Zm.: ustawa o wykupie przez dzierżawców gruntów, zajętych pod budynki oraz gruntów czynszowych w miastach i miasteczkach na obszarze sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.49.314

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 czerwca 1939 r.

USTAWA

z dnia 25 maja 1939 r.

o zmianie ustawy o wykupie przez dzierżawców gruntów zajętych pod budynki oraz gruntów czynszowych w miastach i miasteczkach na obszarze sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie.

Art.  1.

Wprowadza się w ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o wykupie przez dzierżawców gruntów zajętych pod budynki oraz gruntów czynszowych w miastach i miasteczkach na obszarze sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 250) następującą zmianę:

art. 33 otrzymuje brzmienie:

"(1) Ustawa niniejsza nie dotyczy:

1) gruntów objętych prawem zabudowy (art. 542¹-542²⁷ tom X cz. 1 Zwodu Praw wydania z 1914 r.);

2) państwowych czynszów i dzierżaw wieczystych (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. Dz. U. R. P. Nr 118, poz. 1071);

3) gruntów kolei żelaznych użytku publicznego;

4) gruntów państwowych, które Minister Spraw Wojskowych według swego uznania określi w każdym poszczególnym wypadku, jako niezbędne dla celów obrony Państwa;

5) gruntów fundacyj o celach społecznych lub naukowych.

(2) Prawo wykupu gruntów - należących do kościołów chrześcijańskich oraz do instytucyj i fundacyj, z których dochody są lub powinny być zasadniczo przeznaczane na cele kultu religijnego tych kościołów - służy wyłącznie dzierżawcom, którzy w dniu wejścia w życie ustawy niniejszej należeli do wyznań chrześcijańskich.".

Art.  2.

Przepisy ustawy niniejszej stosują się również do spraw sądowych, jeszcze prawomocnie nie zakończonych.

Art.  3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.