Zm.: rozporządzenie z dnia 26 marca 1924 r. o wykonaniu ustaw z dnia 11 grudnia 1923 r. i z dnia 13 lutego 1924 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.16.104

Akt utracił moc

Wersja od: 13 lutego 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 28 stycznia 1925 r.

w sprawie zmiany niektórych postanowień rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1924 r. o wykonaniu ustaw z dnia 11 grudnia 1923 r. i z dnia 13 lutego 1924 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych.

Na zasadzie art. 82, 83 i 109 ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. z 1924 r. № 6 poz. 46) i art. 2 ustawy z dnia 13 lutego 1924 r., zmieniającej niektóre postanowienia ustawy z dn. 11 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. z 1924 r. № 6 poz. 46) o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. № 18 poz. 178) zarządza się co następuje:

§ 1. W § 29 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1924 r. o wykonaniu ustaw z dnia 11 grudnia 1923 r. i z dnia 13 lutego 1924 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych skreśla się końcowe zdanie i nadaje się temu paragrafowi brzmienie następujące:

"Czas służby należy przyjąć w rozmiarze ustalonym do wymiaru uposażenia emerytalnego, względnie obliczyć wedle przepisów danego b. państwa zaborczego, a następnie ustalić uposażenie emerytalne, licząc za pierwszych dziesięć lat 40%, a za każdy następny rok 2,4% do najwyższej granicy 100%. Od kwoty ustalonej w ten sposób wymierza się uposażenie emerytalne według zasad określonych art. 82 ustawy".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.