Zm.: rozporządzenie w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.21.200

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 sierpnia 1971 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 27 lipca 1971 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. Nr 55, poz. 434 z późniejszymi zmianami) oraz § 1 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1968 r. w sprawie zasad i trybu postępowania przy wystawianiu, doręczaniu oraz kontroli orzeczeń i zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 16) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 lutego 1968 r. w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 7, poz. 42 i z 1970 r. Nr 16, poz. 141) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Komisje lekarskie działające w szpitalach składają się z dwóch lekarzy, z których jednym jest dyrektor szpitala lub lekarz przez niego wyznaczony, a drugim lekarz, pod którego opieką chory się znajduje.";

2) § 12 otrzymuje brzmienie:

"§ 12. 1. W szpitalach orzekają o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby ordynatorzy oddziałów na wniosek lekarza bezpośrednio opiekującego się chorym:

1) na okres pobytu w szpitalu oraz

2) na okres po wypisaniu ze szpitala, nie dłuższy jednak niż 15 dni.

2. Jeżeli ordynator oddziału uzna, że okres wymieniony w ust. 1 pkt 2 jest niewystarczający, kieruje chorego na komisję lekarską w szpitalu, która może orzec o niezdolności do pracy na okres nie dłuższy niż 30 dni.

3. Uprawnienia określone w ust. 1 i 2 przysługują lekarzom dentystom będącym ordynatorami oddziałów chirurgii szczękowej".

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.