Zm.: ustawa z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podatku od lokali.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.112.879

Akt jednorazowy
Wersja od: 31 grudnia 1931 r.

USTAWA
z dnia 17 grudnia 1931 r.
w sprawie zmiany ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podatku od lokali.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Ustawa z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podatku od lokali (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 550) ulega następującym zmianom:

1)
w art. 3 p. 4 otrzymuje brzmienie następujące:

"lokale w budowlach, wymienionych w art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 września 1930 r. o ulgach podatkowych dla nowowznoszonych budowli (Dz. U. R. P. Nr. 64, poz. 508), przez lat 10 od dnia chociażby tylko częściowego użytkowania tych budowli, o ile użytkowanie nastąpiło przed 1 stycznia 1929 r., a przez lat 15, o ile użytkowanie nastąpiło po 1 stycznia 1929 r.; przepis powyższy nie odnosi się do gmin miejskich, zaliczonych do uzdrowisk o charakterze użyteczności publicznej na podstawie ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o uzdrowiskach (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 251), zmienionej częściowo rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 331)";

2)
w art. 3 p. 5 otrzymuje brzmienie następujące:

"lokale, zajęte przez

a) szefów uwierzytelnionych przy Rządzie Polskim przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych oraz misyj zagranicznych tudzież funkcjonarjuszów, należących do uznanego personelu eksterytorialnego wyżej wspomnianych przedstawicielstw i misyj,

b) szefów oraz funkcjonarjuszów przedstawicielstw konsularnych państw obcych, będących obywatelami państwa wysyłającego, oraz

c) lokale, służące na potrzeby wymienionych przedstawicielstw, konsulatów i misyj;

zwolnienia te przyznawane będą pod warunkiem wzajemności";

3)
w art. 3 w p. 7 wyraz "dwupokojowe" zastępuje się wyrazem "trzyizbowe";
4)
art. 4 otrzymuje brzmienie następujące:

"Podstawę wymiaru podatku za dany rok podatkowy stanowi:

a) dla lokali, podlegających ustawie z dnia 11 kwietnia 1924 r. o ochronie lokatorów (Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 406), - komorne, względnie wartość czynszowa, obliczone zgodnie z art. 6 p, 4 powyższej ustawy;

b) dla wszystkich innych lokali - komorne z roku poprzedzającego, przyczem w razie, gdy lokal w roku, poprzedzającym rok podatkowy, nie był wynajęty, względnie w wypadku, gdy lokal w tym czasie zajmowany był bezpłatnie przez osobę, obowiązaną do zapłacenia podatku (art. 1 ust. 2), - wartość czynszowa. Wartość czynszową oblicza się w wysokości komornego, jakie uzyskaneby zostało w razie wynajęcia lokalu, uwzględniając położenie budynku, jego przeznaczenie, wielkość lokali i jego urządzeń oraz inne okoliczności, mające wpływ na wysokość komornego";

5)
art. 5 otrzymuje brzmienie następujące:

"Stopa podatku wynosi:

a) dla lokali jedno, dwu i trzyizbowych - ogółem 890 podstawy wymiaru (art. 4), z których 4% przypada na rzecz odnośnych miast. 2% na rzecz państwowego funduszu rozbudowy miast i 2% na rzecz funduszu kwaterunku wojskowego, które z dniem 31 grudnia 1912 r. przypadną również na rzecz państwowego funduszu rozbudowy miast;

b) dla lokali czteroizbowych i wyżej - ogółem 12% podstawy wymiaru (art. 4), z których, 4% przypada na rzecz odnośnych miast, 51/2% aa rzecz państwowego funduszu rozbudowy miast i 21/2% na rzecz funduszu kwaterunku wojskowego, które z dniem 31 grudnia 1942 r. przypadną również na rzecz państwowego funduszu rozbudowy miast";

6)
art. 8 otrzymuje brzmienie następujące:

"Od wymiaru podatku przysługuje płatnikowi prawo odwołania się w terminie 14-dniowym od dnia następnego po doręczeniu nakazu płatniczego.

Odwołanie winno być wniesione do izby skarbowej za pośrednictwem władzy wymiarowej. Izba skarbowa winna rozstrzygnąć odwołanie najpóźniej w terminie 6-ciu miesięcy od dnia wniesienia odwołania. Jeżeli jednak przed upływem tego terminu zażądano od płatnika dodatkowych wyjaśnień, ter« min ten przedłuża się o 3 miesiące.

Odwołania spóźnione władza wymiarowa pozostawia bez rozpoznania, o ile nie zaszła ważna i nieuchronna przyczyna opóźnienia.

Wniesienie odwołania nie wstrzymuje obowiązku uiszczenia podatku w przepisanych terminach";

7)
art. 9 uzupełnia się dwoma ustępami o brzmieniu następującem:

"Ministrowi Skarbu służy prawo darowania skutków niedotrzymania wszelkich przewidzianych w ustawie niniejszej terminów. Prawo to Minister Skarbu może przelać na izby skarbowe.

Ministrowi Skarbu służy również prawo odraczania, względnie przesuwania wszystkich terminów, w ustawie niniejszej wyznaczonych";

8)
w art. 11 lit. b) wyrazy "przez lat 7, to jest do dnia 31 lipca 1933 r." zastępuje się wyrazami: "do dnia 31 grudnia 1942 r.";
9)
w art. 13 skreśla się zdanie drugie.
(1)
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
(2)
Upoważnia się Ministra Skarbu do ogłoszenia w drodze obwieszczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o podatku od lokali (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 550) z uwzględnieniem zmian, wprowadzonych niniejszą ustawą.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie 2 dniem 1 stycznia 1932 r. na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego.