Zm.: rozporządzenie w sprawie określenia, które osoby wykonujące pracę nakładczą uważa się za pracowników w rozumieniu ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.40.287

Akt jednorazowy

Wersja od: 5 września 1968 r.

ROZPORZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC

z dnia 22 października 1968 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia, które osoby wykonujące pracę nakładczą uważa się za pracowników w rozumieniu ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 2, art. 92 i art. 125 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisowi § 2 ust. 4 rozporządzenia Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 27 sierpnia 1968 r. w sprawie określenia, które osoby wykonujące pracę nakładczą uważa się za pracowników w rozumieniu ustawy o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 34, poz. 234), nadaje się brzmienie:

"4. Za członków rodziny w rozumieniu ust. 1 i 2 uważa się małżonka, dzieci własne i przysposobione, pasierbów, rodziców, osoby przysposabiające, ojczyma, macochę, wnuki, dziadków, rodzeństwo, teściów, zięciów, synowe, szwagierki i szwagrów."

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 5 września 1968 r.