Zm.: rozporządzenie z dnia 27 października 1933 r. o państwowym podatku od uboju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.84.583

Akt jednorazowy
Wersja od: 5 listopada 1936 r.

DEKRET
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 3 listopada 1936 r.
w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o państwowym podatku od uboju.

Na podstawie art. 55 ust. (1) ustawy konstytucyjnej i art. 1 pkt a) ustawy z dnia 2 lipca 1936 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania dekretów (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 363) postanawiam co następuje:

W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o państwowym podatku od uboju (Dz. U. R. P. Nr 84, poz. 614) wprowadza się zmiany następujące:

1)
art. 4 otrzymuje brzmienie:

"1) Państwowy podatek od uboju wynosi:

a) od 1 sztuki bydła rogatego 3 zł,

b) od 1 cielęcia 50 gr,

c) od 1 sztuki nierogacizny 1 zł 50 gr.

2) Wyjątek stanowią województwa: nowogródzkie, poleskie, wileńskie i wołyńskie oraz powiaty: białostocki, bielski, grodzieński, sokólski i wołkowyski województwa białostockiego, na których obszarze państwowy podatek od uboju wynosi:

a) od 1 sztuki bydła rogatego 1 zł 50 gr,

b) od 1 cielęcia 25 gr,

c) od 1 sztuki nierogacizny 75 gr.";

2)
w art. 11 skreśla się ustępy 2), 3), 4) i 5) i w ich miejsce zamieszcza się nowy ustęp 2) o brzmieniu następującym: "2) Do wymiaru grzywien i do postępowania karnego stosuje się przepisy ordynacji podatkowej, a w szczególności przepisy części IV tejże ordynacji. Ilekroć w tych przepisach jest mowa o władzy skarbowej I instancji, rozumie się przez to urząd skarbowy, a ilekroć jest mowa o władzy skarbowej II instancji - izbę skarbową bądź Wydział Skarbowy Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego.".

Wykonanie dekretu niniejszego porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych oraz Rolnictwa i Reform Rolnych.

(1)
Dekret niniejszy wchodzi w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia.
(2)
Do spraw karnych, wszczętych przed dniem wejścia w życie dekretu niniejszego, a nie zakończonych prawomocnym orzeczeniem karnym, stosuje się nadal dotychczasowy przepis art. 11 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr 84, poz. 614).