Zm.: Kodeks Karny i Ustawa Postępowania Karnego.
Dz. Praw P. Pol.1918.20.57
Akt jednorazowyDEKRET
w przedmiocie niektórych zmian w Kodeksie Karnym i Ustawie Postępowania Karnego.
Uchyla się część 2 art. 20 Kodeksu Karnego, uwagę 1 do tegoż artykułu i zdanie pierwsze części 1 - ej art. 24 K. K.
Ustęp pierwszy art. 55 K. K. otrzymuje brzmienie następujące:
Zamiast kary śmierci i ciężkich robót bezterminowych stosuje się zamknięcie w więzieniu na czas do lat 12, zamiast ciężkich robót terminowych - zamknięcie w więzieniu na czas do lat 8, a zamiast zesłania na osiedlenie i domu poprawy - zamknięcie w więzieniu na czas do lat 3.
W zdaniu ostatniem części 1 art. 3 przepisów przechodnich do Kodeksu Karnego z dnia 7 sierpnia 1917 r. № 1 Dziennika Urzędowego Departamentu Sprawiedliwości T. R. S. opuścić należy słowa "i miesięcy sześciu".
W zdaniu pierwszem części 3 tegoż artykułu w miejsce słowa "niniejsze" wstawić należy: "odnośne tegoż kodeksu".
Art. 21 Ustawy Postępowania Karnego otrzymuje brzmienie następujące:
"Ścigane są z oskarżenia prywatnego:
1) przestępstwa, wymienione w art. 356, 359, 369, 373, 376 ustęp 2 części 1 i część 2, 377, 417, 418, 419, 469 cz. 1, 470, 474 cz. 1 K. K., o ile te trzy ostatnie artykuły dotyczą uszkodzeń lekkich, 475, 507 część 2, 510 część 1 i ustęp 1 części 2, 511, 530, 531, 532 ustęp 1 części 1 - ej, 533, 540, 543, 544, 545, 547, 620, 621, 622, 623, 625 ustęp 6, 633, 634 K. K.;
2) kradzieże, oszustwa i przywłaszczenia między krewnymi w linji prostej lub współmałżonkami;
3) drobne kradzieże, oszustwa i przywłaszczenia, dokonane w obrębie wspólnego ogniska domowego przez nieletnich do lat 21 u swoich krewnych i powinowatych do trzeciego stopnia, oraz opiekunów, wychowawców i służbodawców w czasie stałego zamieszkiwania u nich.
Sprawy powyższe ulegają umorzeniu w razie pojednania się stron przed uprawomocnieniem się wyroku".
Art. 22 Ustawy Postępowania Karnego otrzymuje brzmienie następujące:
"Sprawy o przestępstwa, wymienione w art. 471 K. K., o ile dotyczą ojca lub matki lub innych krewnych wstępnych, z wyjątkiem wypadków bardzo ciężkiego uszkodzenia ciała, w art. 476 K. K., o ile dotyczą ojca, matki lub innych krewnych wstępnych, tudzież w art. 478, 505, 506, 507 cz. 1, dalej w art. 513 ustęp 2, 514, 515 ustęp 2 i 3, o ile dotyczą osób ponad lat 14, 517, 520 ustęp 1 i 3, 521, 535, 541, 542 K. K., mogą być wszczęte wyłącznie wskutek skargi osób pokrzywdzonych, zaś o przestępstwo z art. 534 K. K. - na żądanie Ministra Sprawiedliwości.
Dalsze dochodzenie odbywa się z urzędu".
Po art. 22 Ustawy Postępowania Karnego wprowadza się art. 23 w brzmieniu następującem:
"Z urzędu ścigane będą czyny, wymienione w art. 475 K. K., rozmyślne lekkie uszkodzenia ciała, dalej groźby, tudzież zniewagi nie będące zniesławieniem, spełnione względem pokrzywdzonych:
1) wymienionych w części 4 art. 636 K. K., w czasie lub z powodu wykonywania przez nich obowiązków służbowych;
2) wymienionych w ustępie 4 części 1 art. 532 K. K.;
3) duchownego podczas odprawiania nabożeństwa lub spełniania posług religijnych;
4) kapitana statku parowego lub okrętu morskiego, przez osobę, należącą do załogi, albo przez pasażera.
W wypadkach zniesławienia ściganie nastąpi: na wniosek osoby pokrzywdzonej (art. 22 U. P. K.), a w wypadku ustępu 2 na wniosek właściwej komendy".
Art. 2 Przepisów Przechodnich do Ustawy Postępowania Karnego z 18 lipca 1917 r. № 1 Dziennika Urzędowego Departamentu Sprawiedliwości T. R. S., otrzymuje brzmienie następujące:
"Rozpoznaniu sądów pokoju w sprawach karnych ulegają:
1) przestępstwa, zagrożone w częściach 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 16, 17, 18, 19, 20, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 K. K. oraz w innych przepisach karnych karą osadzenia w areszcie tub karą grzywny oddzielnie lub łącznie z karami dodatkowemi, oraz wszystkie wymienione w części 36 K. K., z wyjątkiem przestępstwa z art. 626, o ile zachodzi możliwość zastosowania ostatniego ustępu tego artykułu, tudzież z wyjątkiem przestępstwa z art. 632 część 2 ustęp 1 K. K.;
2) przestępstwa, wymienione w art. 274 cz. 1, 276, 277 cz. 2, 283 K. K., w art. 469 część 1 i 470 K. K., w wypadkach lekkiego uszkodzenia ciała, dalej w art. 474 K. K., o ile uszkodzenie jest lekkie i nie zachodzi możliwość zastosowania ostatniego ustępu tego artykułu, wreszcie - w art. 475, 512 cz. 2 i 3, 531, 573 cz. 2, 617 i 619 cz. 1 K. K.;
3) przestępstwa, wymienione w art. 574 cz. 1, 3, 4, w art. 581 cz. 1, 2, 4, w art. 591 cz. 1, 3, w art. 592 i 607 ustęp 2 K. K., o ile szkoda, wyrządzona lub zamierzona w obu ostatnich wypadkach, nie przenosi 1.000 mk.;
4) ukrycie lub nabycie, zagrożone karą w części 1 art. 616 K. K., gdy przedmioty cudze uzyskane zostały za pomocą występku i gdy czyn, którego dotyczy ukrycie lub nabycie, należy dc właściwości sądów pokoju;
5) sprawy o przestępstwa, wymienione w art. 574 cz. 2, 581 cz. 3, 586 i 596 K. K., gdy prokurator, przewidując w danej sprawie warunki art. 53 K. K., skieruje ją do sądu pokoju; wówczas winny ulegnie karze nie surowszej, jak wiezienie.
Przepis ustępu 2 części drugiej niniejszego artykułu w sprawach tych nie ma zastosowania.
Nie ulegają rozpoznaniu sądów pokoju:
1) Sprawy, w których kara dodatkowa polega na pozbawieniu prawa wykonywania zawodu, procederu lub rzemiosła, lub wogóle jakiegokolwiek prawa specjalnego;
2) sprawy, w których wytoczono powództwo cywilne w sumie przewyższającej marek polskich tysiąc;
3) sprawy, w których wartość przedmiotów, ulegających konfiskacie, albo robót, mających być wykonanemi z mocy wyroku, przenosi marek polskich tysiąc".
Art. 3 Przepisów Przechodnich do Ustawy Postępowania Karnego z 18 lipca 1917 r., № 1 Dziennika Urzędowego Departamentu Sprawiedliwości T. R. S., otrzymuje brzmienie następujące:
"Rozpoznaniu sądów okręgowych ulegają następujące sprawy karne:
1) w pierwszej instancji wszelkie przestępstwa, dla których nie są właściwe sądy pokoju, tudzież przestępstwa z art. 418 K. K., dalej - wymienione w art. 23 U. P. K., o ile nie stanowią wykroczeń z art. 475 i 530 K. K. lub występku z art. 531 K. K.;
2) w drugiej instancji skargi apelacyjne i incydentalne na wyroki i decyzje sądów pokoju".
Do art. 69 przepisów tymczasowych o kosztach sądowych z dnia 18 lipca 1917 r., № 1 Dziennika Urzędowego Departamentu Sprawiedliwości T. R. S., dodać należy część drugą w brzmieniu następującem:
"Przepis art. 26 stosowany będzie także w postępowaniu karnem".
W zakresie prawa karnego obowiązywać będzie następujący kurs przerachowania: 1 rb. = 2 mk. = 3 kor.
Przepisy niniejsze wchodzą w życie dnia czternastego po dniu ogłoszenia.
Sprawy, które wpłynęły do sądów okręgowych do czasu wejścia w życie niniejszej ustawy, o ile wyznaczono już w nich termin rozprawy głównej, ukończone będą przez sądy okręgowe, choćby na mocy niniejszej ustawy należały do właściwości sądów pokoju.
Dan w Warszawie, d. 9 grudnia 1918 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »