Zm.: ustawa z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.24.161

Akt jednorazowy
Wersja od: 6 kwietnia 1935 r.

USTAWA
z dnia 2 marca 1935 r.
o zmianie ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Artykuł 13 ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. o utraconych tytułach na okaziciela (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 406), zmieniony ustawą z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr. 87, poz. 637) otrzymuje brzmienie następujące:

"Ustawa niniejsza nie dotyczy:

1) biletów Banku Polskiego;

2) obligacyj państwowych i samorządowych, emitowanych na rynkach zagranicznych, zarówno tych, które będą wypuszczone, jak i tych, które znajdują się już w obiegu;

3) kuponów od tytułów na okaziciela, emitowanych przez Państwo, kuponów od listów zastawnych towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich, Towarzystwa Kredytowego Przemysłu Polskiego oraz Wileńskiego Banku Ziemskiego i od obligacyj, emitowanych przez związki samorządu terytorjalnego;

4) biletów loteryjnych, kolejowych, znaków opłaty i t. p.".

Postępowanie, przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1919 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 406), wszczęte co do tytułów, wyłączonych z pod działania tejże ustawy z mocy art. 1 ustawy niniejszej, ulega umorzeniu.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom Skarbu i Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.