Art. 7. - Zm.: ustawa z dnia 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.120.863

Akt jednorazowy

Wersja od: 3 grudnia 1925 r.

Art.  7.

W ustępie 1-szym art. 11 tej ustawy po słowie "robotników" dodaje się słowa "i pracowników umysłowych".

Po ustępie 1-szym tegoż art. 11 dodaje się nowy ustęp treści następującej:

"Celem otrzymania zarobku dziennego, stanowiącego podstawę do obliczenia wkładek i wypłaty zasiłków:

a) dla robotników dzieli się ich faktyczny zarobek bez żadnych potrąceń za ostatni okres płatniczy przez liczbę dni, faktycznie przepracowanych w tym okresie; o ile otrzymany z podziału przeciętny zarobek będzie wyższy od 5 zł., wówczas, zgodnie z art. 7 ustawy niniejszej, przyjmuje się jako przeciętny zarobek, stanowiący podstawę do obliczenia wkładek i wypłaty zasiłków - 5 zł.,

b) dla pracowników umysłowych dzieli się przez 30 ich faktyczny zarobek miesięczny bez żadnych potrąceń i, o ile otrzymany z podziału przeciętny zarobek będzie wyższy od 8 zł., wówczas, zgodnie z art. 7 niniejszej ustawy, przyjmuje się za podstawę do obliczenia wkładek i wypłaty zasiłków zarobek dzienny 8 złotych".

W ustępie 2 art. 11 ustawy słowa "dla robotnika" zastępuje się słowami "dla bezrobotnego".