§ 19. - Zm.: rozporządzenie z dnia 7 lutego 1928 r. wydanego w celu wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.79.621

Akt jednorazowy

Wersja od: 27 listopada 1930 r.

§ 19. § 84 otrzymuje następujące brzmienie:

"1. Za najmniejszy obszar ziemi ornej, jaki powinno posiadać gospodarstwo rolne połączone z gorzelnią (art. 54 ustęp 2), uznaje się obszar, który przy normalnem prowadzeniu gospodarstwa pozwala przeciętnie na uprawę ziemniaków, w ilości niezbędnej do wyprodukowania 300 hl, a dla nowopowstających gorzelni 700 hl 100° spirytusu w ciągu kampanji, po zaspokojeniu innych potrzeb gospodarstwa na ziemniaki. Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa może zezwolić na wyjątek od tej zasady dla istniejących gorzelni w majątkach, które częściowo uległy parcelacji.

2. O uznaniu obszaru ziemi ornej za wystarczający dla prowadzenia gorzelni rolniczej decyduje Minister Skarbu, o uznaniu zaś takiego obszaru za niewystarczający - Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa, w obu wypadkach na wniosek właściwej władzy skarbowej II instancji.

3. W wypadkach budzących wątpliwości, władza skarbowa II instancji powoła komisję, składającą się z trzech osób: przedstawiciela tej władzy jako przewodniczącego, przedstawiciela Wydziału Rolnictwa Urzędu Wojewódzkiego, oraz przedstawiciela organizacyj gorzelni rolniczych - jako członków. Wniosek, o którym mowa w ustępie 2, oprze władza skarbowa II instancji na opinji tej komisji, która zbada na miejscu czy warunki naturalne i ekonomiczne oraz poziom kultury danego gospodarstwa pozwalają na produkcję potrzebnej ilości ziemniaków. Z czynności swych komisja sporządzi protokół".