Zm.: rozporządzenie z dnia 31 grudnia 1924 r. o obowiązku pracodawców zawiadamiania państwowych urzędów pośrednictwa pracy o każdem wolnem lub nowoobsadzonem miejscu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.93.542

Akt jednorazowy

Wersja od: 14 września 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 5 lipca 1926 r.

w porozumieniu z Ministrem Skarbu, Ministrem Przemysłu i Handlu, Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Ministrem Kolei, Ministrem Robót Publicznych oraz Ministrem Sprawiedliwości w sprawie uzupełnienia rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1924 r. o obowiązku pracodawców zawiadamiania państwowych urzędów pośrednictwa pracy o każdem wolnem lub nowoobsadzonem miejscu.

Na mocy art. 30 ustęp 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia (Dz. U. R. P. № 67 poz. 650) oraz art. 17 ustawy z dnia 28 października 1925 r. (Dz. U. R. P. № 120 poz. 863) o zmianie niektórych przepisów ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia, zarządza się co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1924 r. w porozumieniu z Ministrem Skarbu, Ministrem Przemysłu i Handlu, Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Ministrem Kolei, Ministrem Robót Publicznych oraz Ministrem Sprawiedliwości w sprawie obowiązku pracodawców zawiadamiania państwowych urzędów pośrednictwa pracy o każdem wolnem lub nowoobsadzonem miejscu (Dz. U. R. P. z 1925 r. № 2 poz. 23) dodaje się wszędzie po słowach "robotników" "robotnikach" słowa "i pracowników umysłowych" "i pracownikach umysłowych", a po słowach "robotnika (cy)" dodaje się słowa "i pracownika umysłowego (pracownicy umysłowej)".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze Wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.