§ 1. - Zm.: rozporządzenie z dnia 8 listopada 1921 r. w przedmiocie przepisów o budowie, ustawianiu i dozorze kotłów parowych, używanych na lądzie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.36.244

Akt jednorazowy
Wersja od: 7 kwietnia 1923 r.
§  1.
W rozporządzeniu Ministra Przemyślu i Handlu z dnia 8 listopada 1921 r. w przedmiocie przepisów o budowie, ustawianiu i dozorze kotłów parowych, używanych na lądzie (Dz. U. R. P. № 103, poz. 744) wprowadza się zmiany następujące:
1)
w § 3 powołanego rozporządzenia dodaje się ustęp końcowy:

"Kotły przenośne, ustawiane w budynkach dla używania ich jako stałe, należy uważać za kotły stale".

2)
§ 7 punkt 3 skreśla się, wzamian otrzymuje następujące brzmienie: >

"3. Waga i zawieszenie ciężarów na końcach dźwigni powinny być tak ustalone, żeby przy dojściu ciśnienia pary w kotle do granicy dozwolonej, zawory otwierały się samoczynnie i nadmiar pary wypuszczały na-zewnątrz. Prześwit ogólny zaworów ma być tak wielki, żeby przez swobodny odpływ nadmiaru pary przez zawory, ciśnienie w kotle nie mogło wznieść się wyżej jak o 0,1 dozwolonego.

Uwaga: Ogólny najmniejszy prześwit zaworów można uważać za odpowiadający powyższemu warunkowi, jeżeli został obliczony według wzoru:

gdzie oznacza:

F. - ogólny przekrój w mm.

H.- powierzchnię ogrzewalną kotła w m.2

P. - robocze ciśnienie w kg. cm.2

K. - ciężar 1 m3 pary w kg. przy ciśnieniu P.

Dla zaworów, których skok grzyba wynosi nie mniej niż 1/4 średnicy, mnożnik 15 zastępuje się równym lub większym 5".

3)
§ 7 punkt 4 uzupełnia się następującym ustępem końcowym:

"Kotły przenośne ustawione w budynkach dla używania jako stale, mogą być zaopatrzone w zawory bezpieczeństwa sprężynowe".

4)
w § 14 wstawia się przed ustępem drugim punktu 1 następujące słowa:

"Budynek kotłowni nie może przylegać do domów mieszkalnych. Pozatem winien on stać w odległości przynajmniej pięciu metrów od granic sąsiednich gruntów i dróg publicznych, o ile ustawa budowlana nie przewiduje inaczej".

5)
§ 14 ustęp drugi punktu 5 otrzymuje brzmienie następujące:

"W pracowni o lekkim dachu bez sufitu lub sklepienia wolno ustawić jeden kocioł o dowolnem ciśnieniu jednak o zawartości wody nie większej jak 1.000 litrów, licząc po linję wodną. W tych wypadkach miejsca zajmowane przez kocioł winny być ogrodzone ścianką ogniotrwałą wysokości 1,2 m."

6)
§ 14 punki 6 uzupełnia się następującym ustępem końcowym:

"W wypadkach, kiedy kocioł stanowi z maszyną parową jedną nieoddzieloną całość, mogą być w kotłowniach umieszczane pędnie główne, maszyny elektryczne, pompy i wentylatory, odbierające moc od tejże maszyny parowej".