Zm.: rozporządzenie w sprawie wymiany walut obcych przez osoby zagraniczne oraz zapłaty przez te osoby należności walutą polską udokumentowanego pochodzenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.25.177

Akt jednorazowy
Wersja od: 21 lipca 1988 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 7 lipca 1988 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie wymiany walut obcych przez osoby zagraniczne oraz zapłaty przez te osoby należności walutą polską udokumentowanego pochodzenia.

Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 22 listopada 1983 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 63, poz. 288) zarządza się, co następuje:
W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 lutego 1984 r. w sprawie wymiany walut obcych przez osoby zagraniczne oraz zapłaty przez te osoby należności walutą polską udokumentowanego pochodzenia (Dz. U. Nr 15, poz. 69 i z 1986 r. Nr 48, poz. 246) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w § 1 w ust. 3 wyrazy "Przewodniczący Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki" zastępuje się wyrazami "Przewodniczący Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej",
2)
w § 3 w ust. 1:
a)
w pkt 13 dodaje się na końcu wyrazy "oraz członkowie ich najbliższej rodziny, począwszy od 4 miesiąca ich pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej",
b)
pkt 14 otrzymuje brzmienie:

"14) osiągające dochody z tytułu prowadzonej w kraju działalności gospodarczej oraz ich małżonkowie, wstępni i zstępni - po okazaniu zaświadczenia banku stwierdzającego wysokość przypadającego im dochodu; dochód ten nie może być niższy od równowartości obowiązkowej wymiany należnej za okres przewidywanego pobytu",

c)
w pkt 17 wyrazy "Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki" zastępuje się wyrazami "Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej",
d)
dodaje się pkt 21 w brzmieniu:

"21) dziennikarze zagraniczni posiadający legitymacje wystawione przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych",

3)
w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy członków przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, innych przedstawicielstw zagranicznych korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych oraz osób, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 i 21.",

4)
w § 6:
a)
w ust. 1 w pkt 4 po wyrazie "hotelarskie" spójnik "i" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie "kempingowe" dodaje się wyrazy "i za wczasy",
b)
w ust. 2 w pkt 1 dodaje się na końcu wyrazy "kempingowe i za wczasy",
c)
w ust. 3 liczbę "1.000" zastępuje się liczbą "5.000".
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 1988 r.