Art. 1. - Zm.: dekret z dnia 16 listopada 1945 r. o utworzeniu i zakresie działania Komisji Specjalnej do walki z nadużyciami i szkodnictwem gospodarczym.
Dz.U.1946.23.149
Akt jednorazowyW dekrecie z dnia 16 listopada 1945 r. o utworzeniu i zakresie działania Komisji Specjalnej do walki z nadużyciami i szkodnictwem gospodarczym (Dz. U. R. P. Nr 53, poz. 302) wprowadza się zmiany następujące:
"Art. 10. (1). W sprawach o przestępstwa, ścigane przez Komisję Specjalną, orzekają sądy właściwe według obowiązujących przepisów prawa.
(2) W sprawach, w których akt oskarżenia został wniesiony do sądu przez organa Komisji Specjalnej popierać oskarżenie łącznie z zakładaniem środków odwoławczych obok prokuratora może członek Komisji Specjalnej, Biura Wykonawczego lub delegatury, każdorazowo upoważniony do tej czynności przez Przewodniczącego Komisji Specjalnej lub Przewodniczącego właściwej miejscowo delegatury".
"Art. 101. (1) Komisja Specjalna, nie kierując sprawy na drogę postępowania sądowego, może po przeprowadzeniu dochodzenia nakazać umieszczenie sprawcy w obozie pracy, jeżeli jego działanie pozostaje w związku ze wstrętem do pracy albo stwarza niebezpieczeństwo popełnienia nadużyć lub dopuszczania się szkodnictwa gospodarczego.
(2) Skierować do obozu pracy można na czas określony, nie przekraczający lat 2.
(3) Komisja Specjalna może zarządzić przedterminowe zwolnienie osoby osadzonej w obozie pracy. Przedterminowe zwolnienie może nastąpić po odbyciu przez osobę osadzoną co najmniej jednej trzeciej części okresu, oznaczonego w orzeczeniu.
Art. 102. (1) W celu zapobieżenia uchyleniu się podejrzanego od odpowiedzialności w trybie art. 101 Komisja Specjalna stosuje odpowiednio przepisy rozdziałów I-III księgi IV kodeksu postępowania karnego.
(2) W razie wydania orzeczenia, nakazującego umieszczenie w obozie pracy, Komisja Specjalna może zaliczyć na poczet okresu pozbawienia wolności całkowicie lub częściowo okres tymczasowego aresztowania.
Art. 103. Komisja Specjalna może orzec przepadek na rzecz Skarbu Państwa stanowiących własność sprawcy przedmiotów, pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, lub narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia.
Art. 104. Postępowanie, dotyczące skierowania sprawcy do obozu pracy, toczy się bez udziału obrońcy".