Zgłaszanie mienia posiadanego za granicą oraz należności od zagranicy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.23.205

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 24 maja 1950 r.

w sprawie zgłaszania mienia posiadanego za granicą oraz należności od zagranicy. ^*

Na podstawie art. 10 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 kwietnia 1936 r. w sprawie obrotu pieniężnego z zagranicą oraz obrotu zagranicznymi i krajowymi środkami płatniczymi (Dz. U. R. P. z 1938 r. Nr 86, poz. 584 i z 1939 r. Nr 87, poz. 549) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. 1 Osoby fizyczne i prawne, mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w kraju obowiązane są zgłosić Narodowemu Bankowi Polskiemu do dnia 31 grudnia 1950 r. posiadane w dniu 8 czerwca 1950 r. za granicą zagraniczne środki płatnicze, złoto, platynę, klejnoty, zagraniczne i krajowe papiery procentowe i dywidendowe, opiewające na walutę zagraniczną, kupony od takich papierów, książeczki oszczędnościowe i wkładowe, należności od zagranicy z wszelkich tytułów (z tytułu praw spadkowych, udzielonych kredytów, umów o ubezpieczenia, rent i świadczeń okresowych itp.), bez względu na to, czy dowód istnienia należności znajduje się w kraju, czy za granicą, posiadane za granicą nieruchomości, udziały w przedsiębiorstwach, wszelkiego rodzaju prawa majątkowe oraz towary i inne ruchomości, z wyjątkiem przedmiotów osobistego użytku właściciela.

2. Zgłoszeniu podlegają:

1) nieruchomości bez względu na ich wartość;

2) pozostałe mienie (ust. 1), jeżeli łączna jego wartość przekracza zł 100.000.

3. 2 Dla repatriantów i reemigrantów czasokres zgłoszenia wynosi 90 dni od dnia przyjazdu do kraju.

4. Mienie, należności i prawa, o których mowa w ust. 1, uzyskanie za granicą po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, należy zgłosić w ciągu 30 dni od dnia objęcia w posiadanie mienia, powstania należności lub prawa.

§ 2. W zgłoszeniu należy podać:

1) rodzaj środków płatniczych (pieniądze, czeki, weksle itp.), ich walutę i kwotę;

2) rodzaj złota nie przerobionego (monety, sztaby, odlewy), jego wagę i próbę;

3) rodzaj i opis przedmiotów ze złota i klejnotów oraz ich wagę i wartość;

4) rodzaj, nazwę i ilość papierów procentowych i dywidendowych oraz kuponów od tych papierów, instytucję emitującą, walutę, na jaką te papiery opiewają, i ich wartość nominalną;

5) rodzaj i nazwę książeczek wkładkowych lub oszczędnościowych, wysokość i walutę wkładu;

6) rodzaj i tytuł należności, jej wysokość i termin wymagalności;

7) rodzaj, miejsce położenia, obszar, stopień zabudowy nieruchomości, stan jej budynków, gatunek gleby, jej wartość oraz ustanowione na niej obciążenia;

8) rodzaj, ilość, miejsce przechowania towarów oraz opis, miejsce przechowania i wartość innych ruchomości;

9) dokładne określenie innego prawa majątkowego (udziały w przedsiębiorstwach itp.).

§ 3. W wykonaniu obowiązku zgłoszenia osoby wymienione w § 1 obowiązane są na żądanie Narodowego Banku Polskiego udzielać mu wszelkich wyjaśnień i dostarczać wszelkich danych, dotyczących mienia podlegającego zgłoszeniu.

§ 4. Dowodem dopełnienia obowiązków, przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, jest zaświadczenie Narodowego Banku Polskiego.

§ 5. Dane, zgłoszone w myśl §§ 1 i 2 oraz dostarczone Narodowemu Bankowi Polskiemu w myśl § 3, nie będą przez Narodowy Bank Polski udzielane władzom skarbowym.

§ 6. Od obowiązków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu są wolne:

1) osoby posiadające za granicą towary objęte pozwoleniem przywozu lub pozwoleniem wywozu, wydanym przez Ministerstwo Handlu Zagranicznego lub instytucję upoważnioną do wystawiania takich pozwoleń;

2) osoby posiadające za granicą należności z tytułu usług świadczonych w wykonaniu międzynarodowych umów gospodarczych;

3) mający miejsce zamieszkania w Polsce obywatele tych państw, które w zakresie spraw uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu obowiązków takich nie wprowadziły bądź nie wymagają od obywateli Państwa Polskiego dopełnienia takich obowiązków;

4) państwowe przedsiębiorstwa, banki, zakłady i instytucje, przedsiębiorstwa pod zarządem państwowym, przedsiębiorstwa państwowo - spółdzielcze, centrale spółdzielni oraz spółki prawa cywilnego i handlowego, w których Skarb Państwa, przedsiębiorstwa państwowe lub osoby prawne prawa publicznego posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie siedmiu dni od dnia ogłoszenia.

^* Z dniem 30 października 1950 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie w jakim jest sprzeczne z przepisami ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zakazie posiadania walut obcych, monet złotych, złota i platyny oraz zaostrzaniu kar za niektóre przestępstwa dewizowe, zgodnie z § 10 zarządzenia z dnia 30 października 1950 r. w sprawie zgłaszania walut obcych, monet złotych oraz złota i platyny (M.P.50.116.1449).

¹ § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 października 1950 r. (Dz.U.50.51.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 września 1950 r.

² § 1 ust. 3 zmieniony przez § 1 ust. 2 rozporządzenia z dnia 25 października 1950 r. (Dz.U.50.51.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 września 1950 r.