustawa z dnia 30 stycznia 1948 r. o obowiązku społecznego oszczędzania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.7.42

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

USTAWA

z dnia 4 lutego 1949 r.

o zmianie ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o obowiązku społecznego oszczędzania.

Art.  1.

W ustawie z dnia 30 stycznia 1948 r. o obowiązku społecznego oszczędzania (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 74) z późniejszymi zmianami (Dz. U. R. P. z 1948 r. Nr 36, poz. 256 i Nr 52, poz. 415) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) osoby, podlegające podatkowi od wynagrodzeń, jeżeli ich wynagrodzenie przekracza za okres wypłaty: miesięczny 30.000 zł, tygodniowy 6.900 zł, dzienny 1.200 zł; granice te nie obowiązują w przypadkach, określonych w art. 31 ust. 3; przy wynagrodzeniach o innych okresach wypłaty (art. 10 ust. 5 ustawy o podatku od wynagrodzeń) Minister Skarbu określi w drodze rozporządzenia odpowiednią kwotę wynagrodzenia, właściwą dla danego okresu wypłaty, od której to kwoty poczynając powstaje obowiązek oszczędzania.",

2) art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Rocznym wkładem oszczędnościowym uczestników funduszów A i B jest kwota świadczenia, ustalona na każdy rok kalendarzowy dla poszczególnego uczestnika. Rocznym wkładem oszczędnościowym uczestników funduszu C jest kwota świadczenia, dokonanego w danym roku kalendarzowym.",

3) art. 23 otrzymuje brzmienie:

"1. Banki, instytucje bądź placówki, przewidziane w art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 1, ustalają:

1) roczne wkłady oszczędnościowe uczestników funduszu A oraz składki oszczędnościowe tych uczestników w przypadkach częściowego lub całkowitego niewykonania obowiązku, określonego w art. 27 ust. 1,

2) składki oszczędnościowe uczestników funduszu C w przypadkach niewykonania przez płatnika podatku od wynagrodzeń obowiązku pobrania i wypłacenia składek (art. 30 ust. 1).

2. Władze podatkowe zawiadamiają banki, instytucje bądź placówki, określone w ust. 1, o ustalonych z urzędu zobowiązaniach podatkowych w podatkach dochodowym, gruntowym i od wynagrodzeń, nie wyłączając wymierzonych z urzędu zaliczek na podatek dochodowy, jak również domiarów tych zaliczek.

3. Roczne wkłady oszczędnościowe uczestników funduszu B ustalają właściwe władze podatkowe.

4. Wszelkie decyzje, ustalające i zmieniające rozmiar zobowiązań podatkowych w podatkach dochodowym, gruntowym i od wynagrodzeń, powodują odpowiednie ustalenia bądź zmiany w ustaleniach rocznych wkładów (składek) oszczędnościowych uczestników funduszów.

5. Roczne wkłady oszczędnościowe płatne są w terminach, przewidzianych dla płatności zobowiązań podatkowych w podatkach dochodowym i gruntowym.",

4) art. 30 otrzymuje brzmienie:

"1. Składki oszczędnościowe uczestników funduszu C pobiera płatnik podatku od wynagrodzeń w sposób i w trybie, przewidzianym dla podatku od wynagrodzeń, po czym wnosi je do właściwej instytucji bądź placówki na książeczki oszczędnościowe tych uczestników.

2. Za wynagrodzenie uważa się wynagrodzenie w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 41) z wyłączeniem wynagrodzeń, zwolnionych od podatku na mocy art. 5 ust. 1 i 3 tej ustawy.",

5) art. 31 otrzymuje brzmienie:

"1. Stawki oszczędnościowe wynoszą:

A. od wynagrodzeń z okresem wypłaty miesięcznym:

ponad zł	do zł	stawka oszczędnościowa %
30.000	42.000	1
42.000	60.000	2
60.000	-	3

B. od wynagrodzeń z okresem wypłaty tygodniowym:

ponad zł	do zł	stawka oszczędnościowa %
6.900	9.700	1
9.700	13.800	2
13.800	-	3

C. od wynagrodzeń z okresem wypłaty dziennym:

ponad zł	do zł	stawka oszczędnościowa %
1.200	1.700	1
1.700	2.400	2
2.400	-	3

2. Rozporządzenie Ministra Skarbu określi dla innych okresów wypłaty, aniżeli przewidziane w ust. 1, odpowiednią skalę właściwą dla danego okresu wypłaty.

3. Jeżeli uczestnik funduszu C otrzymuje wynagrodzenie od więcej niż jednego płatnika podatku od wynagrodzeń, składki oszczędnościowe od wynagrodzeń, wypłacanych przez drugiego i dalszych płatników - oblicza się bez względu na wysokość wynagrodzenia z 50% zwyżką; jeżeli jednak wynagrodzenie nie przekracza 30.000 zł miesięcznie, 6.900 zł tygodniowo lub 1.200 zł dziennie, stawka oszczędnościowa wynosi 1%. Dla innych okresów wypłaty Minister Skarbu określi w drodze rozporządzenia kwotę, do wysokości której ma zastosowanie stawka oszczędnościowa 1%.

4. Przepisy art. 9 ust. 8-11 ustawy o podatku od wynagrodzeń stosuje się odpowiednio z tym, że powołane w tych przepisach pisemne oświadczenia, złożone dla celów podatku od wynagrodzeń, są wiążące także dla obliczania składki oszczędnościowej.

5. Dla ustalenia stawki oszczędnościowej i obliczenia składki oszczędnościowej wynagrodzenie zaokrągla się do pełnych setek złotych w dół, kwotę zaś składki oszczędnościowej - do pełnych dziesiątków złotych w dół.

6. Składki należy obliczać w ten sposób, aby z wynagrodzenia wyższego stopnia po potrąceniu składki nie pozostało mniej, niż zostaje z najwyższego wynagrodzenia bezpośrednio niższego stopnia, po potrąceniu przypadającej na ten stopień składki oszczędnościowej.",

6) art. 35 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3. pobrania i wniesienia składek oszczędnościowych przez płatnika podatku od wynagrodzeń (art. 30)."

Art.  2.

Przepisy art. 2 pkt 3, art. 9 ust. 3, art. 23 ust. 1 pkt 3, ust. 2, 4 i 5, art. 30 oraz art. 31 ustawy z dnia 30 stycznia 1948 r. o obowiązku społecznego oszczędzania w brzmieniu, obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przy ustalaniu rocznych wkładów oszczędnościowych uczestników funduszu C, podlegających obowiązkowi uiszczania wkładów (składek) oszczędnościowych od wynagrodzeń, opodatkowanych w myśl art. 15, art. 16 zdanie drugie oraz art. 17 (od łącznych wynagrodzeń) dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 30, poz. 129 i z 1948 r. Nr 17, poz. 117) za rok kalendarzowy 1948.

Art.  3.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r., stosuje się jednak również do składek oszczędnościowych, przypadających od wynagrodzeń, wypłaconych przed tym terminem, a należnych za czas poczynając od dnia 1 stycznia 1949 r.