Zm.: rozporządzenie z dnia 15 sierpnia 1926 r. w sprawie regulowania obrotu dewizami i walutami zagranicznemi oraz obrotu pieniężnego z zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.8.67

Akt jednorazowy

Wersja od: 3 lutego 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 24 stycznia 1927 r.

zmieniające niektóre postanowienia rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości 2 dnia 15 sierpnia 1926 r. w sprawie regulowania obrotu dewizami i walutami zagranicznemi oraz obrotu pieniężnego z zagranicą.

Na podstawie ustawy z dnia 2 marca 1923 r. w przedmiocie udzielenia Ministrowi Skarbu upoważnienia do regulowania w drodze rozporządzeń obrotu pieniężnego z krajami zagranicznemi oraz obrotu obcemi walutami (Dz. U. R. P. № 25, poz. 154) w brzmieniu, nadanem jej ustawą z dnia 23 lipca 1926 r. (Dz. G. R. P. № 83, poz. 463), zarządza się co następuje:

§ 1. Rozporządzenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości z dnia 15 sierpnia 1925 r. w sprawie regulowania obrotu dewizami i walutami zagranicznemi oraz obrotu pieniężnego z zagranicą (Dz. G. R. P. № 86, poz. 482) ulega następującym zmianom:

1. W § 12 ustępy 3 i 4 otrzymują brzmienie następujące: ""W szczególności przy wysyłaniu pocztą zagranicę weksli i czeków, zarówno z zezwolenia władzy skarbowej zgodnie z postanowieniem ustępu 1 niniejszego paragrafu jak i za pośrednictwem banku dewizowego w myśl ustępu poprzedniego, wymagane jest nadto zaopatrzenie każdego wysyłanego wekslu oraz czeku w adnotacje władzy skarbowej, która pozwolenie na wysyłkę wydała, względnie w adnotacją banku dewizowego, który w rzeczonej wysyłce pośredniczy. Adnotacja taka winna być umieszczona na wekslu oraz na czeku w ten sposób, aby nie uszkodziła tekstu, i ma zawierać treść następującą:

"Zezwolono na wysłanie zagranicę dnia ......... 192.... r. L ... izba skarbowa (względnie wydział skarbowy śląskiego urzędu wojewódzkiego) w..." - o ile weksel lub czek wysyłany jest za zezwoleniem władzy skarbowej, albo: "Wysłano zagranicę dnia .... 192.... r. Bank NN." (firmowy stempel banku) - o ile weksel lub czek wysyłany jest za pośrednictwem banku dewizowego.""

2. W § 15 w wierszu piątym ustępu 1 oraz w wierszu trzecim ustępu 5 po słowie: "weksli" dodaje się wyrazy: "i czeków".

3. W § 21 dodaje się nowy ustęp 4 treści następującej:

"Zaświadczenie walutowe jest ważne w ciągu 3-ch miesięcy od daty wystawienia, i w żadnym razie czasokres ten nie ulega przedłużeniu."

4. Po § 21 wstawia się nowy paragraf 21-a następującej treści:

"§ 21-a. Załadowanie na kolej towaru, wywożonego za granice; polityczną, nie może nastąpić bez przedstawienia władzy kolejowej stacji załadowczej odpowiedniego na ten towar zaświadczenia walutowego.

Zarówno przy załadowaniu na kolej jak i przy przejściu przez granicę polityczną, wolne są od za-świadczeń walutowych: a) przesyłki, wysyłane przez przedstawicielstwa państw obcych; b) przesyłki urzędowe władz państwowych; c) rzeczy podróżnych i rzeczy przesiedlenia; d) przedmioty służące do opakowania i wozy meblowe; e) wzory i próbki towarów; f) towary, wychodzące w małym ruchu granicznym; g) towary zagraniczne, przeznaczone po ocleniu do powrotnego wywozu zagranicę, lub towary, wysyłane w obrocie uszlachetniającym biernym i reparacyjnym; h) przesyłki tranzytowe, choćby pochodziły z tranzytu łamanego".

5) W § 22 zdanie końcowe ustępu 2, poczynając od słowa: "Powyższe..." skreśla się i zastępuje się zdaniem: "Postanowienie, zawarte w niniejszym ustępie, stosuje się również do inkasa należności z eksportu artykułów, wymienionych w § 23".

6. § 23 otrzymuje brzmienie następujące:

"§ 23. Inkasowanie całkowitych należności za wywożone z Polski w celu sprzedaży następujące artykuły: drewno nieobrobione wszelkie; drewno obrobione w postaci belek łącznie ze sleeprami, bali, desek i łat, podkładów kolejowych i kloców belgijskich oraz klepki dębowej; przetwory ropy naftowej; jaja, żyto, pszenicę, owies, jęczmień, groch, fasolę i chmiel; nasiona koniczyny oraz nasiona buraków cukrowych i pastewnych; trzodę chlewną, bydło rogate, konie, gęsi żywe i mięso świeże, solone i mrożone oraz bekony-dozwolone jest wyłącznie za pośrednictwem Banku Polskiego. Waluta zagraniczna, uzyskana z eksportu powyższych artykułów, niezwłocznie po jej zainkasowaniu podlega odprzedaży Bankowi Polskiemu, z wyłączeniem jedynie kwot, niezbędnych danemu eksporterowi na cele gospodarcze, wymienione w § 4 i udowodnione przed Bankiem Polskim w momencie odprzedaży dokumentami, przewidzianemi w §§ 5 - 8; z przedstawionemi dokumentami Bank Polski postępuje, w ten sposób, jak gdyby miało miejsce przekazywanie walut zagranicznych zagranicę.

Postanowienia te nie stosują się do należności za wymienione w ustępie poprzednim artykuły, wychodzące z kraju w małym ruchu granicznym.

Sumy w walutach zagranicznych, zainkasowane na zasadzie ustępu 1 niniejszego paragrafu, lecz nie podlegające odprzedaży Bankowi Polskiemu, będą przez Bank Polski postawione eksporterowi do dowolnej dyspozycji z zastrzeżeniem zachowania przy wykonywaniu dyspozycyj postanowienia § 2 (ustęp końcowy) co do niewydawania pozbytych dewiz do rąk nabywców".

7. W § 24 w wierszu ostatnim ustępu 2 cyfrowe oznaczenie ustępów paragrafu 21: "2-3" skreśla się i zastępuje się oznaczeniem: "2-4".

8. § 25 otrzymuje brzmienie:

"§ 25. Waluta z eksportu artykułów, wymienionych w § 23, winna wpłynąć w następujących terminach, licząc od daty wystawienia dotyczącego zaświadczenia walutowego: z eksportu artykułów drzewnych wogóle w ciągu 3-ch miesięcy; przetworów ropy naftowej-2-ch miesięcy; zboża (żyta, pszenicy, owsa i jęczmienia), jaj i trzody chlewnej-1-go miesiąca; z eksportu pozostałych artykułów w ciągu 3-ch miesięcy. Powyższe terminy w uwzględnieniu słusznych powodów mogą być prolongowane przez władzę skarbową, wskazaną w § 42".

9. §§ 27, 28 i 29 otrzymują brzmienie następujące:

"§ 27. Przedsiębiorstwo, podpadające pod postanowienia poprzedniego paragrafu, jest obowiązane przelewać do Banku Polskiego całkowite sumy w walutach zagranicznych, uzyskane przez zainkasowanie należności zagranicznych za wywiezione z Polski wymienione w poprzednim paragrafie towary, z zachowaniem przytem terminu, przewidzianego w § 19.

W tym celu przedsiębiorstwo otrzymuje od Banku Polskiego formularze zaświadczeń walutowych specjalnego wzoru, ustalonego wyłącznie dla artykułów, wymienionych w poprzednim paragrafie. Wypełnione przez siebie formularze przedsiębiorstwo dołącza do listów przewozowych w celu okazania ich władzom celnym, względnie organom granicznej kontroli skarbowej, przy przejściu towaru przez granicę. Termin ważności zaświadczeń walutowych tego typu (t. zw. "zielonych") nie jest ograniczony.

Wydanie powyższych formularzy poprzedza złożenie przez przedsiębiorstwo w Banku Polskim deklaracji, zawierającej zobowiązanie się wobec Banku Polskiego do odprzedaży uzyskanej z eksportu waluty zagranicznej w ciągu dni 14 od chwili dokonania przelewu odnośnych sum do Banku Polskiego. Nie podlegają odprzedaży Bankowi Polskiemu jedynie te ilości walut z eksportu, które są danemu przedsiębiorstwu niezbędne na cele gospodarcze, wymienione w § 4 i udowodnione przed Bankiem Polskim dokumentami, przewidzianemi w §§ 5 - 8; z przedstawionemi dokumentami Bank Polski postępuje tak, jak gdyby miało miejsce przekazywanie walut zagranicznych zagranicę.

W szczególności spłata kredytów zagranicznych będzie automatycznie zaliczana do wzmiankowanych w ustępie poprzednim celów gospodarczych, o ile otrzymana tytułem rzeczonych kredytów waluta zagraniczna była poprzednio Bankowi Polskiemu odprzedana.

Jeśli przed upływem ustalonego w ustępie l niniejszego paragrafu terminu przelewu zainkasowanej z eksportu waluty do Banku Polskiego przedsiębiorstwo przedstawi Bankowi Polskiemu dokumenty, uzasadniające wypłaty zagraniczne, przewidziane w § 4, wówczas suma waluty, podlegająca przelewowi, ulega odpowiedniemu zmniejszeniu, przyczem Bank Polski postępuje z przedstawionemi mu dokumentami w ten sposób, jak gdyby nastąpiło przekazanie waluty zagranicznej zagranicę (§§ 5-8) ".

"§ 28. Sumy w walutach zagranicznych, przelane do Banku Polskiego na zasadzie § 27 ust. 1, a nie podlegające odprzedaży w myśl ustępu 3 tegoż paragrafu, będą przez Bank Polski postawione danemu przedsiębiorstwu do dowolnej dyspozycji z zastrzeżeniem stosowania przy wykonywaniu dyspozycyj postanowienia § 2 (ustęp końcowy) co do niewydawania pozbytych dewiz do rąk nabywców".

"§ 29. Przedsiębiorstwa, podpadające pod postanowienia § 26, obowiązane są zainkasować przypadające im należności zagraniczne za wywiezione towary w następujących terminach, licząc od daty wystawienia dotyczącego zaświadczenia walutowego (§ 27 ust. 2): za węgiel kamienny, koks i brykiety w ciągu 2-ch miesięcy; za pozostałe artykuły w ciągu 3-ch miesięcy. Powyższe terminy w uwzględnieniu słusznych powodów mogą być prolongowane przez władzę skarbową, wskazaną w § 42".

10. W § 39 dodaje się dwa nowe ustępy 4 i 5 treści następującej:

"W wypadku nadesłania z zagranicy do inkasa wekslu lub czeku, płatnego w Polsce, a wystawionego zagranicą przez osobę fizyczną lub prawną, mającą miejsce zamieszkania względnie siedzibę w kraju, bank dewizowy może uznać zainkasowaną kwotą rachunek zagraniczny (§ 35), względnie przekazać ją zagranicę, z warunkiem niezwłocznego wezwania wystawcy takiego weksla lub czeku do przedłożenia w terminie dni 14 dowodów, stwierdzających gospodarczy charakter (§ 4) dokonanej omawianym wekslem względnie czekiem płatności zagranicą. Nieuczynienie zadość temu wezwaniu w powyższym terminie nakłada na bank dewizowy obowiązek doniesienia o tem władzy skarbowej, wskazanej w § 42, z wymienieniem osoby wystawcy oraz jej możliwie dokładnego adresu. Winni dokonania tego rodzaju wekslem lub czekiem gospodarczo nieusprawiedliwionej (§ 4) płatności zagranicą podlegają karze.

Postanowienia, zawarte w ustępach 1 i 3 niniejszego paragrafu, odnoszą się w równej mierze do uznawania rachunków zagranicznych (§ 35), względnie do przekazywania pieniędzy zagranicę, z tytułu inkasa nadsyłanych z zagranicy czeków, wystawionych i płatnych w kraju".

11. W § 46 dodaje się nowy ustęp 2 treści następującej:

"Postanowienia §§ 42-45 mają także całkowite zastosowanie do osób i firm, wywożących z Polski towary zagranicę w celu sprzedaży".

12. W § 48 dodaje się ustęp 2 następującej treści:

"Bank Polski, w stosunku do należności z tytułu eksportu za wydanemi przez siebie zaświadczeniami walutowemi, ma również prawo prolongowania terminów, przewidzianych w §§ 22 (ust. 1), 25 i 29, bez odwoływania się do władzy skarbowej (§ 42) ".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie czwartego dnia po dniu ogłoszenia.