Zgłaszanie przypadków zachorowań, podejrzeń o zachorowania i zgonów na choroby zakaźne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.7.46

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lutego 1964 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 10 lutego 1964 r.

w sprawie zgłaszania przypadków zachorowań, podejrzeń o zachorowania i zgonów na choroby zakaźne.

Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie dotyczy zgłaszania przypadków zachorowań na choroby zakaźne, podejrzeń o takie zachorowania, zgonów z powodu chorób zakaźnych oraz zgonów, co do których zachodzi podejrzenie, że nastąpiły z powodu choroby zakaźnej, zwanych dalej "przypadkami".

2. Zgłoszenia przypadku dokonuje się natychmiast po powzięciu o nim wiadomości.

§  2.

1. Z zastrzeżeniami określonymi w ust. 2-4 do zgłaszania przypadków są obowiązani:

1) kierownicy zakładów opieki zdrowotnej zamkniętej, klinik akademii medycznych i działów klinicznych instytutów naukowo-badawczych podległych Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, a także kierownicy placówek terenowych tych zakładów, jeżeli są położone poza miejscowościami, w których zakłady te mają siedziby - w odniesieniu do chorych przyjmowanych do tych zakładów oraz chorych i pracowników przebywających w tych zakładach,

2) kierownicy zakładów opieki zdrowotnej otwartej i stacji pogotowia ratunkowego, a także kierownicy placówek terenowych tych zakładów, jeżeli są położone poza miejscowościami w których zakłady te mają siedziby - w razie stwierdzenia przypadku w czasie udzielania świadczeń,

3) lekarze, starsi felczerzy, felczerzy, pielęgniarki i położne - w razie stwierdzenia przypadku w czasie wykonywania zawodu poza zakładami społecznymi służby zdrowia,

4) organy Milicji Obywatelskiej, sekretarze biur gromadzkich rad narodowych i sołtysi - w razie stwierdzenia przypadku w czasie wykonywania czynności urzędowych,

5) kierownicy zakładów pracy, przy których nie działają zakłady leczniczo-zapobiegawcze - w odniesieniu do osób zatrudnionych w tych zakładach, a kierownicy zakładów nauczania, wychowania lub opieki, hoteli, domów wczasowych, schronisk turystycznych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych i placówek wczasów letnich - ponadto w odniesieniu do osób przebywających w tych zakładach lub uczęszczających do nich,

6) kierownicy statków morskich i śródlądowych oraz statków powietrznych - w odniesieniu do osób znajdujących się na pokładzie takiego statku.

2. Osoby określone w ust. 1 pkt 1-3, które zgłosiły przypadek podejrzenia o zachorowanie lub zgon, co do którego zachodzi podejrzenie, że nastąpił z powodu choroby zakaźnej, a następnie ustaliły rozpoznanie choroby zakaźnej, są obowiązane zgłosić dodatkowo przypadek zachorowania lub zgonu.

3. Organy i osoby określone w ust. 1 pkt 4 dokonują zgłoszeń stosownie do wytycznych, wydawanych każdorazowo przez właściwych miejscowo powiatowych (miejskich, dzielnicowych) i portowych inspektorów sanitarnych w wypadkach, gdy sytuacja epidemiczna tego wymaga.

4. Organy i osoby określone w ust. 1 pkt 4 i 5 nie zgłaszają takich przypadków, co do których jest im wiadome, że zostały już zgłoszone przez osoby określone w ust. 1 pkt 1-3.

§ 3. Osoby określone w § 2 ust. 1 pkt 1-3 zgłaszają przypadki na formularzu według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego oraz do przychodni lub ośrodka zdrowia, właściwych ze względu na miejsce stwierdzenia przypadku.

§  4.

1. Organy i osoby określone w § 2 ust. 1 pkt 4-6 zgłaszają przypadki osobiście lub przez osoby przez nich wyznaczone albo telefonicznie do najbliżej położonej przychodni, ośrodka zdrowia lub stacji pogotowia ratunkowego.

2. Kierownicy statków morskich i powietrznych zgłaszają ponadto drogą radiową przypadki stwierdzone w czasie podróży do portowego inspektora sanitarnego właściwego dla portu, do którego statek zmierza.

§ 5. Zakłady określone w § 2 ust. 1 pkt 1 i 2, z wyjątkiem przeznaczonych dla chorych zakaźnie, a także żłobki oraz wykonujący prywatną praktykę lekarze, starsi felczerzy, felczerzy, pielęgniarki i położne są obowiązani prowadzić rejestr zgłoszonych przypadków według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz okazywać ten rejestr organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej na każde ich żądanie.

§ 6. Zakłady bądź komórki organizacyjne opieki zdrowotnej zamkniętej, przeznaczone dla chorych zakaźnie, przesyłają do właściwych ze względu na ich siedziby powiatowych (miejskich, dzielnicowych) lub portowych inspektorów sanitarnych na formularzach według wzorów ustalonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej:

1) potwierdzenie przyjęcia chorego zakaźnie lub podejrzanego o chorobę zakaźną,

2) zawiadomienie o odmowie przyjęcia osoby skierowanej na leczenie lub obserwację,

3) potwierdzenie pierwotnego rozpoznania, z którym chory przybył do zakładu,

4) zawiadomienie o zmianie pierwotnego rozpoznania,

5) zawiadomienie o wypisaniu chorego z zakładu oraz

6) zawiadomienie o zgonie chorego zakaźnie.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.