Zm.: ustawa z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.36.335

Akt jednorazowy
Wersja od: 24 marca 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 22 marca 1928 r.
o zmianie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Ustępowi 1 A) art. 3 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923. r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 747) nadaje się brzmienie:

"Na obszarze gmin wiejskich - gminy wiejskie do wysokości 40%, a powiatowe związki komunalne do wysokości 50%".

W pierwszem zdaniu ust. 1 art. 8 wymienionej ustawy zastępuje się słowa "art. 7 - 9 ustawy z dnia 14 maja 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 58, poz. 412)" słowami: "art. 6 - 9 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 550)", zdanie zaś drugie tegoż ustępu oraz ustęp 2 art. 8 skreśla się. Ustęp 3 art. 8 oznacza się jako ustęp 2 i skreśla się w nim po słowach: "w ustępie 1" słowa: "i 2", zaś po słowie: "połowę" skreśla się przecinek i słowa "a w b. dzielnicy austrjackiej 3/4",

Art. 13 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych w brzmieniu nadanem mu ustawą z dnia 31 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 720) otrzymuje następujące brzmienie:

"1) Od pism, stwierdzających umowę o przeniesienie własności nieruchomości, które podlegają opłatom stemplowym w myśl ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych, może być pobierana opłata komunalna. Za nieruchomość w rozumieniu niniejszego artykułu uważa się oprócz przedmiotów, które są nieruchomościami w myśl przepisów prawa cywilnego, inne przedmioty, o ile są wymienione w ustępie ostatnim art. 12 ustawy o opłatach stemplowych.

2) Wysokość opłaty komunalnej nie może przewyższać połowy opłaty stemplowej.

3) Opłatę komunalną pobierają samoistnie:

a) gminy miejskie, jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze tychże gmin,

b) powiatowe związki komunalne, jeżeli nieruchomość jest położona poza obszarem gmin miejskich; powiatowe związki komunalne są obowiązane przekazać połowę pobranej opłaty tym gminom wiejskim, na których obszarze nieruchomość jest położona; jeżeli powiatowy związek komunalny nie uchwali poboru opłaty, wolno gminom wiejskim uchwalić ją na rzecz swoją".

Do ustępu 1 art. 32 wymienionej ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych dodaje się następujące zdanie:

"To samo uprawnienie służy powiatowym związkom komunalnym w stosunku do gmin miejskich niewydzielonych z powiatów, a położonych na ich obszarze".

Ustępowi 2 art. 32 nadaje się następujące brzmienie:

"W razie sporu, wyłaniającego się o stosowanie niniejszego artykułu między związkami komunalnemi, rozstrzyga - o ile spór dotyczy krajowych związków komunalnych - Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu, pozatem zaś wojewoda przy współudziale wydziału wojewódzkiego z głosem stanowczym i przy zastosowaniu przepisu art. 51 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1928 r. o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej (Dz. U. R. P. Nr. 11, poz. 36)".

Dotychczasową treść art. 46 wymienionej ustawy oznacza się jako ustęp 1 i dodaje się ustęp 2 o następującej treści:

"O wysokości i terminach płatności (art. 54) wszystkich samoistnych danin komunalnych, wymierzonych w stosunku rocznym, powinien być płatnik powiadomiony równocześnie w ciągu pierwszych dwóch miesięcy roku budżetowego; wyjątek stanowią wypadki, kiedy podstawa wymiaru samoistnej daniny komunalnej powstanie dopiero w ciągu roku budżetowego. Takie uwiadomienie co do samoistnych danin komunalnych, obciążających grunty, powinno nastąpić przed dniem 1 kwietnia".

Do ustępu 1 art. 54 wymienionej ustawy dodaje się następujące zdanie:

"Samoistne daniny komunalne, obciążające grunty, mają być płacone w dwóch równych ratach półrocznych: w miesiącu kwietniu, tudzież w czasie między 15 października a 15 listopada".

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1928 r. i obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego.

Przepisy art. 3 mają zastosowanie do tych pism, określonych w tymże artykule, które sporządzone zostaną po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia; przepisy te nie zmieniają ustępu 2 art. 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 1 czerwca 1927 r. o popieraniu rozbudowy i rozwoju gospodarczego miasta i portu Gdyni (Dz. U. R. P. Nr. 51; poz. 452).