Zm.: rozporządzenie z dnia 13 grudnia 1920 r. o postępowaniu celnem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.5.35

Akt utracił moc

Wersja od: 10 stycznia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 31 grudnia 1921 r.

w sprawie zmiany rozporządzenia z dnia 13 grudnia 1920 r. o postępowaniu celnem.

Na podstawie art. 21 rozporządzenia Ministrów Skarbu oraz Przemysłu i Handlu o taryfie celnej z dnia 11 czerwca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 51 poz. 314) zarządza się co następuje:

§ 1. Wprowadza się zmiany rozporządzenia z dnia 13 grudnia 1920 r. o postępowaniu celnem (Dz. U. R. P. z r. 1921 № 11 poz. 64) objęte następującemi paragraf.

§ 2. § 1 rozporządzenia z 13 grudnia 1920 r., uzupełnia się następującym nowym ustępem:

"Oznaczania dróg celnych, miejsca ładowania, promów, miejsc przeprawy, mostów i pomostów dla przybijania statków należy do władz celnych II instancji, a na obszarze Wolnego Miasta Gdańska do najwyższej władzy celnej w Gdańsku".

§ 3. § 5 tegoż rozporządzenia należy następująco uzupełnić:

W ustępie litera c) w punkcie 4 dodaje się. zdanie:

"Tym mieszkańcom Wolnego Miasta Gdańska, którzy udowodnią, że sprowadzali dotąd losy niemieckich loterji publicznych, zezwala się nadal na przywóz tych losów przez okres dziesięciu lat, licząc od dnia 1 stycznia 1922 r.".

W tym samym ustępie punkt 5) uzupełnia się następującem postanowieniem:

"przywóz tych etykiet dozwolony jest i wówczas, gdy towar, do którego oznaczenia służyć mają, nie został wprowadzony równocześnie z niemi, lecz wprowadzono go już przedtem".

W trzecim wierszu ostatniego ustępu § 5 należy między słowa "jakoteż" i "świeże odpadki owoców" wstawić słowa "świeże owoce i".

§ 4. § 6 tegoż rozporządzenia, ustęp a) przywóz, należy uzupełnić nowym punktem (siódmym):

"7) Przywóz kart do gry w stanie luźnym".

W ustępie b) wywóz - tegoż, paragrafu otrzymoje punkt 2 następujące uzupełnienie:

"Wywóz dzieł sztuki oraz zabytków starożytności z obszaru Wolnego Miasta Gdańska dozwolony jest jedynie za zezwoleniem Senatu W. M. Gdańska.

§ 5. W § 8 tegoż rozporządzenia, w ustępie 3 (upoważnienia władz II instancji) należy dodać:

"e) na obszarze Wolnego Miasta Gdańska najwyższa władza celna w Gdańsku"

§ 6. W § 9 tegoż rozporządzenia otrzymują dwa pierwsze ustępy pozycji 2 następujące brzmienie:

"Wyprawy ślubne, podarunki dla narzeczonych lub podarunki ślubne mogą być przywożone z uwolnieniem od cła, jeżeli przeznaczone są dla cudzoziemców lub obywateli własnego kraju zamieszkałych dłużej niż dwa lata zagranicą, którzy z powodu zawarcia związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą na polskim obszarze celnym przenoszą do tego obszaru swe miejsce zamieszkania. W podaniu winno się udowodnić, że małżeństwo zostało zawarte; pozatem należy dołączyć szczegółowy spis przedmiotów, stanowiących wyprawę.

Władze celne II instancji, zaś na obszar W. M. Gdańska najwyższa władza celna gdańska mogą zezwolić na późniejsze złożenie metryki ślubnej. W tym wypadku pobiera się należność celną warunkowo aż do dostarczenia dowodu ślubnego. Po upływie terminu wyznaczonego w tym celu stronie, należność celna przechodzi na własność Skarbu".

Pozycja 5 § 9 zostaje uzupełnione następującym nowym (trzecim ustępem):

"Towary, które na polskim obszarze celnym znajdowały się w wolnym obrocie i z obszaru tego wywiezione zostały zagranicą, może w razie ich powrotu polski centralny zarząd ceł także wówczas, gdy zagranicą weszły do wolnego obrotu, zwolnić od cła, jeżeli przemawiają za tem przeważające względy słuszności".

§ 7. W § 10 tegoż rozporządzenia w ustępie 1 (upoważnienia władz II instancji) należy dodać;

"e) na obszarze W. M. Gdańska - najwyższa władza celna w Gdańsku".

Pozatem § 10 tegoż rozporządzenia uzupełnia się następującym nowym ustępem:

"Udzielanie zwolnień od cła dla towarów w ruchu pogranicznym i dla płodów z gospodarstwa rolnego i wiejskiego, pochodzących z nieruchomości, rozciągających się poza linję celną i których zarząd znajduje się w obrębie polskiego obszaru celnego (art. 13) przekazuje się władzom celnym II instancji, a na obszarze W. M. Gdańska - najwyższej władzy celnej w Gdańsku".

§ 8. Drugie zdanie § 16 tegoż rozporządzenia uzupełnia się następującem nowem zdaniem:

"Wystarcza jednak, gdy na dokumencie handlowym lub liście przewozowym potwierdzi wartość towaru zagraniczny nadawca".

§ 9. Uchyla się postanowienie drugiego zdania ustępu 1 § 31 tegoż rozporządzenia, t. j. od słów "Z chwilą wypuszczenia towaru" do słów "urzędowo potwierdzonych próbek".

§ 10. § 32 tegoż rozporządzenia uzupełnia się następującemi nowemi ustępami:

"Cło należy uiszczać według tych przepisów i stawek taryfowych, jakie obowiązują w dniu, w którym towary przeznaczone na przywóz dostawione będą właściwej władzy celnej do oclenia lub do zapisania ich na wywóz.

Wolne od cła są towary, które pod urzędową kontrolą zostały zniszczone lub też w czasie transportu, przeprowadzonego pod taką kontrolą, zniszczały. Towary, które w czasie transportu przeprowadzonego pod urzędową kontrolą wskutek wpływów przyrody zmieniły swą jakość i wagę, lub też które pod kontrolą urzędową zmienione zostały, należy oclić według ich stanu w czasie odprawy.

Przy towarach, które usunięto z pod oclenia, miarodajną jest chwila i jakość ich, w której należało dostawić je do oclenia, gdy zaś tego stwierdzić nie można, chwila ich wykrycia i jakość ich w owej chwili".

§ 11. § 35 tegoż rozporządzenia uzupełnia się następującym nowym ustępem:

"O ile towary, których wywóz z obszaru celnego nie jest ograniczony przepisami o postępowaniu celnem, zakazami wywozu albo też z powodów wewnętrznego opodatkowania, będą musiały być zgłaszane li tylko dla celów statystyki wywoził, natenczas będzie ustanowiony dla obrotu z okręgu pogranicznego ułatwiony sposób zgłaszania".

§ 12. W § 39 tegoż rozporządzenia w zdaniu drugiem ostatniego ustępu skreśla się słowa początkowa zdania "Tylko wyjątkowo".

§ 13. § 52 tegoż rozporządzenia uzupełnia się następującym nowym (drugim) ustępem:

"Ustalenie wysokości opłat składowych w urzędowych składach celnych przekazuje się władzom celnym II instancji a na obszarze W. M. Gdańska - najwyższej władzy celnej w Gdańsku".

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 10 stycznia 1922 r.