Zm.: rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.61.364

Akt jednorazowy
Wersja od: 18 listopada 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 listopada 1989 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych.

Na podstawie art. 231 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294) wprowadza się następujące zmiany:
1)
§ 2 skreśla się;
2)
w § 3:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. W razie podejrzenia o chorobę zawodową u pracownika:

1) zakłady społecznej służby zdrowia,

2) lekarze i lekarze stomatolodzy (lekarze dentyści), którzy przy wykonywaniu zawodu poza zakładami społecznej służby zdrowia powzięli podejrzenie o chorobę zawodową,

3) lekarze weterynarii, którzy przy wykonywaniu zawodu stwierdzili u pracownika stykającego się z chorymi zwierzętami objawy mogące nasuwać podejrzenie o chorobę zawodową,

4) zakład pracy zatrudniający tego pracownika

- są obowiązani skierować tego pracownika do zakładu społecznej służby zdrowia właściwego, zgodnie z § 7, do rozpoznawania chorób zawodowych, dołączając do skierowania posiadaną dokumentację lekarską.",

b)
ust. 3 i 5 skreśla się;
3)
w § 5:
a)
wyrazy "ze zgłoszeniem" zastępuje się wyrazami "z podejrzeniem",
b)
pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) inspektor sanitarny na wniosek zakładu społecznej służby zdrowia, o którym mowa w § 7, w razie gdy zakład pracy zatrudniający pracownika, u którego podejrzewa się chorobę zawodową, nie jest objęty opieką przemysłowej służby zdrowia";

4)
w § 7 w ust. 3 po wyrazie "państwowej" dodaje się wyrazy "o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej";
5)
w § 8 w ust. 1 końcowe wyrazy "właściwemu inspektorowi sanitarnemu" zastępuje się wyrazami "państwowemu terenowemu lub portowemu inspektorowi sanitarnemu, zwanemu dalej "właściwym inspektorem sanitarnym";
6)
w § 10:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Na podstawie orzeczenia, o którym mowa w § 8, oraz wyników dochodzenia epidemiologicznego właściwy ze względu na siedzibę zakładu pracy inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub decyzję o braku podstaw do jej stwierdzenia.",

b)
w ust. 2 po wyrazach "w jednostce" wyraz "organizacyjnej" zastępuje się wyrazem "wojskowej",
c)
w ust. 3:
początkowe wyrazy "Decyzję, o której mowa w ust. 1, należy przesłać" zastępuje się wyrazami "Właściwy inspektor sanitarny przesyła decyzję, o której mowa w ust. 1",
pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) właściwemu inspektorowi pracy";

7)
§ 11 skreśla się;
8)
§ 12 i 13 otrzymują brzmienie:

"§ 12. 1. Zakłady pracy są obowiązane do rejestrowania podejrzenia o chorobę zawodową, stwierdzonych chorób zawodowych i ich skutków.

2. Zakłady pracy przesyłają niezwłocznie Instytutowi Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi oraz właściwemu inspektorowi sanitarnemu zawiadomienie o skutkach choroby zawodowej - według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

3. Właściwy inspektor sanitarny prowadzi rejestr chorób zawodowych stwierdzonych w zakładach pracy położonych na obszarze objętym zakresem jego działania.

4. Właściwy inspektor sanitarny w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stwierdzająca chorobę zawodową stała się ostateczna, przesyła instytutowi wymienionemu w ust. 2 kartę o stwierdzeniu choroby zawodowej.

§ 13. Uprawnienia i obowiązki właściwych inspektorów sanitarnych w stosunku do pracowników kolejowych wykonują właściwi obwodowi inspektorzy sanitarni Polskich Kolei Państwowych (PKP), a uprawnienia i obowiązki państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych w stosunku do tych pracowników - właściwi okręgowi inspektorzy sanitarni PKP."

Sprawy, w których orzeczenia wymienione w § 8 rozporządzenia powołanego w § 1 zostały przekazane właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, nie zakończone decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, podlegają rozpatrzeniu w dotychczasowym trybie.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1990 r.