Zm.: rozporządzenie w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.10.76

Akt jednorazowy

Wersja od: 19 kwietnia 1988 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 14 marca 1988 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą.

Na podstawie art. 303 § 1 oraz w związku z art. 160 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201 oraz z 1987 r. Nr 21, poz. 124) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą (Dz. U. z 1976 r. Nr 3, poz. 19 i z 1985 r. Nr 37, poz. 175) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 3 ust. 3 skreśla się,

2) § 11 otrzymuje brzmienie:

"§ 11. 1. W braku odmiennych postanowień umowy zakład pracy jest obowiązany zapewnić wykonawcy surowce, materiały lub inne przedmioty oraz narzędzia, maszyny i urządzenia niezbędne do wykonywania pracy nakładczej, jak również do utrzymywania w należytym stanie technicznym maszyn i urządzeń - z wyjątkiem bieżącej konserwacji.

2. W razie niewykonania przez zakład pracy obowiązków, o których mowa w ust. 1, i przez to uniemożliwienia wykonania miesięcznej ilości pracy określonej w umowie, za czas niewykonania pracy wykonawcy przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy, jednak nie wyższe od wynagrodzenia uznanego aktualnie za najniższe dla pracowników gospodarki uspołecznionej.",

3) po § 12 dodaje się § 12a w brzmieniu:

"§ 12a. 1. Wykonawcy przysługuje odpłatność z tytułu użytkowania w pracy nakładczej maszyn, urządzeń i narzędzi stanowiących własność wykonawcy - w wysokości odpowiadającej wartości ich odtworzenia.

2. Zasady stosowania odpłatności, o której mowa w ust. 1, określają zakładowe regulaminy pracy nakładczej lub umowa.",

4) po § 14 dodaje się § 14a w brzmieniu:

"§ 14a. Wykonawcy będącemu inwalidą I lub II grupy przysługuje płatny urlop dodatkowy w wymiarze 10 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego wykonawca nabywa po przepracowaniu jednego roku od zaliczenia do I lub II grupy inwalidów.",

5) w § 17 ust. 2 skreśla się,

6) w § 31 w ust. 2 zdanie drugie skreśla się.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.