Zm.: rozporządzenie o taksie za czynności komorników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.9.50

Akt jednorazowy
Wersja od: 22 marca 1945 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 27 lutego 1945 r.
o zmianie rozporządzenia o taksie za czynności komorników.

Na podstawie art. IX przepisów wprowadzających prawo o sądowym postępowaniu egzekucyjnym (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 93, poz. 804) zarządzam, co następuje:
W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 kwietnia 1936 r. o taksie za czynności komorników (Dz. U. R. P. Nr 35, poz. 277), uzupełnionym rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 stycznia 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 25) wprowadza się zmiany następujące:
(1)
w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Skarb Państwa i podmioty prawne, za które działa Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej oraz osoby, których roszczenia pochodzą z tytułu wynagrodzenia za pracę lub alimentów, wolne są od uiszczenia tej części opłat, która przypada Skarbowi Państwa.";

(2)
w § 6 zdania trzecie i czwarte otrzymują brzmienie:

"Cała opłata stosunkowa wynosi:

przy wartości do 500 zł włącznie 10 zł

przy wartości ponad 500 zł do 1.000 zł włącznie 20 zł

przy wartości ponad 1.000 zł do 5.000 zł włącznie 40 zł

przy wartości ponad 5.000 zł do 10.000 zł włącznie:

od pierwszych 5.000 zł 40 zł

od nadwyżki za każde rozpoczęte 1.000 zł 4 zł

przy wartości ponad 10.000 zł do 100.000 zł włącznie:

od pierwszych 10.000 zł 60 zł

od nadwyżki za każde rozpoczęte 1.000 zł 2 zł

przy wartości ponad 100.000 zł:

od pierwszych 100.000 zł 240 zł

od nadwyżki za każde rozpoczęte 10.000 zł 10 zł

Suma opłaty stosunkowej nie może wynosić mniej niż 10 zł.";

(3)
w § 15 zdanie pierwsze wyrazy: "40 gr" zastępuje się wyrazami: "równającej się każdoczesnej opłacie pocztowej za list polecony najniższej wagi za zwrotnym poświadczeniem odbioru.";
(4)
§ 18 otrzymuje brzmienie:

"§ 18. Osoba, na żądanie której komornik wykonywa czynność poza granicą administracyjną miejscowości, w której ma siedzibę, zwraca mu koszty przejazdu kolejami (bilet II klasy), autobusami, omnibusami i statkami, a w razie braku takich środków lokomocji lub znacznych trudności w korzystaniu z nich, dostarcza komornikowi innych środków lokomocji albo płaci gotówką za koszty podróży podług ustalonych cen miejscowych.

Komornikowi służy prawo do diet, należnych funkcjonariuszom państwowym w czasie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym.

Jeżeli komornik wykonywa czynności w kilku sprawach w tej samej miejscowości, położonej poza granicą administracyjną jego siedziby, należą mu się koszty przejazdu i diety tylko za jeden wyjazd. Koszty te i diety dzieli się równo między poszczególne sprawy.";

(5)
w § 19 skreśla się pkt 3;
(6)
opłaty, przewidziane w § 7 zdanie drugie, §§ 9, 10, 11, i 13, granice opłat w § 7 zdanie pierwsze pkt 3) i § 8 zdanie pierwsze pkt 6, ryczałt kancelaryjny § 16 zdanie drugie pkt 3), granice ryczałtu kancelaryjnego - § 16 zdanie drugie pkt 1), 2) i 4), wynagrodzenie - w § 161 zdanie drugie i § 17 oraz granice wynagrodzenia - w § 191 podwyższa się czterokrotnie.
W sprawach, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, przepisy tegoż rozporządzenia stosuje się do wszelkich powodujących opłatę czynności, które nastąpią po tej dacie.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1945 r.