Zm.: prawo o ustroju sądów powszechnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.32.237

Akt jednorazowy

Wersja od: 19 maja 1949 r.

USTAWA

z dnia 27 kwietnia 1949 r.

o zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych.

Art.  1.

W prawie o ustroju sądów powszechnych wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Art. 4. Minister Sprawiedliwości może w drodze rozporządzenia tworzyć w sądach okręgowych osobne wydziały dla nieletnich (sądy dla nieletnich).";

2) art. 5 otrzymuje brzmienie:

"Art. 5. § 1. W wypadkach, wskazanych w ustawach, sądy powszechne orzekają z udziałem ławników.

§ 2. Ławnicy w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko ustawom; przy orzekaniu mają prawa i obowiązki sędziów.

§ 3. Prezes sądu powołuje ławników z listy, ustalonej przez prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej.

§ 4. Minister Sprawiedliwości określi w drodze rozporządzenia szczegółowy tryb powoływania ławników oraz ich prawa i obowiązki.";

3) art. 7 otrzymuje brzmienie:

"Art. 7. Minister Sprawiedliwości może zarządzić odbywanie poza siedzibą sądu stałych roków sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich.";

4) w art. 18 skreśla się wyrazy: "i od postanowień sędziów śledczych.";

5) dotychczasowa treść art. 21 staje się art. 22, a art. 21 otrzymuje brzmienie:

"Art. 21. W przypadkach, wskazanych w ustawach, sądy okręgowe orzekają w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników.";

6) art. 24 uchyla się;

7) w art. 34 dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Przepis art. 21 stosuje się odpowiednio.";

8) art. 37 otrzymuje brzmienie:

"Art. 37. § 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń sądów apelacyjnych, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, oraz w wypadkach, wskazanych w ustawach - środki odwoławcze od orzeczeń sądów okręgowych; nadto Sąd Najwyższy orzeka w innych sprawach, przekazanych mu przez ustawy.

§ 2. Sąd Najwyższy na wniosek Ministra Sprawiedliwości lub Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego ustala na zgromadzeniu ogólnym wytyczne wymiaru sprawiedliwości.

§ 3. Wytyczne te mogą w szczególności określać konkretne zadania wymiaru sprawiedliwości i sposób ich spełniania stosownie do warunków społecznych, gospodarczych i politycznych Polski Ludowej w granicach obowiązujących ustaw.

§ 4. Uchwalone przez Sąd Najwyższy wytyczne wymiaru sprawiedliwości Minister Sprawiedliwości ogłasza w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 5. Naruszenie przez sąd ogłoszonych wytycznych wymiaru sprawiedliwości stanowi uchybienie, które może być podstawą środka odwoławczego.";

9) w art. 52 § 2 skreśla się wyrazy: "oraz zastępców sędziów śledczych.";

10) art. 53 uchyla się;

11) w art. 57 § 3 skreśla się zdanie końcowe, zaczynające się od wyrazów: "Sędziów śledczych";

12) art. 294 i 295 uchyla się.

Art.  2.

Uchyla się:

1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 15 lipca 1927 r. o sędziach śledczych do spraw wyjątkowego znaczenia (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 611),

2) dekret z dnia 15 sierpnia 1944 r. o wprowadzeniu sądów przysięgłych (Dz. U. R. P. Nr 2, poz. 7),

3) dekret z dnia 23 października 1944 r. o powoływaniu i ukonstytuowaniu ławy przysięgłych (Dz. U. R. P. Nr 9, poz. 47).

Art.  3.

Do czasu wydania rozporządzenia, przewidzianego w art. 5 § 4 prawa o ustroju sądów powszechnych, stosuje się odpowiednio dotychczasowe przepisy o trybie powoływania ławników oraz o ich prawach i obowiązkach z tym, że prezes sądu apelacyjnego może powoływać do składu orzekającego w sądzie apelacyjnym osoby z listy ławników sądu okręgowego.

Art.  4.

W ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Minister Sprawiedliwości może w drodze rozporządzenia tworzyć i znosić sądy apelacyjne, okręgowe i grodzkie oraz ustalać ich okręgi i siedzibę.

Art.  5.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1949 r. z wyjątkiem przepisu art. 4, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.