Zm.: rozporządzenie o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.14.60

Akt jednorazowy
Wersja od: 13 marca 1953 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW TRANSPORTU DROGOWEGO I LOTNICZEGO ORAZ OBRONY NARODOWEJ
z dnia 6 lutego 1953 r.
zmieniające rozporządzenie o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych.

Na podstawie art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1921 r. o przepisach porządkowych na drogach publicznych (Dz. U. z 1921 r. Nr 89, poz. 656, z 1928 r. Nr 18, poz. 151, Nr 23, poz. 202, z 1934 r. Nr 110, poz. 976 i z 1948 r. Nr 10, poz. 73), art. 2 ustawy z dnia 23 marca 1929 r. w sprawie ratyfikacji konwencji międzynarodowej dotyczącej ruchu samochodowego, podpisanej w Paryżu dnia 24 kwietnia 1926 r. (Dz. U. Nr 25, poz. 257) i art. 2 pkt 4 i 8 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o organizacji administracji i gospodarki motoryzacyjnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 58) zarządza się, co następuje:
W rozporządzeniu Ministrów: Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz. U. z 1937 r. Nr 85, poz. 616, z 1948 r. Nr 27, poz. 186, z 1949 r. Nr 30, poz. 218, Nr 51, poz. 389 i z 1952 r. Nr 1, poz. 8) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w § 11 dodaje się nowy ustęp w brzmieniu:

"3. Minister Transportu Drogowego i Lotniczego może ustalić dodatkowe warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać pojazdy mechaniczne napędzane paliwami zastępczymi.";

2)
w § 39 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

"8. Minister Transportu Drogowego i Lotniczego może uzależnić prowadzenie pojazdów mechanicznych o specjalnych urządzeniach napędowych od wykazania przez kierowcę umiejętności obsługi tych urządzeń; posiadanie takich umiejętności powinno być stwierdzone w pozwoleniu kierowcy.".

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.