Art. 2. - Zm.: rozporządzenie w sprawie poboru koni z dnia 26 lipca 1919 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.56.351

Akt jednorazowy

Wersja od: 15 lipca 1920 r.

Art.  2.

Dotychczasowe punkty 1 i 6 art. II tegoż rozporządzenia otrzymują następujące brzmienie:

1. Konie w wieku poniżej lat 4-ch.

6. Konie, należące do instytucji i zakładów użyteczności publicznej, posiadające zaświadczenia odnośnego województwa, w -Małopolsce - Generalnego Delegata Rządu, w miastach: Warszawie, Łodzi i Lublinie - Komisarza Rządu, w Krakowie i Lwowie - Prezydenta Miasta.

Dotychczasowy punkt 8 art. II tegoż rozporządzenia uchyla się całkowicie, a dotychczasowe punkty 9 i 10 oznacza się liczbą 8 i 9, zachowując ich dotychczasowe brzmienie. .Natomiast dotychczasowe punkty 11 i 12 oznacza się liczbą 10 i 11, brzmienie zaś ich będzie następujące:

10. a) Ogiery i klacze, zaregestrowane jako materjał hodowlany, o ile posiadają zaświadczenia, uznane przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, oraz klacze, odstanowione ogierami państwowemi lub prywatnemi, zakwalifikowanemi do hodowli, posiadające świadectwa odstanowienia.

b) Ogiery i klacze pełnej krwi angielskiej, posiadające zaświadczenia Towarzystwa Zachęty Hodowli Koni w Polsce.

11. Konie, dostarczone przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych dla zagospodarowania odłogów, posiadające zaświadczenia Min. Rol. i D. P.