§ 3. - Zm.: rozporządzenie z dnia 31 października 1920 r. w przedmiocie opłaty stemplowej od kart do gry.
Dz.U.1922.74.674
Akt jednorazowyUrząd skarbowy, sprawdziwszy, że karty oklejone są banderolą przewidzianą w dotychczasowych przepisach, stwierdzi to na jednym egzemplarzu deklaracji oraz przez wytłoczenie małej pieczęci urzędowej na opakowaniu i zwróci stronie wspomniany egzemplarz deklaracji wraz z kartami.
"Opłata stemplowa ...... marek ...... fen ...... uiszczona dnia ...... 1921 r."; uwaga ta ma być podpisana i stwierdzona pieczęcią urzędową. Znak stemplowy wykonany będzie przez wytłoczenie małej pieczęci urzędowej.
Kasa skarbowa stwierdza dokonane ostemplowanie na egzemplarzu deklaracji, zaopatrzonym w pokwitowanie z uiszczenia opłaty i zwraca go stronie razem z kartami.
W razie załatwienia odmownego, władza skarbowa wyznaczy termin, do którego wolno sprzedawać zapasy, posiadane w dniu otrzymania decyzji odmownej. Po upływie tego terminu dalsza sprzedaż jest zabronioną.
Każdy sprzedawca kart do gry winien najpóźniej z upływem dwóch tygodni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia założyć i prowadzić księgę sprzedaży (§ 28 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 31 października 1920 r. (Dz. U. R. P. № 104, poz. 690) bez względu na to, czy uzyskał zezwolenie na handel kartami do gry lub czy sprawa tego zezwolenia nie jest jeszcze rozstrzygnięta.
W księdze tej ma uwidocznić zapas kart do gry, posiadany w dniu założenia księgi. W razie posiadania kart, ostemplowanych dodatkowo w myśl ustępu 1 niniejszego paragrafu, należy deklaracją przewidzianą w powołanym ustępie 1, przechować jako załącznik księgi sprzedaży.