Zm.: ustawa o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.13.123

Akt jednorazowy
Wersja od: 8 kwietnia 1950 r.

USTAWA
z dnia 20 marca 1950 r.
zmieniająca ustawę o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu.

Obowiązujące dotychczas ustawodawstwo o urlopach ustalało zbyt krótkie okresy urlopów dla pracowników fizycznych.

W celu usunięcia tego stanu rzeczy oraz dla umożliwienia wprowadzenia dłuższych urlopów w szczególnie uzasadnionych okolicznościach stanowi się, co następuje:

W ustawie z dnia 16 maja 1922 r. o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu (Dz. U. R. P. z 1949 r. Nr 47, poz. 365) wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"Wszystkim pracownikom fizycznym, objętym przepisem art. 1, przysługuje prawo do corocznego nieprzerwanego urlopu w następującym wymiarze:

a) 12 dni - po roku pracy,

b) 15 dni - po trzech latach pracy,

c) jednego miesiąca - po dziesięciu latach pracy, przy czym wymienione okresy pracy oznaczają nieprzerwaną pracę w danym zakładzie pracy.",

2)
w art. 2 ust. 2 dodaje się w końcu wyrazy: "z wyjątkiem przypadku, określonego w ust. 1 pkt c)",
3)
w art. 2 ust. 5 po wyrazach: "z powodu powołania pracownika do ćwiczeń wojskowych" dodaje się wyrazy: "a także przeniesienia go do innego zakładu pracy",
4)
w art. 2 dodaje się ustęp ostatni o brzmieniu:

"Rada Ministrów określi przypadki, w których przerwy w zatrudnieniu oraz zmiany zakładu pracy, powstałe w związku z wojną 1939-1945, nie będą miały skutków, pozbawiających pracownika praw do korzystania z urlopu lub ograniczających go w tych prawach.",

5)
po art. 9 dodaje się nowy art. 10 o brzmieniu:

"Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia wprowadzić dla poszczególnych grup pracowników dodatkowe płatne urlopy w przypadkach, gdy będzie to wskazane z uwagi na rodzaj wykonywanej pracy lub warunki pracy szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia.",

6)
dotychczasowe artykuły: 10, 11 i 12 otrzymują kolejną numerację: 11, 12 i 13.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.