Zm.: rozporządzenie z dnia 14 kwietnia 1932 r. o dokumentach, upoważniających do przekraczania granicy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.62.525

Akt jednorazowy
Wersja od: 18 lipca 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 26 czerwca 1934 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Opieki Społecznej w sprawie częściowej zmiany rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 kwietnia 1932 r. o dokumentach, upoważniających do przekraczania granicy.

Na podstawie art. 2 ust. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 117, poz. 996) i art. 20 i 23 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 sierpnia 1926 r. o cudzoziemcach (Dz. U. R. P. Nr. 83, poz. 465) zarządza się co następuje:
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 kwietnia 1932 r., wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Pracy i Opieki Społecznej, o dokumentach upoważniających do przekraczania granicy (Dz. U. R. P. Nr. 57, poz. 548) ulega następującym zmianom:
1)
w § 4 ust. 2 po wyrazie "wzorów" zamiast "(Nr. 1, 2, 3)" wstawia się "(Nr. 1a, 1b, 2, 3)";
2)
w § 5 ust. 1 zdaniu pierwszem skreśla się spójnik "i" i następującą po nim literę "d)";
3)
w § 11 po ustępie 2 dodaje się nowy ustąp 3 o następującem brzmieniu:

"(3) Władza paszportowa może też zezwolić na jednorazowe lub kilkakrotne przekraczanie granicy na podstawie paszportu, którego okres ważności jeszcze nie upłynął, lecz ilość dozwolonych w nim przekroczeń granicy została już wykorzystana"

4)
§ 14 otrzymuje brzmienie następujące:

"(1) Władza paszportowa może przedłużać ważność paszportu na dalsze okresy, przyczem jednak łączny czas ważności paszportu, licząc od dnia pierwszego jego wystawienia, nie może przekroczyć 5 lat. Postanowienia § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

(2) Urząd konsularny, w którego okręgu przebywa dana osoba, może samodzielnie przedłużyć ważność paszportu, wystawionego przez władze, krajowe z terminem krótszym niż przewidziany w § 11 ust. 1, jeżeli niedające się przewidzieć wypadki, np. obłożna choroba, przerwa komunikacji i t. p. uniemożliwiają powrót do kraju w terminie ważności paszportu."

5)
W § 15 ustęp 1 otrzymuje brzmienie następujące:

"(1) Przy zezwalaniu na dalsze przekraczanie granicy (§ 11 ust. 3), przy wystawianiu nowego paszportu zamiast dawnego (§ 13), oraz przy przedłużaniu ważności paszportu (§ 14 ust. 1), władza paszportowa powinna zbadać, czy właściciel nie utracił warunków, potrzebnych do uzyskania paszportu (§§ 6, 7 i 8)".

6)
§ 18 otrzymuje następujące brzmienie:

"(1) Paszporty służbowe na drukach według wzoru Nr. 1b wystawia:

a) Ministerstwo Spraw Zagranicznych dla swych urzędników, którym nie przysługuje prawo otrzymania paszportów dyplomatycznych na zasadzie § 17, oraz dla osób, wyjeżdżających zagranicę z polecenia Ministra Spraw Zagranicznych,

b) Ministerstwo Spraw Wewnętrznych dla wszystkich urzędników, wyjeżdżających zagranicę w charakterze urzędowym z polecenia przełożonej władzy państwowej z wyjątkiem osób, wymienionych pod literą a).

(2) Władza, wymieniona pod literą b), może wystawić paszport służbowy i innym osobom, jeżeli ze względu na charakter instytucji delegującej lub też na cel wyjazdu osoby wyjeżdżającej uzna, że wystawienie paszportu służbowego jest uzasadnione względami natury ogólno-państwowej".

7)
W § 19 dodaje się nowy ustęp o następującem brzmieniu:

"d) książeczki żeglarskie, wystawiane obywatelom polskim przez właściwe władze krajowe lub urzędy zagraniczne Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie obowiązujących w tym względzie przepisów specjalnych, pod warunkiem, że w książeczkach tych będzie stwierdzone polskie obywatelstwo posiadacza".

8)
§ 22 otrzymuje brzmienie następujące:

"(1) Pasażerowie statków, zawijających z zagranicy do portów polskich, jeżeli nie posiadają dokumentów, upoważniających do przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej, mogą wysiadać na ląd na podstawie dowodów pasażerskich (wzór Nr. 6), składających się z dwóch części, a mianowicie: karty lądowania i karty zaokrętowania. Przy wysiadaniu pasażera na ląd organ kontroli paszportowej, po zaopatrzeniu karty zaokrętowania w stempel kontrolny, zatrzymuje kartę lądowania przy sobie.

(2) Posiadacz dowodu pasażerskiego jest uprawniony do nieprzerwanego pobytu i poruszania się na lądzie, na obszarze powiatów morskiego i kartuskiego oraz do przekraczania granic tych powiatów w kierunku W. M. Gdańska.

(3) Jeżeli posiadacz dowodu pasażerskiego zamierza się wydalić poza obszar, wymieniony w ustępie 2, obowiązany jest zwrócić się o stosowne zezwolenie do Komisarjatu Rządu w Gdyni.

(4) W razie powrotu na statek organ kontroli paszportowej odbiera kartę zaokrętowania dla celów ewidencyjnych. Osoba, powracająca na statek z kartą zaokrętowania, niezaopatrzoną w stempel kontrolny, będzie uważana za przekraczającą granicę nielegalnie.

(5) Władza nie dopuści do lądowania osób, których pobyt na obszarze Rzeczypospolitej może zagrażać bezpieczeństwu, spokojowi lub porządkowi publicznemu".

9)
W § 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie następujące:

"(2) Postanowienia § 22 ust. 5 stosuje się odpowiednio również do członków załogi statków".

Ustępy 3 i 4 skreśla się.

10)
Wzór Nr. 1, podany jako załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 kwietnia 1932 r., oznacza się jako "Nr. 1a".
11)
Po wzorze Nr. 1a wstawia się wzór Nr. 1b, stanowiący załącznik A do rozporządzenia niniejszego.
12)
Wzór Nr. 6 zastępuje się wzorem B, stanowiącym załącznik do rozporządzenia niniejszego.
13)
Wzór Nr. 7 skreśla się.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIKI
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  A.

Wzór Nr. 1b.

Wzór paszportu służbowego.

grafika

ZAŁĄCZNIK  B.

Wzór Nr. 6.

Wzór dowodu pasażerskiego.

grafika