Zm.: ustawa z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym.
Dz.U.1958.77.396
Akt jednorazowyUSTAWA
z dnia 2 grudnia 1958 r.
o zmianie ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym.
W ustawie z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz. U. z 1951 r. Nr 66, poz. 454 i z 1958 r. Nr 34, poz. 152) wprowadza się następujące zmiany:
"Art. 4. 1. Do orzekania powołane są kolegia karno-administracyjne przy prezydiach powiatowych (miast stanowiących powiaty miejskie), dzielnicowych i wojewódzkich (miast podzielonych na dzielnice) rad narodowych, nazywane dalej "kolegiami".
2. Rada narodowa miasta nie stanowiącego powiatu miejskiego oraz rada narodowa osiedla może podjąć uchwałę o powołaniu kolegium przy prezydium tej rady jako kolegium pierwszej instancji. Uchwała o powołaniu kolegium podlega zatwierdzeniu przez powiatową radę narodową. Powiatowa rada narodowa może zobowiązać radę narodową miasta nie stanowiącego powiatu miejskiego lub osiedla, po wysłuchaniu jej opinii, do powołania kolegium.
3. Kolegia przy prezydiach rad narodowych powiatowych, miast stanowiących powiaty miejskie i dzielnicowych oraz powołane w myśl ust. 2 nazywane będą dalej "powiatowymi", kolegia zaś przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych (miast podzielonych na dzielnice) - "wojewódzkimi."
4. W pierwszej instancji orzekają kolegia powiatowe, w drugiej zaś instancji kolegia wojewódzkie, z wyjątkiem przewidzianym w art. 51 pkt 5.
5. Kolegia mogą odbywać rozprawy poza swą stałą siedzibą.";
"Art. 5. 1. Kolegium tworzą: przewodniczący, jego zastępca i członkowie kolegium.
2. Przewodniczącego kolegium i jego zastępcę wybiera spośród członków prezydium, pracowników podległych mu organów lub innych osób i odwołuje rada narodowa. Przewodniczącego kolegium wojewódzkiego i powiatowego oraz jego zastępcę wybiera się spośród osób posiadających ukończone studia prawnicze. Minister Spraw Wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia tryb i zasady zwalniania od obowiązku ukończenia studiów prawniczych. W stosunku do przewodniczącego kolegium wojewódzkiego i jego zastępcy Minister Spraw Wewnętrznych może stosować w uzasadnionych przypadkach tylko zwolnienia indywidualne.
3. Członków kolegium w ilości ustalonej przez prezydium rady narodowej wybiera i odwołuje rada narodowa.
4. Minister Spraw Wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia tryb wybierania i odwoływania osób wchodzących w skład kolegiów oraz przewodniczących składów orzekających.
5. Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Finansów określi w drodze rozporządzenia zasady wynagradzania przewodniczącego i członków składu orzekającego oraz protokolanta za udział w posiedzeniach.";
"2. Przewodniczący kolegium może powierzyć przewodniczenie na rozprawie jednemu z członków kolegium wybranych na przewodniczących składów orzekających.";
"2. Jeżeli do chwili złożenia do kolegium wniosku o ukaranie nie da się ustalić miejsca popełnienia wykroczenia, właściwe jest kolegium rady narodowej, na której terenie wykroczenie to ujawniono.";
"3. Prezydium rady narodowej miasta podzielonego na dzielnice może w drodze uchwały wprowadzić w stosunku do określonych wykroczeń popełnionych przez mieszkańców miasta na jego terenie właściwość kolegiów przy prezydiach dzielnicowych rad narodowych według miejsca zamieszkania obwinionego.";
"Art. 8. 1. W postępowaniu przed kolegium i w postępowaniu nakazowym, unormowanym niniejszą ustawą, wymierza się za czyn podlegający ukaraniu karę przewidzianą za ten czyn w przepisach prawa, z tym że:
1) nie wymierza się kary pracy poprawczej,
2) karę grzywny wymierza się w wysokości od 50 zł do 4.500 zł, a gdy przepis prawa przewiduje grzywnę poniżej 50 zł, wymierza się karę przewidzianą w tym przepisie,
3) a) zasadniczą karę aresztu można wymierzyć tylko za wykroczenia określone w art. 18, 19, 20, 23, 28, 29, 30, 31 i 54 prawa o wykroczeniach, w art. 14 ustawy z dnia 27 kwietnia 1956 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 12, poz. 62), w art. 21 ustawy z dnia 7 października 1921 r. o przepisach porządkowych na drogach publicznych (Dz. U. Nr 89, poz. 656 z późniejszymi zmianami) w przypadkach naruszenia przepisów wydanych na podstawie art. 5 tej ustawy, a dotyczących zakazu prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym oraz w art. 83 ust. 1, art. 87 i 88 ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 6, poz. 46 wraz z późniejszymi zmianami),
b) zasadniczą karę aresztu można wymierzyć w granicach od 1 dnia do 3 miesięcy, przy czym niedopuszczalne jest wymierzenie kary aresztu łącznie z karą grzywny, chyba że wykroczenie popełniono z chęci zysku,
c) gdy przepis prawa przewiduje tylko karę aresztu, a kolegium nie stosuje art. 9 prawa o wykroczeniach, sprawę przekazuje się do sądu przy odpowiednim zastosowaniu przepisów art. 47-49 niniejszej ustawy,
4) a) orzekając karę grzywny można równocześnie na wypadek nieuiszczenia jej w terminie, przewidzianym do wpłacenia grzywny, orzec zamianę jej na karę aresztu, przyjmując za równoważnik jednego dnia aresztu grzywnę w wysokości od 20 do 40 zł,
b) areszt zastępczy nie może trwać dłużej niż najwyższy wymiar kary aresztu przewidzianego za dane wykroczenie, a gdy kara aresztu nie jest przewidziana, dłużej niż 3 miesiące,
c) w razie częściowego uiszczenia grzywny areszt zastępczy zmniejsza się stosunkowo,
5) aresztu zasadniczego i zastępczego nie można wymierzyć w stosunku do nieletnich oraz w tych przypadkach, gdy warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają mu odbycie tej kary,
6) za wykroczenia nie wymienione w pkt 3 lit. a) i c), gdy szkodliwość społeczna czynu jest mała, można wymierzyć karę nagany.
2. Karę przepadku przedmiotów można orzec, jeżeli przewidują to obowiązujące przepisy prawa.
3. W orzeczeniu o ukaraniu można nakazać podanie orzeczenia do publicznej wiadomości.";
"2. Jeżeli ten sam czyn zawiera znamiona wykroczenia poddanego orzecznictwu kolegium, a zarazem znamiona czynu poddanego orzecznictwu sądu lub innego organu, kolegium orzeka w granicach swej właściwości niezależnie od postępowania sądu lub innego organu.
3. W przypadku wymierzenia za ten sam czyn zasadniczej kary aresztu przez kolegium lub przez sąd (art. 36 ust. 2) i kary pozbawienia wolności prawomocnym orzeczeniem sądu, nie wykonuje się zasadniczej kary aresztu orzeczonej w postępowaniu karno-administracyjnym nie wykonanej w całości lub w części, inne zaś kary bądź skutki ukarania pozostają obok siebie w mocy. O niewykonaniu zasadniczej kary aresztu orzeczonej przez kolegium postanawia jego przewodniczący, orzeczonej zaś w wyniku skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego - sąd.";
"W przypadku, w którym orzeczenie lub nakaz karny zostały uchylone w trybie nadzoru, przedawnienie biegnie od daty uchylenia orzeczenia lub nakazu.",
"2. Nie można wykonać kary aresztu, grzywny, nagany oraz przepadku przedmiotów, jak też podać orzeczenia do publicznej wiadomości, jeżeli nie rozpoczęto wykonania tych kar przed upływem roku od uprawomocnienia się orzeczenia lub nakazu karnego. Przedawnienie nie biegnie w okresie odroczenia.";
"Art. 17. Podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie złożony przez organ państwowy, urząd, organ Milicji Obywatelskiej, instytucję państwową i społeczną, jednostkę gospodarki uspołecznionej, pokrzywdzonego lub inną osobę.";
"2. Przewodniczący kolegium może przed wyznaczeniem rozprawy zwrócić wniosek o ukaranie składającemu go lub przekazać organowi Milicji Obywatelskiej albo innemu właściwemu organowi, przewidzianemu w art. 17 w celu podania dodatkowych określonych danych albo wyjaśnienia wskazanych okoliczności.
3. Nie wszczyna się postępowania, wszczęte zaś umarza w razie:
1) śmierci obwinionego,
2) przedawnienia,
3) niekaralności czynu lub gdy czyn podlega wyłącznie orzecznictwu innych organów,
4) gdy obwiniony na mocy przepisów szczególnych lub zwyczajów międzynarodowych nie podlega orzecznictwu karno-administracyjnemu; w szczególności zaś nie podlegają temu orzecznictwu:
a) uwierzytelnieni w Polsce przedstawiciele dyplomatyczni państw obcych,
b) osoby należące do personelu dyplomatycznego przedstawicielstw państw obcych,
c) członkowie rodzin osób wymienionych pod lit. a) i b) z nimi zamieszkali,
d) inne osoby korzystające z prawa zakrajowości na mocy ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych,
- przy czym postanowienia dotyczące osób wymienionych wyżej pod lit. a) - d) nie mają zastosowania do obywateli polskich,
5) innej okoliczności wyłączającej orzekanie przez kolegium.
4. W przypadkach określonych w ust. 3 postępowanie umarza przed rozprawą przewodniczący kolegium, na rozprawie zaś skład orzekający.";
"Art. 19a. 1. Decyzje przewodniczącego kolegium o odmowie wszczęcia lub umorzeniu postępowania (art. 19 ust. 3) wydaje się w formie postanowień.
2. Postanowieniami są także inne decyzje nie będące orzeczeniami, nakazami karnymi lub zarządzeniami.
3. Od postanowień nie służy odwołanie, z wyjątkiem postanowień, o których mowa w ust. 1, i postanowień o nałożeniu kary porządkowej za nieusprawiedliwione niestawiennictwo świadka lub biegłego (art. 24 ust. 3).";
"Art. 23. 1. Obwiniony ma prawo korzystać z pomocy obrońcy.
2. Obrońcą może być każda osoba zdolna do czynności prawnych, nie pozbawiona praw publicznych, co do której nie zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że trudni się obroną zawodowo nie posiadając uprawnień.
3. Osoba upoważniona do występowania przed sądem na podstawie przepisów o ustroju adwokatury może być obrońcą w sprawach o wykroczenia określone w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) i c), w pozostałych zaś sprawach, rozpoznawanych przez kolegia powiatowe - poczynając od wniesienia środka odwoławczego.
4. Obwiniony może udzielić pełnomocnictwa na piśmie lub ustnie wobec kolegium na rozprawie. Gdy obwiniony jest nieletni, pełnomocnictwa może udzielić także jego ojciec, matka lub opiekun.";
"3. W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa świadka lub biegłego, a także w razie bezzasadnej odmowy przez nich złożenia zeznań lub wyjaśnień przewodniczący składu orzekającego nakłada grzywnę do 150 zł z zamianą w razie nieściągalności na areszt do 5 dni. Ponadto przewodniczący składu orzekającego może wydać organowi Milicji Obywatelskiej zarządzenie o przymusowym doprowadzeniu świadka do biegłego, który nie stawił się bez usprawiedliwionej przyczyny. W przypadku usprawiedliwienia niestawiennictwa w przeciągu 14 dni przewodniczący kolegium zwalnia świadka lub biegłego od obowiązku uiszczenia nałożonej grzywny.",
"Art. 27. 1. Na podstawie wyników rozprawy kolegium wydaje orzeczenie o ukaraniu, uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania.
2. Orzeczenie powinno zawierać:
1) oznaczenie sprawy,
2) datę i miejsce wydania orzeczenia,
3) oznaczenie kolegium,
4) nazwiska i imiona przewodniczącego i członków składu orzekającego,
5) nazwisko i imię oraz inne dane osobowe, ustalające tożsamość obwinionego,
6) dokładne określenie czynu zarzuconego obwinionemu z podaniem czasu i miejsca jego popełnienia,
7) wskazanie naruszonego przepisu prawnego,
8) rozstrzygnięcie o ukaraniu, uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania z powołaniem podstawy prawnej,
9) wymiar aresztu zastępczego, jeżeli został ustalony przez kolegium,
10) rozstrzygnięcie o kosztach postępowania,
11) pouczenie o trybie i terminie odwołania,
12) uzasadnienie.
3. Orzeczenie może oprócz rozstrzygnięcia o ukaraniu, uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania zawierać również rozstrzygnięcie innych spraw, przewidzianych w przepisach prawnych, w szczególności co do odszkodowania, nawiązki i podania orzeczenia do publicznej wiadomości w sposób w nim wskazany.
4. Orzeczenie podpisują przewodniczący i członkowie składu orzekającego.
5. Minister Spraw Wewnętrznych wyda w drodze rozporządzenia przepisy o kosztach postępowania.";
"3. Jeżeli obwinionemu ogłoszono orzeczenie na rozprawie, może on żądać doręczenia mu odpisu, jednak termin do wniesienia odwołania liczy się od daty ogłoszenia orzeczenia.
4. Przepisy ust. 1-3 mają odpowiednie zastosowanie do postanowień, wydanych na podstawie art. 19 ust. 3.";
"Art. 32a. Postępowania mandatowego nie stosuje się wobec osób wymienionych w art. 19 ust. 3 pkt 4.";
"2. W razie odmowy uiszczenia grzywny organ, upoważniony do jej nałożenia, sporządza wniosek o ukaranie (art. 17) zaznaczając w nim o fakcie odmowy uiszczenia grzywny.";
"Art. 36. 1. Od orzeczeń, nakazów karnych, a także od postanowień wydanych na podstawie art. 19 ust. 3 i art. 24 ust. 3 obwiniony, ukarany, jego obrońca, prokurator, organ Milicji Obywatelskiej albo organ, który złożył wniosek o ukaranie, mają prawo w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia lub doręczenia orzeczenia, nakazu karnego albo postanowienia odwołać się do kolegium wojewódzkiego.
2. Od orzeczeń o ukaraniu zasadniczą karą aresztu (art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) nie służy odwołanie do kolegium wojewódzkiego, lecz ukarany, jego obrońca, prokurator, organ Milicji Obywatelskiej albo organ, który złożył wniosek o ukaranie, mogą w terminie określonym w ust. 1 zwrócić się do kolegium, które wydało orzeczenie, z żądaniem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego; art. 500-509 kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku gdy ukarany jest nieletni, odwołanie może złożyć także jego ojciec, matka lub opiekun.
4. Odwołanie należy złożyć na piśmie lub ustnie do protokołu kolegium, które wydało zaskarżone orzeczenie, nakaz karny lub postanowienie.";
"Art. 37. 1. Do postępowania przed kolegium wojewódzkim stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 1, z tym że skład orzekający rozpoznając odwołanie od nakazu karnego lub orzeczenia, którym nie wymierzono kary aresztu:
1) zatwierdza zaskarżone orzeczenie lub nakaz karny, albo uchyla je i wydaje nowe orzeczenie, nie może jednak orzec zasadniczej kary aresztu, bądź
2) uchyla orzeczenie lub nakaz karny i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, gdy zachodzi potrzeba uzupełnienia materiału dowodowego w sprawie lub takiego naprawienia uchybienia, które powinno być dokonane w pierwszej instancji, bądź
3) uznaje orzeczenie lub nakaz karny za nieważne i przekazuje lub zwraca sprawę komu należy, gdy orzeczenie lub nakaz karny wydano w sprawie o czyn nie podlegający orzecznictwu kolegiów karno-administracyjnych (art. 1 i 2) albo w wadliwym składzie (art. 6) lub gdy zachodzi inna przyczyna nieważności z mocy samego prawa.
2. Skład orzekający może rozstrzygnąć sprawę na posiedzeniu niejawnym, jeżeli osoby wezwane na rozprawę nie stawiły się.
3. Odwołanie od postanowienia przewodniczącego kolegium wydanego w pierwszej instancji na podstawie art. 19 ust. 3 rozpoznaje przewodniczący kolegium wojewódzkiego, który postanowienie zatwierdza albo uchyla i przekazuje sprawę kolegium powiatowemu do rozpoznania.";
"Art. 38. Kolegium wojewódzkie może zaostrzyć orzeczoną karę tylko w razie wniesienia odwołania na niekorzyść ukaranego.";
"Art. 39. Orzeczenia, nakazy karne, a także postanowienia wydane na podstawie art. 19 ust. 3, od których nie wniesiono w terminie odwołania, jak również wydane na skutek odwołania, są prawomocne";
"3. Schwytanego na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem sprawcę wykroczenia wymienionego w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a), a objętego postępowaniem przyspieszonym, organ Milicji Obywatelskiej lub inny organ, któremu szczególne ustawy powierzają zadania w zakresie ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, zatrzymuje i doprowadza do kolegium powiatowego, które bezzwłocznie przystępuje do rozpoznania sprawy. Organ doprowadzający zgłasza wniosek o ukaranie (art. 17) ustnie do protokołu rozprawy przy jej rozpoczęciu. Przepisy art. 19 ust. 2 i art. 20 nie mają zastosowania.";
"1) termin do wniesienia odwołania (art. 36 ust. 1) oraz do złożenia żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego (art. 36 ust. 2) wynosi trzy dni.";
"2. Orzeczenia, nakazy karne i postanowienia wykonują organy administracji prezydiów rad narodowych właściwe według miejsca zamieszkania ukaranego.",
"4. Karę aresztu wykonują organy administracji więziennej; przepisy kodeksu postępowania karnego o wykonaniu kary pozbawienia wolności stosuje się odpowiednio.";
"3. Przewodniczący kolegium składa prezydium rady narodowej okresowe sprawozdania z działalności kolegium.";
"1. Prezydium wojewódzkiej (miasta podzielonego na dzielnice) rady narodowej może uchylić w trybie nadzoru prawomocne orzeczenie kolegium lub nakaz karny albo postanowienie wydane na podstawie art. 19 ust. 3, jeżeli są pozbawione podstawy prawnej lub oczywiście niesłuszne.
2. Prezydium rady narodowej może powołać do wykonywania w jego imieniu czynności, o których mowa w ust. 1, 3-osobową komisję, której przewodniczy kierownik organu administracji dla spraw wewnętrznych prezydium rady narodowej.",
"3. W postępowaniu sądowym kary pracy poprawczej nie wymierza się.";
"Art. 50. Gromadzka rada narodowa może podjąć uchwałę o powołaniu kolegium przy prezydium gromadzkiej rady narodowej jako kolegium pierwszej instancji, zwane "kolegium gromadzkim". Uchwała o powołaniu kolegium gromadzkiego podlega zatwierdzeniu przez powiatową radę narodową. Powiatowa rada narodowa może zobowiązać gromadzką radę narodową po wysłuchaniu jej opinii do powołania kolegium.
Art. 51. Do kolegiów gromadzkich stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy, z tym że:
1) kolegium może orzekać tylko w sprawach o wykroczenia określone:
a) w prawie o wykroczeniach, z wyjątkiem wykroczeń określonych w art. 17, 18, 20, 22, 26, 28-32, 35, 36, 40, 41, 50, 58, 59 i 61-63,
b) w dekrecie z dnia 23 marca 1956 r. o obowiązku szkolnym (Dz. U. Nr 9, poz. 52),
c) w rozporządzeniu z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 z późniejszymi zmianami) i w przepisach wydanych na jego podstawie,
d) w rozporządzeniu z dnia 16 marca 1928 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności (Dz. U. Nr 32, poz. 309 z późniejszymi zmianami),
e) w rozporządzeniu z dnia 16 marca 1928 r. o usuwaniu nieczystości i wód opadowych (Dz. U. z 1939 r. Nr 90, poz. 581),
f) w rozporządzeniu z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 1932 r. Nr 42, poz. 417 z późniejszymi zmianami),
g) w rozporządzeniu z dnia 22 marca 1928 r. o godzinach handlu i godzinach otwarcia zakładów handlowych i niektórych przemysłowych (Dz. U. Nr 38, poz. 364 z późniejszymi zmianami),
h) w art. 11 ust. 1 lit. e) ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i o ich zwalczaniu (Dz. U. Nr 27, poz. 198 z późniejszymi zmianami) w przypadkach naruszenia przepisów wydanych na podstawie tej ustawy, a dotyczących utrzymania porządku i czystości w nieruchomościach,
i) w ustawie z dnia 14 kwietnia 1937 r. o szkodnictwie leśnym i polnym (Dz. U. Nr 30, poz. 224 i z 1956 r. Nr 6, poz. 30),
j) w ustawie z dnia 22 maja 1958 r. o popieraniu melioracji wodnych dla potrzeb rolnictwa (Dz. U. Nr 31, poz. 136),
k) w dekrecie z dnia 12 września 1947 r. o pomocy sąsiedzkiej w rolnictwie (Dz. U. Nr 59, poz. 320 z późniejszymi zmianami),
l) w ustawie z dnia 7 kwietnia 1949 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 25, poz. 180),
ł) w ustawie z dnia 4 lutego 1950 r. o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji (Dz. U. z 1951 r. Nr 58, poz. 404),
m) w dekrecie z dnia 8 czerwca 1955 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 25, poz. 151, z 1956 r. Nr 41, poz. 189 i z 1958 r. Nr 72, poz. 358),
n) w dekrecie z dnia 2 lutego 1955 r. o organizacji hodowli zwierząt zarodowych (Dz. U. Nr 6, poz. 34),
o) w przepisach wydanych na podstawie art. 3 i 6 ustawy z dnia 19 listopada 1956 r. o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami (Dz. U. Nr 55, poz. 253),
p) w ustawie z dnia 29 maja 1957 r. o szkółkach drzew i krzewów owocowych (Dz. U. Nr 31, poz. 138) i w przepisach wydanych na jej podstawie,
2) nie wymierza się grzywny powyżej 500 zł, a jeżeli kolegium uzna, że należy wymierzyć grzywnę wyższą, przekazuje sprawę do rozpoznania w pierwszej instancji kolegium powiatowemu,
3) nie wymierza się zastępczej kary aresztu (art. 8 ust. 1 pkt 4), jak też nie zamienia się na areszt pieniężnej kary porządkowej (art. 24 ust. 3 i 4),
4) nie stosuje się przepisów o postępowaniu nakazowym,
5) nie mają zastosowania przepisy art. 4 ust. 4, odwołania zaś rozpoznaje, stosując przepisy art. 36-39, kolegium powiatowe, które jest także wyłącznie właściwe dla rozpoznawania wniosków o ukaranie sporządzonych w trybie art. 35 ust. 2.";
Postępowanie w sprawach wszczętych przed wejściem w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów w niej zawartych, z tym że:
W art. 2 dekretu z dnia 26 kwietnia 1948 r. o podwyższeniu grzywien, kar pieniężnych, kar porządkowych i nawiązek (Dz. U. z 1948 r. Nr 24, poz. 161, z 1950 r. Nr 21, poz. 184 i Nr 36, poz. 335 oraz z 1955 r. Nr 9, poz. 57) cyfry "30" i "15" zastępuje się odpowiednio cyframi "300" i "100".
W art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji (Dz. U. z 1951 r. Nr 58, poz. 404) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Orzekanie odbywa się w trybie przepisów o orzecznictwie karno-administracyjnym".
Upoważnia się Ministra Spraw Wewnętrznych do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jednolitego tekstu ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz. U. Nr 66, poz. 454) z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszej ustawy i z przepisów wydanych przed dniem wydania jednolitego tekstu, z zastosowaniem ciągłej numeracji działów, rozdziałów, artykułów i ustępów.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »