Zm.: rozporządzenie w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.10.40

Akt jednorazowy

Wersja od: 31 marca 1977 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 11 marca 1977 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami.

Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 42 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 20, poz. 105) oraz art. 231 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 i z 1975 r. Nr 16, poz. 91) Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza, co następuje:

§ 1. W § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 1975 r. w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami (Dz. U. Nr 33, poz. 179) dodaje się nowy pkt 11 w brzemieniu:

"11) przy wykonywaniu bezpośredniej ochrony przed powodzią".

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.