Zm.: rozporządzenie z dnia 7 sierpnia 1920 r. o wynagrodzeniu świadków, znawców i tłumaczów w postępowaniu karnem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.106.962

Akt jednorazowy
Wersja od: 12 grudnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI W POROZUMIENIU Z MINISTREM SKARBU
z dnia 22 października 1924 r.
zmieniająca rozporządzenie z dnia 7 sierpnia 1920 r. o wynagrodzeniu świadków, znawców i tłumaczów w postępowaniu karnem (Dz. U. R. P. № 75, poz. 515).

Na zasadzie art. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U R. P. № 67 poz. 453) i § 383 austrjackiej ustawy o postępowaniu karnem zarządza się co następuje:
Rozporządzenie z dnia 7 sierpnia 1920 r. w przedmiocie wynagrodzenia świadków, znawców i tłumaczów w postępowaniu karnem (Dz. U. R. P. № 75 poz. 515) ulega następującym zmianom:
a)
w ustępie drugim art. 3 kwotę "2-10 mk." zastępuje się kwotą: "50 gr. - 1 zł. 50 gr.";
b)
w ustępie pierwszym art. 11 kwotę "ośmiu marek" zastępuje się kwotą "jednego złotego", a kwotę "osiemdziesięciu marek" kwotą "dziesięciu złotych";
c)
po artykule 14 wprowadza się artykuł 15 o następującem brzmieniu: "Lekarze znawcy otrzymują należytości w myśl osobnych przepisów";
d)
w art. 18 kwotę "osiemdziesięciu marek" zastępuje się kwotą "dziesięciu złotych";
e)
w art. 19 kwotę "ośmiu marek" zastępuje się kwotą "jednego złotego", kwotę "osiemdziesięciu marek", kwotą "dziesięciu złotych"", a słowa "po marce za każdą stronę z 32 linjami pisma" zastępuje się słowami "po 20 groszy za każdą stronę z 32 linjami pisma";
f)
w art. 20 kwotę "pięciu marek" zastępuje się kwotą "jednego złotego".
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na obszarze, na którym obowiązuje austrjacka ustawa o postępowaniu karnem z 1873 r., z dniem 1 stycznia 1925 r.