§ 1. - Zm.: rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.85.784

Akt jednorazowy
Wersja od: 16 maja 2003 r.
§  1.
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 sierpnia 2001 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 83, poz. 905 i Nr 148, poz. 1661) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Ustala się wykaz specjalności lekarskich:

1) w podstawowych dziedzinach medycyny:

Lp.Nazwa specjalności lekarskiej
1.Anestezjologia i intensywna terapia
2.Audiologia i foniatria
3.Chirurgia dziecięca
4.Chirurgia klatki piersiowej
5.Chirurgia ogólna
6.Chirurgia szczękowo-twarzowa
7.Choroby wewnętrzne
8.Choroby zakaźne
9.Dermatologia i wenerologia
10.Diagnostyka laboratoryjna
11.Genetyka kliniczna
12.Kardiochirurgia
13.Medycyna nuklearna
14.Medycyna pracy
15.Medycyna ratunkowa
16.Medycyna rodzinna
17.Medycyna sądowa
18.Medycyna transportu
19.Mikrobiologia lekarska
20.Neonatologia
21.Neurochirurgia
22.Neurologia
23.Okulistyka
24.Onkologia kliniczna
25.Ortopedia i traumatologia narządu ruchu
26.Otorynolaryngologia
27.Patomorfologia
28.Pediatria
29.Położnictwo i ginekologia
30.Psychiatria
31.Radiologia i diagnostyka obrazowa
32.Radioterapia onkologiczna
33.Rehabilitacja medyczna
34.Urologia
35.Zdrowie publiczne,

2) w szczegółowych dziedzinach medycyny:

Lp.Nazwa specjalności lekarskiej
1.Alergologia
2.Angiologia
3.Balneologia i medycyna fizykalna
4.Chirurgia naczyniowa
5.Chirurgia onkologiczna
6.Chirurgia plastyczna
7.Choroby płuc
8.Diabetologia
9.Endokrynologia
10.Epidemiologia
11.Farmakologia kliniczna
12.Gastroenterologia
13.Geriatria
14.Ginekologia onkologiczna
15.Hematologia
16.Hipertensjologia
17.Immunologia kliniczna
18.Kardiologia
19.Kardiologia dziecięca
20.Medycyna paliatywna
21.Medycyna sportowa
22.Nefrologia
23.Neurologia dziecięca
24.Neuropatologia
25.Onkologia i hematologia dziecięca
26.Otorynolaryngologia dziecięca
27.Psychiatria dzieci i młodzieży
28.Reumatologia
29.Seksuologia
30.Toksykologia kliniczna
31.Transfuzjologia kliniczna
32.Transplantologia kliniczna
33.Urologia dziecięca.";
2)
w § 3:
a)
w ust. 1:
-
pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) formy pogłębiania i uzupełniania wiedzy teoretycznej oraz doskonalenia i nabywania umiejętności praktycznych, w tym:

a) kurs wprowadzający w pierwszym roku odbywania specjalizacji, z wyłączeniem lekarzy posiadających I stopień specjalizacji tożsamej ze specjalizacją aktualnie odbywaną, obejmujący w szczególności podstawy dobrej praktyki lekarskiej, w tym zasady praktyki opartej na wiarygodnych i aktualnych publikacjach, podstawy farmakoekonomiki, formalnoprawne podstawy doskonalenia zawodowego lekarzy oraz wprowadzenie do przedmiotów klinicznych objętych programem danej specjalizacji,

b) kursy szkoleniowe, w tym jednolity dla wszystkich specjalności kurs szkoleniowy w zakresie zdrowia publicznego - zakończony kolokwium, obejmujący w szczególności następujące zagadnienia:

- promocję zdrowia,

- prawo medyczne i bioetykę,

- ekonomikę zdrowia,

- poszerzony o kurs uzupełniający w zakresie problematyki promocji zdrowia specyficznej dla danej specjalizacji, kurs w dziedzinie onkologii w zakresie obejmującym daną dziedzinę medycyny oraz w dziedzinie medycyny rodzinnej - kursy obejmujące następujące zagadnienia:

- wprowadzenie do medycyny rodzinnej; koncepcja medycyny rodzinnej w Polsce i na świecie,

- podstawy epidemiologii,

- relacja lekarz rodzinny - pacjent,

- organizacja i zarządzanie praktyką lekarza rodzinnego,

- jakość udzielanych świadczeń w medycynie rodzinnej,

c) samokształcenie, w tym przygotowywanie opracowań teoretycznych i napisanie pracy poglądowej lub opublikowanie w recenzowanym czasopiśmie medycznym pracy oryginalnej, której temat odpowiada programowi właściwej specjalizacji, zwanej dalej "pracą oryginalną",

d) szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonywanie w ustalonej liczbie określonych zabiegów lub procedur medycznych:

- wykonywanych z asystą lub pod nadzorem kierownika specjalizacji albo lekarza specjalisty przez niego wyznaczonego - oznaczonych kodem "A",

- w których lekarz uczestniczy jako pierwsza asysta - oznaczonych kodem "B",

- w których lekarz uczestniczy jako druga asysta - oznaczonych kodem "C",

e) staże kierunkowe obejmujące szczegółowo określony zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych wymagających zrealizowania w ramach danego stażu, w tym uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonywanie w ustalonej liczbie określonych zabiegów lub procedur medycznych, o których mowa w lit. d), a w szczególności:

- w specjalizacji w dziedzinie audiologii i foniatrii - staż kierunkowy w zakresie otorynolaryngologii, obejmujący okres pierwszych 24 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinie neonatologii - staż kierunkowy w zakresie pediatrii, obejmujący okres pierwszych 30 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinach: medycyny nuklearnej oraz onkologii klinicznej - staż kierunkowy w zakresie chorób wewnętrznych, obejmujący okres pierwszych 24 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinach: ortopedii i traumatologii narządu ruchu oraz położnictwa i ginekologii - staż kierunkowy w zakresie chirurgii ogólnej, obejmujący okres pierwszych 12 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinie otorynolaryngologii - staż kierunkowy w zakresie chirurgii ogólnej i w innych odpowiednich dziedzinach chirurgicznych, obejmujący okres pierwszych 12 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinach: chirurgii klatki piersiowej oraz urologii - staż kierunkowy w zakresie chirurgii ogólnej, obejmujący okres pierwszych 24 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinie kardiochirurgii - staż kierunkowy w zakresie chirurgii ogólnej oraz w innych odpowiednich dziedzinach chirurgicznych, obejmujący okres pierwszych 24 miesięcy odbywania specjalizacji, z zastrzeżeniem, że staż kierunkowy w zakresie chirurgii ogólnej nie może trwać krócej niż 12 miesięcy,

- w specjalizacji w dziedzinie chirurgii szczękowo-twarzowej - staże kierunkowe w zakresie chirurgii ogólnej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu oraz otorynolaryngologii, obejmujące okres pierwszych 12 miesięcy odbywania specjalizacji, a w przypadku lekarza posiadającego wyłącznie prawo wykonywania zawodu lekarza - również w zakresie chirurgii stomatologicznej, ortodoncji, stomatologii dziecięcej i protetyki stomatologicznej, obejmujące okres 8 miesięcy odbywania specjalizacji, natomiast w przypadku lekarza posiadającego wyłącznie prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa - również w zakresie chorób wewnętrznych, chirurgii dziecięcej, intensywnej terapii i medycyny ratunkowej, psychiatrii, diagnostyki laboratoryjnej i transfuzjologii, obejmujące okres 11 miesięcy odbywania specjalizacji,

- w specjalizacji w dziedzinach: chirurgii stomatologicznej, ortodoncji, periodontologii, protetyki stomatologicznej, stomatologii dziecięcej oraz stomatologii zachowawczej z endodoncją - staże kierunkowe w zakresie innych niż dana specjalność dziedzin stomatologii, obejmujące okres co najmniej 12 miesięcy odbywania specjalizacji,

f) dyżury medyczne samodzielne lub towarzyszące w ramach realizacji programu odpowiedniej specjalizacji w komórkach organizacyjnych jednostek prowadzących specjalizacje lub staże kierunkowe, o których mowa w § 6 ust. 1 lub 2, przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych, w liczbie nie mniejszej niż 3 dyżury w miesiącu,"

-
w pkt 3 lit. b otrzymuje brzmienie:

"b) w dziedzinach: medycyny rodzinnej, zdrowia publicznego oraz chirurgii stomatologicznej, ortodoncji, protetyki stomatologicznej - nie krótszy niż 4 lata, a w przypadku lekarzy albo lekarzy stomatologów posiadających odpowiednią specjalizację I stopnia lub specjalizację I i II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny - nie krótszy niż 3 lata,",

-
w pkt 4 uchyla się lit. a,
-
uchyla się pkt 6,
b)
w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) elementy programu, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 lit. b)-f), pkt 3 i 4 oraz pkt 7, z zastrzeżeniem pkt 2,",

c)
dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Program jednolitego kursu szkoleniowego w zakresie zdrowia publicznego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), ustala zespół ekspertów, o którym mowa w § 4 ust. 7, powołany do opracowania programu specjalizacji w dziedzinie zdrowia publicznego; program kursu zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.";

3)
w § 4:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Program specjalizacji w dziedzinach: balneologii i medycyny fizykalnej, geriatrii, medycyny paliatywnej i transfuzjologii w przypadku lekarza, który posiada wyłącznie specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, uwzględnia zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji, z uwzględnieniem § 3 ust. 2 pkt 2.",

b)
ust. 8 otrzymuje brzmienie:

"8. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje zespół ekspertów, o którym mowa w ust. 7, na wniosek Dyrektora Centrum, spośród lekarzy posiadających specjalizację w dziedzinie medycyny, dla której ma być opracowany program specjalizacji, lub w dziedzinach pokrewnych, w szczególności spośród osób zgłoszonych przez konsultanta krajowego danej dziedziny medycyny oraz konsultantów krajowych dziedzin pokrewnych, stowarzyszenia lekarskie, zwane dalej "towarzystwem naukowym", Centrum oraz Naczelną Radę Lekarską.";

4)
w § 6:
a)
w ust. 1:
-
pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) zapewniają warunki merytoryczne i organizacyjne, umożliwiające realizację programu specjalizacji określonej liczbie lekarzy,",

-
pkt 5 otrzymuje brzmienie:

"5) zatrudniają lub posiadają pełniących służbę na stanowisku służbowym w oddziałach szpitalnych lub w komórkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1:

a) co najmniej dwóch lekarzy z tytułem specjalisty lub z II stopniem specjalizacji w odpowiedniej dziedzinie medycyny lub

b) co najmniej dwóch lekarzy z tytułem specjalisty lub II stopniem specjalizacji w dziedzinie pokrewnej - w przypadku specjalności, dla których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 31, poz. 302 i Nr 61, poz. 676 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 84) nie przewidywały uzyskania II stopnia specjalizacji lub tytułu specjalisty, lub

c) co najmniej jednego lekarza z tytułem specjalisty lub II stopniem specjalizacji w odpowiedniej dziedzinie stomatologii - w przypadku jednostek organizacyjnych lub komórek organizacyjnych realizujących specjalizację w dziedzinach stomatologii, z wyjątkiem chirurgii szczękowo-twarzowej,",

-
pkt 11 otrzymuje brzmienie:

"11) posiadają odpowiedni sprzęt dydaktyczny i posiadają albo zapewniają bazę dydaktyczną niezbędne do realizacji programu specjalizacji,",

b)
ust. 4a otrzymuje brzmienie:

"4a. Minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie przedstawionej przez Dyrektora Centrum informacji i opinii zespołu ekspertów, o których mowa w ust. 3, dokonuje wpisu jednostki organizacyjnej na listę, o której mowa w ust. 1, oraz określa maksymalną liczbę miejsc szkoleniowych w zakresie danej specjalizacji dla lekarzy mogących odbywać tę specjalizację w komórce organizacyjnej wchodzącej w jej skład. Przed wpisaniem lub odmową wpisu jednostki na listę, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny o wydanie dodatkowej opinii, na podstawie której może wpisać jednostkę na tę listę lub odmówić wpisu.",

c)
po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu:

"4b. W przypadku przekształcenia jednostki wpisanej na listę ministra właściwego do spraw zdrowia, o której mowa w ust. 1, przekształcona jednostka może zwrócić się do ministra właściwego do spraw zdrowia o warunkowe wpisanie jej na tę listę; minister właściwy do spraw zdrowia, po uzyskaniu pozytywnej opinii konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny na temat przedstawionych przez jednostkę informacji i opinii, o których mowa w ust. 1, może warunkowo wpisać ją na listę, o której mowa w ust.1, do czasu uzyskania pozytywnej opinii zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 3, nie dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy.",

d)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Kursy szkoleniowe objęte programem danej specjalizacji mogą być prowadzone przez jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza, po uzyskaniu pozytywnej opinii konsultanta krajowego w odpowiedniej dziedzinie medycyny i wpisu na listę prowadzoną przez Centrum, o której mowa w ust. 8.",

e)
po ust. 7a dodaje się ust. 7b w brzmieniu:

"7b. W przypadku kursów szkoleniowych, o których mowa w ust. 7a, trwających nie dłużej niż 5 dni, podmiot zamierzający prowadzić ten kurs zgłasza corocznie Centrum, w terminie do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rozpoczęcie kursu, następujące informacje:

1) nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej lub imię, nazwisko i adres osoby fizycznej zamierzającej prowadzić kurs,

2) imię i nazwisko oraz kwalifikacje zawodowe osoby mającej być kierownikiem kursu,

3) program kursu szkoleniowego określający:

a) cel szkolenia,

b) wymagane kwalifikacje uczestników kursu,

c) zakres tematyczny i treść szkolenia teoretycznego i praktycznego,

4) sposób sprawdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych,

5) sposób oceny organizacji i przebiegu szkolenia przez uczestników kursu,

6) termin, miejsce oraz liczbę osób mogących uczestniczyć w kursie.";

5)
w § 7 w ust. 2:
a)
pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) poszerzenia zajęć programowych dziennych studiów doktoranckich o program specjalizacji zgodny z kierunkiem tych studiów i udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego, a po ukończeniu tych studiów - w trybie określonym w pkt 1, 2, 4 lub 5,",

b)
dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

"5) umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację; jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację nie pobiera od lekarza opłat za to szkolenie.";

6)
w § 8 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) na podstawie umowy o pełnienie dyżurów, w określonej liczbie, z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację lub staż kierunkowy, jeżeli lekarz odbywa specjalizację odpowiednio w trybie, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt 2, 3 i 5, albo na zasadach, o których mowa w § 7 ust. 4, albo odbywa staż szkoleniowy lub kierunkowy w tej jednostce w ramach urlopu szkoleniowego.";

7)
w § 9:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Okres trwania specjalizacji odbywanej na zasadach, o których mowa w § 7 ust. 2 albo 4, może być przedłużony nie więcej niż o połowę okresu trwania specjalizacji, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.",

b)
dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Okres trwania specjalizacji odbywanej na zasadach, o których mowa w § 7 ust. 2 i 4, ulega przedłużeniu o okres oczekiwania na miejsce szkoleniowe w innej jednostce, jeżeli jednostka szkoląca przestaje spełniać wymagania niezbędne do wpisu na listę, o której mowa w § 6 ust. 1.";

8)
w § 10:
a)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Okres trwania specjalizacji w ramach rezydentury może ulec dodatkowo przedłużeniu:

1) o czas udzielonego przez pracodawcę urlopu wychowawczego na zasadach określonych w odrębnych przepisach, nie dłuższy jednak niż o rok,

2) o czas urlopu bezpłatnego, nie dłuższego niż rok, udzielonego przez pracodawcę w celu odbycia stażu zagranicznego zgodnego z programem odbywanej specjalizacji, po uzyskaniu zgody kierownika specjalizacji - w przypadku nieuzyskania zgody ministra właściwego do spraw zdrowia na uznanie tego stażu za równoważny ze zrealizowaniem odpowiedniej części programu specjalizacji, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3-4a,

3) o czas oczekiwania na miejsce szkoleniowe w innej jednostce, jeżeli macierzysta jednostka szkoląca przestaje spełniać wymagania niezbędne do wpisu na listę, o której mowa w § 6 ust. 1, na skutek czego zostaje rozwiązana umowa o pracę.",

b)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Umowa o pracę w ramach rezydentury zawierana jest odpowiednio z dniem 1 marca albo 1 sierpnia każdego roku, z zastrzeżeniem § 13 ust. 6 oraz § 19 ust. 1 pkt 3.",

c)
ust. 9 otrzymuje brzmienie:

"9. Lekarz, z którym rozwiązano umowę o pracę w ramach rezydentury z przyczyn przez niego zawinionych, który nie kontynuuje odbywania specjalizacji lub nie ukończy jej w terminie, o którym mowa w § 9, zwraca koszty szkolenia specjalizacyjnego w wysokości i terminie ustalonych w decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia do budżetu państwa, na rachunek wskazany w tej decyzji. O skreśleniu lekarza z rejestru, o którym mowa w § 14, i przyczynach tego skreślenia wojewódzki ośrodek informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw zdrowia.",

d)
dodaje się ust. 13 w brzmieniu:

"13. Lekarzowi, odbywającemu specjalizację w trybie § 7 ust. 2:

1) z którym została rozwiązana umowa o pracę, z wyjątkiem rozwiązania umowy w trybie art. 52 § 1 Kodeksu pracy, lub

2) który ukończył studia doktoranckie

- a do zakończenia specjalizacji pozostało mu nie więcej niż 1/3 okresu jej odbywania, minister właściwy do spraw zdrowia może przyznać na ten okres, na wniosek kierownika specjalizacji, etat rezydencki w celu dokończenia specjalizacji - w ramach posiadanych niewykorzystanych środków na rezydentury.";

9)
w § 11:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W celu przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego lekarz składa wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w danej specjalności do działającej na podstawie odrębnych przepisów jednostki organizacyjnej podległej wojewodzie - wojewódzkiego centrum zdrowia publicznego, zwanego dalej "wojewódzkim ośrodkiem", na którego obszarze działania ma zamiar odbywać specjalizację, w terminie do dnia 30 kwietnia albo do dnia 30 listopada każdego roku.",

b)
po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

"7a. W przypadku gdy lekarz ubiegający się o odbywanie specjalizacji w ramach rezydentury złożył więcej niż jeden wniosek, rozpatrzeniu podlega jedynie wniosek z tego ośrodka, w którym lekarz przystąpi do egzaminu testowego.";

10)
w § 12:
a)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. W przypadku lekarzy objętych postępowaniem konkursowym, w skład którego wchodzi egzamin testowy, egzamin ten przeprowadzany jest w pierwszej kolejności i jego zaliczenie stanowi warunek przystąpienia lekarza do pozostałych części postępowania kwalifikacyjnego.",

b)
ust. 10 otrzymuje brzmienie:

"10. Egzamin testowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest ustalany odrębnie:

1) dla postępowania konkursowego w specjalnościach lekarskich szczegółowych z zachowawczych dziedzin medycyny,

2) dla postępowania konkursowego w specjalnościach lekarskich szczegółowych z chirurgicznych dziedzin medycyny,

3) dla postępowania kwalifikacyjnego w specjalnościach lekarskich szczegółowych, dostępnych zarówno dla lekarzy posiadających tytuł specjalisty w podstawowej dziedzinie zachowawczej, jak i chirurgicznej.",

c)
po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:

"10a. Kwalifikacji specjalności w dziedzinach zachowawczych lub chirurgicznych dla potrzeb egzaminów testowych, o których mowa w ust. 10, dokonuje Dyrektor Centrum Egzaminów Medycznych w porozumieniu z właściwymi konsultantami krajowymi.",

d)
ust. 14 otrzymuje brzmienie:

"14. Wojewódzki ośrodek kieruje wnioskodawcę do odpowiedniej komisji, o której mowa w ust. 13, na podstawie losowania przeprowadzonego w obecności przedstawiciela okręgowej rady lekarskiej.";

11)
w § 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Wojewódzki ośrodek jest obowiązany skierować lekarza do odbycia specjalizacji realizowanej w trybie:

1) innym niż rezydentura - w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące,

2) rezydentury - w okresie nie dłuższym niż 15 dni, a w uzasadnionych przypadkach w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące

- od terminu zakończenia postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w § 12 ust. 1.";

12)
w § 17:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Kierownik specjalizacji jest odpowiedzialny za ustalenie szczegółowego planu odbywania specjalizacji, w tym za ustalenie miejsc odbywania staży kierunkowych, w sposób zapewniający realizację programu specjalizacji, który lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest złożyć w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od daty rozpoczęcia specjalizacji, do wojewódzkiego ośrodka, z zastrzeżeniem § 21 ust. 2.",

b)
po ust.1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Kierownik specjalizacji, który nie dopełnił obowiązku ustalenia szczegółowego planu odbywania specjalizacji w terminie, o którym mowa w ust. 1, na wniosek wojewódzkiego ośrodka zostaje pozbawiony funkcji kierownika specjalizacji - przez kierownika jednostki, w porozumieniu z właściwym konsultantem wojewódzkim.",

c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Kierownik specjalizacji może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem Centrum, z wnioskiem o uznanie za równoważne ze zrealizowaniem elementów określonych w programie danej specjalizacji stażu szkoleniowego - obejmującego szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonywanie zabiegów lub procedur medycznych, staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych odbytych za granicą lub w kraju, w jednostce upoważnionej do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego, jeżeli okres od dnia ich ukończenia do dnia rozpoczęcia przez lekarza specjalizacji nie jest dłuższy niż 5 lat lub gdy staż szkoleniowy zrealizowany za granicą miał miejsce w okresie aktualnie odbywanej specjalizacji, oraz o odpowiednie skrócenie okresu odbywania tej specjalizacji. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia.",

d)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. Kierownik specjalizacji może wystąpić najpóźniej na 3 miesiące przed upływem terminu, o którym mowa w § 21 ust. 2, o uznanie, o którym mowa w ust. 3.",

e)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora Centrum, na podstawie opinii zespołu ekspertów, o którym mowa w § 31 ust. 4, może uznać staże i szkolenie, o których mowa w ust. 3, za równoważne ze zrealizowaniem części programu specjalizacji i skrócić lekarzowi czas odbywania specjalizacji, jednak o okres nie dłuższy niż 1/3 okresu jej trwania, natomiast w przypadku stażu szkoleniowego zrealizowanego za granicą w okresie aktualnie odbywanej specjalizacji, uznać staż w wymiarze nie dłuższym niż 1/3 okresu trwania tej specjalizacji.",

f)
po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

"4a. W przypadku uznania, o którym mowa w ust. 3 i 4, w tym uznania skutkującego skróceniem specjalizacji, łączny okres uznania nie może być dłuższy niż 1/3 okresu trwania specjalizacji.";

13)
w § 18 uchyla się ust. 3 i 4;
14)
w § 19 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) niepodjęcia przez lekarza szkolenia specjalizacyjnego w okresie 3 miesięcy od dnia wskazanego jako dzień rozpoczęcia specjalizacji na skierowaniu wystawionym przez wojewódzki ośrodek,";

15)
w § 21 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, wraz ze szczegółowym planem albo indywidualnym harmonogramem odbywania specjalizacji, lekarz może złożyć do dnia 31 lipca albo do dnia 31 grudnia, w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia zaliczenia szkolenia specjalizacyjnego przez kierownika specjalizacji.

3. Wojewódzki ośrodek po stwierdzeniu, że dokumenty, o których mowa w ust. 1, spełniają warunki formalne, przekazuje je, w ciągu 14 dni, Centrum Egzaminów Medycznych.";

16)
w § 23:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Przewodniczącego i członków Komisji każdorazowo powołuje i odwołuje Dyrektor Centrum Egzaminów Medycznych - spośród osób zaproponowanych przez Krajową Radę Egzaminów Lekarskich, w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym, właściwym towarzystwem naukowym oraz Naczelną Radą Lekarską - po zaakceptowaniu przez ministra właściwego do spraw zdrowia składu Komisji.",

b)
w ust. 4:
-
pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) przedstawiciel lub przedstawiciele właściwych towarzystw naukowych dla dziedziny medycyny objętej egzaminem państwowym,",

-
pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) przedstawiciel lub przedstawiciele uczelni medycznych, w tym Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Centrum lub medycznych jednostek badawczo-rozwojowych.";

17)
§ 24 otrzymuje brzmienie:

"§ 24. Do zadań Komisji lub wydzielonego spośród jej członków zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w § 25 ust. 4, należy:

1) podejmowanie decyzji o dopuszczeniu lekarza do egzaminu państwowego,

2) ustalenie listy lekarzy dopuszczonych do egzaminu państwowego w danym terminie,

3) ustalanie miejsca i terminów egzaminów: praktycznego, testowego i ustnego oraz ich przeprowadzanie,

4) dokonywanie oceny egzaminów praktycznego i ustnego,

5) przekazanie Centrum Egzaminów Medycznych kart testowych po przeprowadzeniu egzaminu testowego, z zachowaniem tajności procedury,

6) przekazanie Centrum Egzaminów Medycznych ocen z egzaminów praktycznego i ustnego oraz innej dokumentacji związanej z przeprowadzonym egzaminem państwowym.";

18)
w § 25:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Egzamin testowy dla danej specjalności odbywa się jednocześnie w całym kraju w terminie ustalonym przez Centrum Egzaminów Medycznych w porozumieniu z właściwą Komisją.",

b)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

"3a. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw zdrowia może, na wniosek Dyrektora Centrum Egzaminów Medycznych, wyrazić zgodę na odstąpienie od przeprowadzenia egzaminu testowego dla wszystkich lekarzy dopuszczonych do państwowego egzaminu w danej specjalności w określonym terminie, z zachowaniem pozostałych części egzaminu, lub zdecydować o przeprowadzeniu egzaminu państwowego jeden raz w roku - z zachowaniem wszystkich jego części, w terminach, o których mowa w ust. 1.",

c)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W zależności od liczby lekarzy przystępujących do egzaminu państwowego egzaminy przeprowadza Komisja lub wyłonione spośród jej członków zespoły egzaminacyjne z zachowaniem reprezentacji wszystkich podmiotów wymienionych w § 23 ust. 4.";

19)
w § 32:
a)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.",

b)
po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

"5a. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.",

c)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia określa i przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 7 ust. 1.",

d)
po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

"6a. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 5a, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 5a.",

e)
ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie:

"7. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 7 ust. 1.

8. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6 i 6a, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 6 i 6a.";

20)
w § 33 po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1d w brzmieniu:

"1a. Lekarzowi, który uzyskał specjalizację II stopnia w zakresie medycyny ogólnej i udziela świadczeń w ramach podstawowej opieki zdrowotnej przynajmniej przez okres 6 lat oraz ukończył kurs, o którym mowa w ust. 1b, minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny rodzinnej, może uznać dotychczasowy dorobek zawodowy za równoważny ze zrealizowaniem szczegółowego programu specjalizacyjnego w zakresie medycyny rodzinnej i podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do egzaminu państwowego. Termin i formę egzaminu minister właściwy do spraw zdrowia określa na podstawie wniosku komisji powołanej w trybie określonym w ust. 1c, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich.

1b. Zakres i czas trwania obowiązkowego - dla lekarza, o którym mowa w ust. 1a - uzupełniającego kursu informacyjnego z zakresu specyfiki świadczonych usług przez lekarza rodzinnego określa zespół ekspertów, o którym mowa w § 4 ust. 7-9.

1c. Dla przeprowadzenia egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 1a, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje komisję egzaminacyjną spośród osób zaproponowanych przez Krajową Radę Egzaminów Lekarskich; w skład komisji egzaminacyjnej wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej:

1) konsultant krajowy lub jego przedstawiciel,

2) przedstawiciel lub przedstawiciele właściwych towarzystw naukowych,

3) przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej.

1d. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu, o którym mowa w ust. 1a, lekarz może złożyć najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r.";

21)
§ 35 otrzymuje brzmienie:

"§ 35. 1. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego i mający odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny wymienionej w § 1 ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem chirurgii naczyniowej, chirurgii onkologicznej, chirurgii plastycznej, ginekologii onkologicznej, otorynolaryngologii dziecięcej i urologii dziecięcej, może złożyć wniosek o skierowanie go, na wniosek właściwego konsultanta krajowego, do odbywania tej specjalizacji bez postępowania kwalifikacyjnego.

2. W przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 1, kierownik specjalizacji może wystąpić, za pośrednictwem Centrum, do ministra właściwego do spraw zdrowia, o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji.

3. W przypadku lekarza posiadającego stopień naukowy doktora habilitowanego i mającego odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny, o której mowa w ust. 1, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w trybie postępowania kwalifikacyjnego, kierownik specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym może wystąpić, za pośrednictwem Centrum, do ministra właściwego do spraw zdrowia, o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu specjalizacji.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora Centrum, sporządzony na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, w skład którego wchodzą: właściwy konsultant krajowy, kierownik specjalizacji, przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego i przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny i stopień naukowy doktora habilitowanego, może uznać dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy lekarza, o którym mowa w ust. 1 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części lub w całości szczegółowego programu właściwej specjalizacji, a w przypadku uznania za równoważny w całości - podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do egzaminu państwowego.";

22)
w § 36 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Obowiązki kierownika specjalizacji minister właściwy do spraw zdrowia może powierzyć lekarzowi, o którym mowa w ust. 1, nie później niż do dnia 31 grudnia 2004 r.";

23)
w § 37:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Jeżeli przepisy w sprawie specjalizacji lekarskich, obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów, nie przewidywały uzyskania specjalizacji II stopnia lub tytułu specjalisty w określonej dziedzinie medycyny, konsultant krajowy może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem Centrum, o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem szczegółowego programu właściwej specjalizacji i dopuszczenie tego lekarza do egzaminu państwowego.",

b)
po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu:

"1b. W przypadku gdy wniosek konsultanta krajowego, o którym mowa w ust. 1, dotyczy specjalności w szczegółowych dziedzinach medycyny - lekarz, którego ten wniosek dotyczy, musi posiadać specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej specjalności w podstawowej dziedzinie medycyny określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

1c. W przypadku gdy lekarzem, o którym mowa w ust. 1, jest konsultant krajowy w danej dziedzinie medycyny, w skład zespołu, o którym mowa w ust. 1a, Dyrektor Centrum powołuje konsultanta krajowego w pokrewnej dziedzinie medycyny.",

c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Konsultant krajowy może złożyć wniosek o dopuszczenie do egzaminu państwowego w trybie, o którym mowa w ust. 1-1b, nie później niż do dnia 30 września 2003 r., z wyłączeniem specjalizacji w dziedzinach: ginekologii onkologicznej, hipertensjologii, neuropatologii, otorynolaryngologii dziecięcej i urologii dziecięcej, w których konsultant krajowy może złożyć wniosek o dopuszczenie do egzaminu państwowego nie później niż do dnia 30 września 2004 r.";

24)
w § 41 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Lekarz, który na podstawie dotychczasowych przepisów rozpoczął specjalizację lub został zakwalifikowany do jej odbywania w podstawowej albo w szczegółowej dziedzinie medycyny, odbywa ją zgodnie z programem specjalizacji oraz okresem jej trwania, określonych na podstawie dotychczasowych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz § 17 ust. 3-4a.

2. Lekarz stomatolog, który na podstawie dotychczasowych przepisów rozpoczął specjalizację w dziedzinie stomatologii ogólnej, może po okresie 12 miesięcy jej odbywania i złożeniu kolokwium z zakresu dotychczas zrealizowanego programu specjalizacji u dotychczasowego kierownika specjalizacji, nie później jednak niż do dnia 30 listopada 2003 r., złożyć wniosek o rozpoczęcie specjalizacji, o którym mowa w § 11 ust. 2, w dziedzinie: chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej, periodontologii, stomatologii dziecięcej i stomatologii zachowawczej z endodoncją, w ramach wolnych miejsc szkoleniowych na obszarze danego województwa, i zostać zakwalifikowany w pierwszej kolejności do jej odbywania bez postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3-4a.";

25)
w § 42:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Lekarz posiadający I stopień specjalizacji, który dotychczas nie został zakwalifikowany do odbywania właściwej specjalizacji, może ubiegać się, w terminie do dnia 30 listopada 2004 r., o skierowanie do odbycia specjalizacji i uzyskanie tytułu specjalisty bez postępowania kwalifikacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2-3.",

b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Lekarz, o którym mowa w ust. 1, posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, może ubiegać się o skierowanie do odbycia specjalizacji i uzyskanie tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, a lekarz stomatolog posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie stomatologii ogólnej w dziedzinie stomatologii zachowawczej z endodoncją.",

c)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w określonej dziedzinie medycyny podlega formalnej ocenie przez wojewódzki ośrodek oraz zaopiniowaniu przez konsultanta wojewódzkiego w odniesieniu do możliwości zrealizowania przez lekarza szczegółowego programu specjalizacji, z zastrzeżeniem ust. 3 i 11.",

d)
uchyla się ust. 7,
e)
po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:

"10a. Przepisów ust. 9 i 10 nie stosuje się do lekarzy, o których mowa w ust. 2a.",

f)
ust. 11 otrzymuje brzmienie:

"11. Lekarz, o którym mowa w ust. 1 i 2a, odbywa staż specjalizacyjny zgodnie z indywidualnym harmonogramem realizacji programu odpowiedniej specjalizacji, o którym mowa w § 4 ust. 1, 2, 4 i 7, ustalonym przez kierownika specjalizacji i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie medycyny.",

g)
ust. 12 otrzymuje brzmienie:

"12. Indywidualny harmonogram realizacji programu odpowiedniej specjalizacji lekarza, o którym mowa w ust. 11, jest dokumentem, który stanowi załącznik do skierowania do odbywania specjalizacji, o którym mowa w § 13 ust. 5, oraz jest podstawą wpisów w dokumentacji stanowiącej dowód odbycia specjalizacji, o której mowa w § 20.";

26)
po § 43 dodaje się § 43a i 43b w brzmieniu:

"§ 43a. 1. Lekarz, który na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów został zakwalifikowany do odbycia specjalizacji w dziedzinie stomatologii ogólnej i nie rozpoczął jej z powodu braku miejsc szkoleniowych na obszarze województwa, w którym ubiegał się o rozpoczęcie specjalizacji, może wystąpić do wojewódzkiego ośrodka, do dnia 30 listopada 2004 r., o wydanie skierowania do rozpoczęcia specjalizacji w dziedzinie chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej, periodontologii, stomatologii zachowawczej z endodoncją - bez konieczności ponownego odbycia postępowania kwalifikacyjnego.

2. Lekarz uzyskuje skierowanie do odbywania specjalizacji, o którym mowa w ust. 1, w pierwszej kolejności w ramach przyznanych miejsc szkoleniowych dla danego województwa, z zastrzeżeniem § 41 ust. 2.

§ 43b. Lekarz, który został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji w dziedzinie balneologii, a odbywa ją według programu w zakresie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, może na wniosek kierownika specjalizacji, zaopiniowany przez właściwego konsultanta krajowego, dołączony do dokumentacji, o której mowa w § 21, ubiegać się o dopuszczenie do egzaminu państwowego w zakresie balneologii i medycyny fizykalnej i po jego zdaniu otrzymać dyplom nadający tytuł specjalisty w zakresie balneologii i medycyny fizykalnej.";

27)
w § 44 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, obowiązane są spełnić warunki określone rozporządzeniem w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r.

3. Jednostki organizacyjne i osoby fizyczne prowadzące staże kierunkowe na podstawie dotychczasowych przepisów obowiązane są spełnić warunki określone rozporządzeniem w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r.";

28)
§ 45 otrzymuje brzmienie:

"§ 45. Minister właściwy do spraw zdrowia zatwierdzi programy specjalizacji opracowane na podstawie dotychczasowych przepisów w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r.";

29)
w § 46 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Lekarze, którym minister właściwy do spraw zdrowia powierzył obowiązki specjalisty na podstawie § 34 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów, pełnią nadal swoją funkcję wyłącznie w odniesieniu do kierowania specjalizacją lub prowadzenia staży kierunkowych.";

30)
załączniki nr 1-3, 6, 7 i 9 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia;
31)
dodaje się załącznik nr 12 do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia.