Zm.: rozporządzenie z dnia 23 marca 1928 r., dotyczące wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.94.740

Akt jednorazowy

Wersja od: 31 grudnia 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 3 grudnia 1930 r.

w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa, Robót Publicznych, Przemysłu i Handlu, Poczt i Telegrafów oraz Skarbu w sprawie zmiany niektórych postanowień rozporządzenia z dnia 23 marca 1928 r., dotyczącego wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa.

Na zasadne art. 6, 9, 10, 13, 14, 16, 20 i 29 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 859) zarządza się co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wojskowych i Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 marca 1928 r. w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa, Robót Publicznych, Przemysłu i Handlu, Poczt i Telegrafów oraz Skarbu w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej a. dnia 8 listopada 1927 r. o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 425) wprowadza się następujące zmiany względnie uzupełnienia:

1. Po § 1 dodaje się nowe postanowienie, jako § 1-a o następującem brzmieniu:

"§ 1-a. Obowiązek odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, obejmuje zarazem obowiązek odstąpienia przedmiotów niezbędnych do ich utrzymania i prawidłowego użytkowania.

W szczególności:

Za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania zwierząt pociągowych uważa się uździenice i postronki (łańcuchy);

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania wozów uważa się uprząż, naczynia do pojenia i karmienia zwierząt pociągowych oraz posiadane latarnie, przyczem uprząż może być traktowaną jako oddzielny przedmiot świadczenia;

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania pojazdów mechanicznych uważane są: zapas materjałów pędnych i smarów, wystarczający na przebycie odległości 150 klm, oraz normalnie należące do pojazdu narzędzia, akcesorja, gumy i t. d.;

za przedmioty niezbędne do utrzymania i użytkowania rowerów uważane są normalnie należące do rowerów narzędzia, akcesorja, gumy i t. d.".

2. Po § 19 dodaje się nowe postanowienie, jako § 19-a o nastepującem brzmieniu:

"§ 19-a. Ewidencję koni prowadzą urzędy gminne i magistraty. Na terenie województw: poznańskiego, pomorskiego i górnośląskiej części województwa śląskiego prowadzenie ewidencji koni może być zarządzeniem wojewody przekazane wójtom, względnie naczelnikom urzędów okręgowych.

Właściwość tych urzędów ocenia się wedle miejsca stałego postoju konia".

3. Przepis § 24 otrzymuje brzmienie następujące:

"§ 24. Właściciele (posiadacze) koni obowiązani są:

1) w czasie użytkowania konia poza obrębem gminy (miasta), w której koń ma miejsce stałego postoju, a w województwach: poznańskiem, pomorskiem i górnośląskiej części województwa śląskiego poza obrębem obwodu wójtowskiego, względnie okręgu urzędowego - posiadać przy sobie dowód tożsamości konia lub wręczyć go osobie użytkującej konia;

2) okazywać dowód tożsamości konia na wezwanie organów władz państwowych, urzędów gminnych i magistratów, jak również bez specjalnego wezwania przy poborze, próbnym poborze i przeglądzie koni;

3) przy każdem odstąpieniu praw własności (posiadania) innej osobie:

a) przekazać jej jednocześnie dowód tożsamości konia, który osoba ta obowiązana jest przyjąć;

b) zgłosić w urzędzie prowadzącym ewidencje koni (§ 19-a) w terminie siedmiodniowym, fakt pozbycia konia, z którą to chwilą wszelkie obowiązki, wynikające z niniejszego rozporządzenia, a związane z posiadaniem odstąpionego konia oraz jego dowodu tożsamości, przechodzą na nowego jego właściciela (posiadacza)".

4. Przepis § 25 otrzymuje następujące brzmienie:

"§ 25. Niezależnie od obowiązków, nałożonych w myśl § 24, właściciele (posiadacze) koni obowiązani są:

1) zgłaszać w urzędzie prowadzącym ewidencję koni (§ 19-a) w terminie siedmiodniowym fakt nabycia konia lub zmianę jego stałego miejsca postoju, przedstawiając jednocześnie dowód tożsamości konia, celem poczynienia w nim zmian;

2) zgłaszać w powyższym urzędzie w terminie siedmiodniowym, inne zmiany dotyczące posiadania konia, jak padnięcie, kradzież lub t. p., przedstawiając jednocześnie dowód tożsamości konia;

3) przedstawiać dowód tożsamości konia przy wszelkich oględzinach sanitarnych, przy prowadzaniu na targowiska (targi, jarmarki, pokazy, przetargi publiczne), przy załadowaniu do wagonów kolejowych, na statki i t. d. celem uzyskania adnotacji o stanie zdrowotnym konia:

4) w razie wyprowadzenia konia za granicę Państwa - przedstawić dowód tożsamości konia w urzędzie celnym;

5) w razie zniszczenia, zagubienia lub kradzieży dowodu tożsamości konia, najdalej do dni siedmiu, donieść o tem urzędowi prowadzącemu ewidencję koni w celu uzyskania odpowiedniego zaświadczenia, i wnieść podanie o wydanie duplikatu".

5. Po § 25 dodaje się nowe postanowienie, jako § 25-a o następujacem brzmieniu:

"§ 25-a. Duplikat dowodu tożsamości konia będzie wydawany przez rejonowego inspektora koni na podstawie wniesionego podania, do którego należy dołączyć zaświadczenie o zgłoszeniu zniszczenia, kradzieży lub zguby dowodu tożsamości konia, a nadto w wypadkach zagubienia lub kradzieży, - dowód unieważnienia, ogłoszonego jednorazowo w Dzienniku Wojewódzkim właściwego województwa. Duplikat dowodu tożsamości konia podlega opłacie stemplowej, przewidzianej w art. 157 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. Nr 98. poz. 570).

Dokonywanie jakichkolwiek zmian i poprawek w dowodzie tożsamości konia przez osoby nieuprawnione do tego - będzie uważane za zniszczenie dowodu tożsamości i pociąga za sobą obowiązek uzyskania duplikatu, niezależnie od pociągnięcia winnego do odpowiedzialności karnej".

6. Przepis § 42 otrzymuje brzmienie następujące:

"W razie zarządzenia poboru, obowiązani są właściciele lub posiadacze zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, podlegających poborowi, dostarczyć je wraz z przedmiotami niezbędnemi do ich utrzymania i prawidłowego użytkowania określonemi w § 1-a niniejszego rozporządzenia, oraz z dokumentami ewidencyjnemi, na miejsce i termin, wskazane w planie poboru lub w wezwaniu imiennem.

Właściciele (posiadacze) zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów, powinni w miarę możności przedstawić również komisji poborowej znajdujące się w ich posiadaniu dowody, stwierdzające wartość (cenę nabycia) przedmiotu świadczenia".

7. Ustęp pierwszy § 53 otrzymuje następujące brzmienie:

"Do ogólnego szacunku pobranego przedmiotu świadczenia wchodzi wynagrodzenie za odstąpione Państwu na własność:

a) wraz ze zwierzętami pociągowemi - uździenice i postronki (łańcuchy);

b) wraz z wozami - latarnie, oraz naczynia do pojenia i karmienia zwierząt pociągowych;

c) wraz z pojazdami mechanicznemi - materjały pędne i smary, wystarczające na przebycie odległości 150 klm oraz normalnie należące do pojazdów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.;

d) wraz z rowerami - normalnie należące do rowerów narzędzia, akcesorja, gumy i t. p.".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w trzy miesiące po ogłoszeniu.