Zm.: ustawa z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej i noweli do tej ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.26.214

Akt jednorazowy
Wersja od: 13 kwietnia 1922 r.

USTAWA
z dnia 7 kwietnia 1922 r.
zmieniająca niektóre postanowienia ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów (wymiar sprawiedliwości) Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) i noweli do tej ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 56 poz. 351).

Artykuł 10 a ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436), wprowadzony artykułem 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 56 poz. 351), otrzymuje brzmienie następujące:

"Przez czas wypłacania dodatku drożyźnianego, przewidzianego w art. 10 ustawy niniejszej, sędzia i prokurator pobierają uzupełnienie dodatku starszeństwa, określonego w art. 5 ustawy niniejszej, w wysokości: w 1 grupie 0'75%, w II i III grupie 0'50% a w IV grupie 0'60% tegoż dodatku, pornnożonego przez każdorazowy mnożnik dodatku drożyźnianego pierwszej klasy".

Artykuł 11 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) otrzymuje brzmienie następujące:

"Sędziowie i prokuratorzy, sprawujący czynności kierownicze, otrzymują dodatki za kierownictwo w stosunku procentowym do sumy: płacy zasadniczej, dodatku starszeństwa i dodatku drożyźnianego, a mianowicie:

a) pierwszy prezes Sądu Najwyższego 50%

b) prezesi sądów apelacyjnych 30%

c) prezesi sądów okręgowych oraz wiceprezesi sądów okręgowych w Krakowie i Lwowie, będący kierownikami sądów okręgowych karnych 25%

d) prezesi Sądu Najwyższego i prezesi sądów powiatowych, naczelnicy i kierownicy sądów powiatowych, jeżeli w sądzie powiatowym pełni służbę, wliczając naczelnika (kierownika), więcej niż 15 sędziów i pierwszy prokurator przy Sądzie Najwyższym 20%

e) wiceprezesi sądów apelacyjnych, prezesi senatów przy sądach apelacyjnych (w b. dzielnicy pruskiej), wiceprezesi sądów okręgowych, dyrektorowie przy sądach okręgowych (w b. dzielnicy pruskiej), naczelnicy i stali kierownicy sądów powiatowych, jeżeli w sądzie pełni służbę, wliczając naczelnika (kierownika),najmniej 5, a najwięcej 15 sędziów, prokuratorzy przy sądach apelacyjnych i prokuratorzy przy sądach okręgowych 15%

f) naczelnicy i stali kierownicy sądów powiatowych, jeżeli w sądzie pełni służbę, wliczając naczelnika (kierownika), mniej niż 5 sędziów, i zastępcy prokuratorów przy sądach apelacyjnych (w b. dzielnicy pruskiej) 10%

g) stali kierownicy biur (sakretarjatów) prezydjalnych przy sądach apelacyjnych w Krakowie i Lwowie 5%"

Po artykule 11 tejże ustawy wprowadza się artykuł 11a o brzmieniu następującem:

"Podprokuratorzy przy sądach okręgowych, zaliczeni do grupy 1, otrzymują dodatek prokuratorski w wysokości 5% sumy: płacy zasadniczej, dodatku starszeństwa i dodatku drożyźnianego".

Końcowa część artykułu 16 tejże ustawy otrzymuje brzmienie:

"a) dla aplikantów z uposażeniem 600 mk.:

dla samotnych 12,

dla małej rodziny 16,

dla średniej rodziny 19,

dla dużej rodziny 22;

b) dla aplikantów z uposażeniem 1.000 mk.:

dla samotnych 16,

dla małej rodziny 20,

dla średniej rodziny 23,

dla dużej rodziny 26,

zaś końcowa część przedostatniego ustępu tego artykułu otrzymuje brzmienie:

"dla samotnych 20,

dla małej rodziny 24,

dla średniej rodziny 27,

dla dużej rodziny 30".

Do artykułu 23 tejże ustawy dodaje się drugi ustęp o brzmieniu następującem:

"Minister Sprawiedliwości może za zgodą Ministra Skarbu zastosować te same zasady (art. 22) także do sędziego lub prokuratora, będącego już w służbie, którego we wspomnianym wyżej okresie mianowano na stanowisko wyższej grupy, a to przy oznaczeniu dodatku starszeństwa w danej wyższej grupie".

Artykuł 25 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Przepisy art. 3, 4, 5, 6, 10 i 11 stosują się do sędziów-prawników i prokuratorów, którzy zamianowani zostaną po wejściu w życie niniejszej ustawy tylko o tyle, o ile będą mieli za sobą conajmniej trzechletnią służbę lub pracę zawodową (art. 22). Ten trzechletni okres liczyć należy, uwzględniając cały czas służby (pracy zawodowej), nie zaś tylko w ułamkach.

Sędziowie-prawnicy i prokuratorzy, którzy zamianowani będą po dniu wejścia w życie ustawy niniejszej, a którzy najmniej trzechletniej służby lub pracy zawodowej jeszcze nie ukończyli, pobierać będą aż do ukończenia rzeczonego trzechletniego okresu uposażenie ustanowione w art. 16 dla egzaminowanych aplikantów (asesorów)".

Rozporządzenie Rady Ministrów określi sposób zaliczenia czasu spędzonego w służbie państwowej niesędziowskiej w celu oznaczenia grupy uposażenia sędziowskiego (prokuratorskiego) i dodatku starszeństwa w wypadkach, gdy osoby z prawniczem wykształceniem, których uposażenie unormowane jest ustawami z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429 - 435), przechodzą na stanowisko sędziego lub prokuratora.

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Prezydentowi Ministrów i Ministrowi Skarbu oraz Ministrowi Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, przyczem wypływające z niej zmiany w uposażeniu sędziów i prokuratorów będą urzeczywistnione z mocą od dnia 1 stycznia 1922 r.